คือผมไปอ่านความเห็นในบอร์ดนี้ หรือ facebook ก็จะเจอคอมเม้นว่า นักเตะประเทศไทย หนัก ไม่เอา เบา ไม่สู้ ขี้เกียจ ได้เงินเยอะแล้วไม่มองความก้าวหน้า เดินลงสนามเน้นแอ็ค ไม่ขยันวิ่ง เดินทำเท่หล่อๆ
โค้ชห่วย เลยเตะไล่โค้ช

อยากรู้ว่าในความเห็นของทางฝั่งนักฟุตบอล มองเรื่องนี้อย่างไร เพราะผมคิดว่ามันอาจจะไม่จริงเพราะ

1.เรื่องความก้าวหน้า
มีใครบ้างที่ไม่อยากก้าวหน้าในอาชีพ ยิ่งอาชีพนักฟุตบอลอายุสั้น ก็ยิ่งต้องพัฒนาหาโอกาสให้ตัวเองทั้งนั้น ผมคิดสวนทางว่าก็มันพยายามแล้ว แต่ไม่มีคนมาชี้แนะว่าจะพัฒนาขั้นต่อไปว่าต้องทำอย่างไร มันก็เลยตันอยู่แค่นี้

2.การไม่ตั้งใจวิ่งในสนาม
การวิ่งเยอะในสนามให้ผลที่ดีในการ pressing แต่การจะทำให้วิ่งเยอะๆได้สม่ำเสมอในระดับ 10-12 กิโลเมตรต่อการแข่งขัน นักเตะไทย อาจขาดการออกกำลังกายและกินอาหารถูกวิธี ทำให้ไม่สามารถไปถึงระดับนั้นได้ เพราะผมเข้าใจการพัฒนาจะยิ่งยากขึ้นเมื่อเราไปอยู่จุดที่สูงสุดของตัวเราแล้ว เช่น จากเดิมจาก 8 ไป 9 ก็ว่ายากแล้ว แต่จาก 9 ไป 10 ก็อาจจะยากกว่าหลายเท่าก็เป็นได้

3.การไม่ยอมย้ายไปต่างประเทศ อาจมีอุปสรรคอื่นๆที่เขาไปไม่ได้ เช่น เรื่องภาษา ถ้าเราอยู่ดีๆย้ายไปแล้ว ต้องดีลกับปัญหาทั้งในและนอกสนาม หากไม่มีคนคอยช่วย ผมว่ายากลำบากมากนะครับ เพราะต้องปรับตัวกับทีมแล้ว ยังต้องปรับตัวกับวัฒนธรรม ประเทศนั้นด้วย หรือย้ายไปแล้วสำรอง โอกาสลงน้อย ก็ขออยู่ไทยที่มีโอกาสลงสม่ำเสมอมากกว่า

4.เบสิกฟุตบอลแย่ ผมว่าเรื่องนี้ เกิดจาก นักเตะขาดประสบการณ์ในการเตะระดับสูง พอไปเจอทีมที่เก่งกว่าก็ทำให้รนราน ผลออกมาเลยดูเบสิกไม่ดี ผมคิดว่าประสบการณ์เป็นส่วนสำคัญในการพัฒนานักฟุตบอลทุกคน

ืที่ผมสงสัยเพราะว่า อ่านหลายคอมเม้น ขนาดผมไม่ใช่นักฟุตบอลยังรู้สึกบั่นทอนเลย คือเขาอาจจะตั้งใจแล้ว แต่ไม่รู้ว่ายังขาดองค์ประกอบอะไรที่ทำให้เขา ไปไม่ถึงเป้าหมายที่ตั้งใจ และเจอนักเตะไทยหลายคนที่ไปอยู่ในสิ่งแวดล้อมแบบทีมญี่ปุ่นแล้วพัฒนาแบบก้าวกระโดด แสดงว่าปัญหาก็ไม่ใช่นักเตะแล้วสิ เป็นที่คนรอบข้างหรือปล่าว

ถ้าสรุปสั้นๆคือ นักกีฬาระดับทีมชาติ ใครได้ใส่ชุดและรองเท้าลงไปแข่งแล้ว ผมว่าไม่มีใครไม่ตั้งใจหรืออยากให้ผลออกมาแพ้หรอกครับ เลยอยากรู้ว่าปัญหาจริงๆอย่างที่คอมเม้นว่าหรือปล่าว หรือมันมีสาเหตุอะไรมากกว่านั้น

อย่างอื่นผมไม่รู้นะ แต่ขี้แอ้คขยันวิ่ง มันดูออกอ่ะ

นัดล่าสุด เจ้าแบงค์วิ่งแทบตาย คนด่ามันที่มันไม่ยอมยิงเลือกจ่ายท้ายเกม กับ ที่มันส่งไม่ตรง ผมยังพิมช่วยน้องมันเลย ง่ามันวิ่งเต็มที่ช่วยเก็บพื้นที่ขึ้นลง จนท้ายเกมไม่ไหวแล้ว

แต่กองกลางนายแบบบางท่าน เป็นกลางแท้ๆ นึกว่าถ่าย mv อยู่ ดึงหน้าไปเรื่อย

ของแบบนี้มันดูออกครับ ที่จะสื่อคือวิ่งจนวิ่งไม่ออกเพราะไม่ไหวแล้ว แบบแบงค์ ผมเข้าใจ แบบนี้ถ้าเจ้าตัวได้ไปอยู่ในทีมที่ดี พัฒนาทั้งเทคนิค ทั้งความฟิต ก้จะวิ่งได้ดีขึ้น แบบนี้อ่ะน่าเชียร์ แต่ไอ้บางประเภทคือไม่คิดจะวิ่งด้วยซ้ำไง แล้วสังเกตนะ พวกนี้แหละจะเป็นพวกจ่ายบอลเสีย พลาดจังหวะไม่น่าให้อภัยบ่อย เพราะ ไม่เน้น ชิว เน้นหล่อ ตามสไตล์เลย

อิชิอิเองยังเคยบอกว่า 1 ในปัญหาคือนักเตะไทยบางคนไม่ให้ความสำคัญ ไม่เต็มที่กับทีมชาติ เพราะถ้าเป็นที่ญี่ปุ่น มันคือเกียรติของชีวิตนักฟุตบอลเลย ทั้งที่เค้าไปได้ดีลีคนอกนะนั่น

ผมเลยบอกว่า ต้องพัฒนา mindset ใหม่ตั้งแต่เยาวชนรุ่นถัดไปเลย

นักบอลระดับทีมชาติเบสิกดีทุกคน(ในระดับอาเซียน​เราเก่งสุดผมมั่นใจมากๆ)เเต่ก็ไม่ได้เก่งเท่ากันทุกคน​ เรื่องไม่วิ่งเพื่อทีมชาติไม่น่ามีนะ​ เเต่เรื่องไม่เเฮปปี้กับโค้ชอะคิดว่ามี

ความก้าวหน้า​ ทีมชาติเกือบทุกคนอยากไปเล่นตปท​ ตัง​ ยังเคยอยากไปญี่ปุ่นก่อนเจ็บยาว​ อามก็อยากไป​ มีเอเจ้นรอคอยส่งไปเพียบ​ บางทีก็ติดที่สโมสร​เองด้วยต้องเเฟร์ๆ​นักบอลตัวหลักเค้าก็ต้องเรียกเเพง

เรื่องเงิน​ ค่าเหนื่อยนักบอลไทยมันเฟ้อมากๆนะครับจนทำให้หลายคนเเฮปปี้กับการที่เล่นอยู่ในประเทศ​ เเค่ติดu23 หรือมีชื่อติดทีมชาติ​สักสิบนัด​อาจรับเดือนนึงสองถึงสามเเสน​ อยุ่ใกล้ครอบครัว​ใช้ชีวิต​สบายๆได้

เรื่องวิ่ง(ความฟิต)​ต้องใช้เวลาถ้าสโมสรไม่บังคับหรือจัดการซ้อมดีๆก็ได้ประมาณ​นี้​ รวมถึงเรื่องการกินด้วย


เอาทั้งหมดมารวมมันคือพื้นฐาน​โครงสร้างระบบฟุตบอล​
ถ้าโครงสร้างมันเเน่นพอสมาคมดีพอ​ผู้ใหญ่​ทำเพื่อฟุตบอลทั้งลีก
มันจะส่งผลต่อทัศนคติ​นักบอลไปเอง​
ทุกวันนี้เจ้าของทีมยังนั่งข้างสนาม​ คอยเเทรกเเซง มันก็ไม่พ้นระบบไทยๆ​ นึ่เเหละที่ทำนักบอลเราพัฒนา​ช้า

เหตุผลรองรับมันมีกันทุกฝั่งล่ะครับ อยู่ที่ว่าได้ยินได้ฟังหรือได้สัมผัสทางฝั่งไหน ซึ่งมีความเป็นไปได้สูงว่าจะเกิด bias ครับ ผมไม่รู้ว่าบอร์ดนี้จะมีนักฟุตบอลหรือคนใกล้ชิดมาตอบตามที่ท่านตั้งกระทู้หรือไม่นะ แต่โดยปกติกระบวนการเหล่านี้มันเกิดจาก Input Process แล้วก็เป็น Output หรือ Result ครับ

จากที่ท่านว่ามา เหมือนจะบอกว่า Input ไม่ดี ทำให้ผลลัพธ์ออกมาไม่ดี ซึ่งก็ไม่ได้ผิดครับ เราไม่ได้พร้อมขนาดนั้น แต่จากหลายๆเหตุการณ์ที่ผ่านมา เราเห็นโค้ชมีชื่อที่ผ่านงานระดับสูงเยอะแยะทั้งในทีมชาติและสโมสรเข้ามาทำงานในไทย ซึ่งผลลัพธ์ก็อย่างที่เห็นกันอยู่นะ ถูกแทรกแซง ถูกกำลังภายใน ถูกวัฒนธรรมไทยกลืนกินและทำร้ายจนแตกพ่ายไปก็เยอะ จะบอกว่าคนเหล่านี้ไม่มีองค์ความรู้อะไรให้นักฟุตบอลเรียนรู้เลย ผมว่าก็ไม่แฟร์เท่าไหร่นะ

อ่อ นอกเรื่องนิดนึง วันนี้ผมทักไปหาผู้บริหารชาวญี่ปุ่นคนนึงที่เคยร่วมงานกัน แกบ้าบอลมาก และเคยคุยกับนิชิโนะตอนแกคุมไทย แกบอกว่าสมาคมให้โจทย์แกวางรากฐานให้นักบอลไทยตั้งแต่เยาวชนจนขึ้นชุดใหญ่ ซึ่งเป็นแผนระยะยาว ซึ่งแกก็พยายามวางแผนตามนั้น และมีกระบวนการคิดและทำงานที่คนทั่วไปฟังแล้วจะอเมซิ่งมากครับ แต่ก็อย่างที่เห็นว่าพอผลงานไม่ดี แกโดนถล่มจากรอบทิศเลย สุดท้ายแล้วแผนระยะยาวที่วางไว้ก็ล่มไม่เป็นท่า

เอาง่่ายๆเลย

นักบอลควรรุ้อยุ่แล้วอะไรกินดีหรือไม่ดี

พวกนี้หาในเนตเอายังได้ ไม่ต้องเป๊ะมาก

แต่ก้ยังกินผิดกันอยุ่ดี

1.ที่คนบอกนักบอลไทยไม่อยากก้าวหน้ามันคือประมาณว่าลีคเราค่าเหนื่อยของนักบอลทีมใหญ่ๆที่เป็นสตาร์ตัวทีมชาติถือว่าสูงมากๆครับ สูงพอๆกับไปเจลีคเลย เจยังเคยสัมอยู่เลยว่ายอมลดค่าเหนื่อยตัวเองจากที่ได้กับเมืองทองตอนไปซัปโปโร อันนี้คือช่วงที่ก่อนจะเป็นตัวหลักนะ มันเลยทำให้นักบอลเราไม่อยากย้ายไปค้าแข้งที่ต่างประเทศเพราะอยู่บ้านเรารายได้ดีกว่า ซ้อมเบากว่า(อันนี้ผมอิงจากนักบอลเราที่ไปต่างประเทศนะทุกคนบอกกันหมดว่าซ้อมหนักกว่าบ้านเรามากกว่าจะความฟิตถึงให้โค้ชส่งลงเล่น) ไม่ต้องย้ายไปปรับตัวใหม่ด้วย พอนักบอลอยากจะย้ายก็ติดตรงสโมสรต้นสังกัดปล่อยยากกับติดที่ค่าตัวนักบอลเราอีก ต่างประเทศเค้าก็ไม่ค่อยอยากจะเสี่ยงมาซื้อไป

2.นักบอลเราที่ไปเจลีคนี่กลับมาคือฟืตกว่า+เคลื่อนที่ดีกว่าเเบบเห็นได้ชัดเลย ดูจากบุ็คนัดล่าสุดได้เลยเปลี่ยนไปเยอะมากๆขนาดไปยังไม่ถึงปี ฉะนั้นถ้าบ้านเราซ้อมกันถึงๆแบบเจลีคนี่นักบอลเราไหวแน่นอน อย่างตอนเทพมุ้ยไปอัลเมเรียผมจำได้เลยเค้าบอกว่าตอนไปก็คิดว่าตัวเองสภาพความฟิตคือดีแล้วนะแต่พอไปเทสที่นู่นคือได้แค่70เปอเซนต์อะไรประมาณนี้เอง แต่พวกนี้ก็ต้องไปแก้ที่สโมสรด้วยว่าจะซ้อมหนักให้ได้ความฟิตแบบญี่ปุ่นได้ม้ัย เพราะก็จะมีข่าวมาบ่อยๆว่าถ้าโค้ชจับซ้อมหนักเกินไปนักบอลก็ไม่โอเคอีก


4.เรื่องเบสิคฟุตบอลนี่ผมว่าของเราคือไม่ดีจริงๆนะถ้าเราจะตั้งเป้าหมายสู้กับทีมใหญ่เอเชียให้ได้ แต่ถ้าจะเอาแค่ในอาเซียนคือเราดีกว่าสู้ได้สบายอยู่แล้ว เราจ่ายบอลสั้นๆให้กันบางทีขาดๆเกินๆไม่ตรงหรือว่าพอจ่ายให้แล้วจับบอลไม่ดี จับบอลไม่ได้เปรียบก็เล่นต่อลำบาก เทียบง่ายๆแบบพวกทีมใหญ่ๆคือพอเค้าจ่ายบอลให้กันแล้วนี่คือสามารถแตะเล่นต่อ พลิกหลบ เบิ้ลวันทูทำชิ่งให้กันได้เลย ของเราบางทีต้องมาแต่งบอลก่อนมันทำให้เสียจังหวะเสียเวลา ถ้าเบสิคเราดีๆเนี่ยทีมมันจะแกะเพลสซิ่งได้ โดนเพลสแล้วไม่จน เคาะหนีไปทำเกมรุกได้ พอเราเบสิคไม่ดีก็โดนแย่งหรือต้องเตะสาดโด่งไปให้เค้าเอาบอลกลับมาบุกใส่เราเรื่อยๆ

ถ้าผู้ในมุมมองแย่ๆ คือ ผลลัพท์ที่เห็น มันทำให้คนที่ไม่รู้อย่างผม(หรือแฟนบอล)
มันคิดได้ว่า เพราะ เป็น "แบบนี้" มันเลยกลายเป็น "แบบนี้"

เช่นเรื่องความฟิต มันก็สะท้อนออกจากการเล่น ทั้งในลีค และ ทีมชาติ
เรื่องสภาพร่างกัน มันก็สะท้อนให้เห็นจาก ตัวที่เล่น "นอก" กับ "ในไทย"
เรื่องความมุ่งมั่น มันก็ทำให้คิดได้ว่า เพราะอยู่ตรงนี้สบายแล้ว เลยไม่พยามออกไปแสวงหาความท้าท้ายเพิ่ม

ผมเห็นด้วยกับทุกท่านนะครับ

ผมอยากให้นักเตะไปไปตปท เป็นเรื่องที่ดีมากๆและโอกาสที่นักเตะไทยไปญี่ปุ่น ผมว่าอย่างที่เคยอ่านที่เจบอก เหมือนถ้าเราไม่ได้เก่งกว่านักเตะบ้านเขาก็ยากที่เขาจะดึงไป และคนไทยยังไม่ได้เก่งเหมือนนักเตะที่ส่งออกนักเตะเป็นว่าเล่น คือผมคิดว่าควรว่าโครงสร้างฟุตบอล ไม่ใช่จะว่านักเตะอย่างเดียวครับ เพราะลองถามว่าให้โอกาสไปลองเจลีค กับนักฟุตบอลดู ผมวาใครๆก็ต้องเอาละครับ