Tyranny of the "majority" น่าจะเป็นสิ่งที่อธิบายเรื่องการขึ้นสแตนของจตรมิตรได้ดีที่สุดครับ

ประสบการณ์ในการแปรอักษรขึ้นสแตนยืนยันว่าเจอทุกอย่างที่คุณบอก
แต่ส่วนตัวผมสนุกมากๆ และเชื่อว่า Majority ของคนเข้าร่วม อย่างน้อยในโรงเรียนผมสวนกุหลาบ จะมองข้ามความอปกติ และตักตวงแต่สิ่งดีๆและร่วมกันสร้างความทรงจำที่ดีกันครับ ถ้าได้มีโอกาสสัมผัสหรือเข้างานจริงๆ จะพบว่าทุกบรรยากาศโดยรวมเป็นไปทางบวกสุดๆนะ

-ถ้าไม่สะดวกเข้าร่วม ผมเชื่อว่าไม่มีปัญหากับเพื่อนและรุ่นพี่แน่นอน อาจารย์ส่วนใหญ่ก็เป็นศิษย์เก่า ผมเชื่อว่าพูดตรงๆกับเค้าว่าทำไมเราไม่อยากเข้าร่วมได้เลยครับ แม้ระเบียบจะเขียนว่าถ้าไม่เข้าจะโดนม.ผ แต่ผ่านมาถึงตอนนี้ยังไม่เคยมีใครโดนมผ. จากการไม่เข้าร่วมเลยครับ

ผมขึ้นแปรอักษร ตอน ม1-2 จำไม่ได้ มันนานมากแล้ว
ร้อนแต่ก็สนุกดี ฝึกเปิดเพลทกันตั้งแต่เปิดเทอม
จำได้ว่าจากคนกินอะไรไม่ลงเลย ตอนร้อนๆเหนื่อยๆ
ผมกินข้าวหมดกล่อง เพื่อนข้างๆกินไม่หมด หันมาถามว่าเอาไหม
ผมกินต่อจนหมดอีกกล่องเลย

ุุถ้าเค้าอยากเข้าเพราะมาตรฐานโรงเรียนหรืออื่น ๆ แต่ไม่อยากขึ้นสแตนต้องเจอตรรกะนี้หรอเด็กผู้ชายไม่ลำบากขนาดนั้น อารมณ์เหมือนพวกรุ่นพี่ปี 2 อบรมเด็กปี 1 เอ็งโตไปจะทำงานได้ไง อารมนี้เป๊ะ

ทุกคนแทบ 100% บ่นทั้งนั้น แต่ก็เห็นขึ้นกันได้
จบมานานแล้วเทียบกับตอนนี้ไม่ได้แล้ว

ผมจบจาก กท นะ มองจากมุมคนนอกนี่มันก็ดูโหดจริงแหละ ไปนั่งตากแดดแต่เช้ายันมืด ตอนเด็กๆก็มีแบบหวั่นๆบ้างนะ แต่พอไปทำจริงๆมันก็ไม่ได้โหดร้ายอะไรขนาดนั้นนะ ช่วงที่แดดร้อนตอนบ่ายๆก็คือเป็นช่วงแปลอักษรเพลทที่เอาไว้แปรอักษรก็เลยเป็นที่บังแดดให้เราได้ ห้องน้ำนี่ไปได้แต่อาจจะต้องรอแปปนึงที่เค้าไปเรียกตัวสำรองอีกสแตนมาแทนแต่บางทีก็ให้รุ่นพี่ที่เป็นพี่เลี้ยงมานั่งเสียบแทนแล้วเราก็ไปได้ แล้วก็ช่วงที่จะมีงานจตุนี่ รร จะมีพวกจดหมายเซ็นให้ผู้ปกครองยินยอมก่อน คนไม่สะดวกขึ้นจริงๆไม่ขึ้นก็ได้นะไม่ได้บังคับ เพื่อนในรุ่น รุ่นพี่ก็ไม่มีไปแบนอะไรหรอก จริงๆก็ถือว่าเป็นประสบการณ์นึงนะในชีวิต

จริงครับ ผมจบ กท.

แถมรุ่นผมเป็นรุ่นพิเศษ ปกติเค้าจะแปรกันแค่ 2 ครั้งคือ ม.1/3 หรือ ม.2/4 แล้วแต่ว่าโดนจตุปีไหน แต่รุ่นผมเจอ ม2/3/4 เป็นรุ่นเดียวที่แปร 3 ปีเพราะตอนนั้นมันมีงานลูกเสือไรสักอย่าง 555

นั่งตากแดดตากฝนแหกปากร้องเพลงเชียร์บอล ถามว่าลำบากมั้ยมันก็ลำบากประมาณนึงแต่มันก็ไม่ได้ทรมานขนาดนั้น อาจจะตอนเด็กๆผมแข่งเทนนิสจริงจังด้วยมั้ง ออกกำลังกายกลางแดดมันปกติอยู่แล้วเลยเฉยๆ

สำหรับตัวผมเองตลอด 12 ปีที่เรียน กท. ลำบากนั่งตากแดด 4 วันมันเรื่องเล็กมากๆเลยอ่ะครับ ถ้าเทียบกับประโยชน์ทั้งประสบการณ์การทำกิจกรรมจัดงานต่างๆ การพูดในที่สาธารณะ สังคมและอื่นๆ ซึ่งมันส่งผลในแง่ดีต่อการทำงานและใช้ชีวิตในชีวิตผมมากๆ

ทำไมพอมีกิจกรรมอะไรที่มันใช้แรงกายประมาณนี้ จะต้องมีคนมาบอกว่า

"ถ้าแค่นี้ทำไม่ได้ ละต่อไป...(บลาๆๆ)"

"อดทนหน่อยเถอะไม่ตายหรอก"

"ครั้งเดียวในชีวิต บลาๆๆๆ"

"ฝึกไว้..เป็นผู้ชายซะเปล่า ทีรด.ลูกเสือ ยังผ่านมาได้เลย อนาคตมีทหารเกณฑ์อีก"


ห้ะ?!?!

แล้วผมพูดอะไรผิดล่ะคับ ก็ผมไม่ได้รู้สึกลำบากอะไรขนาดนั้นนี่ กลับกัน สนุกด้วยซ้ำ แค่แปรอักษรมันไม่ตายหรอก

- โรงเรียนอยากให้ คุณเข้าร่วมกิจกรรม และคนส่วนใหญ่ในสังคมนั้น เค้าก็เข้าร่วมกัน --> ถ้าคุณไม่อยากทำก็ไปอยู่โรงเรียนอื่นสิคับ ง่ายกว่า
- กฏให้คุณช่วยงานทหารหรือเรียน รด.--> ถ้าคุณไม่อยากเรียน รด. ก็ไม่ต้องไปเรียนสิคับ

ไม่ใช่เอะเอะ ไม่อยากทำอะไร มางอแงๆ อยากให้ทุกอย่างมันเหมือนดั่งใจทุกอย่าง --> มันเด็กไปหน่อย

คุณไม่ได้อยู่ใน 4 รร นี้ ไม่มีวันเข้าใจหรอกครับ อธิบายไปก็ไม่เข้าใจความภาคภูมิใจของการแปลอักษร

สวีสดีครับรุ่นน้อง

จบมา 20 กว่าปีได้ละบอกได้เลยว่าสนุกและไม่ได้รู้สึกลำบากอะไร

คงจะแล้วแต่คน ส่วนตัวมองว่าลำบาก

ถ้าสมัครใจไปก็น่าชื่นชม

ถ้าบังคับ หรือ บีบให้ไม่มีทางเลือกจนต้องไป

มันก็ไม่เหมาะสม


แต่โคตรไม่เห็นด้วยกับการที่บอกว่า
ถ้าไม่อยากทำก็เข้าโรงเรียนอื่น

ทัศนคติเดียวกับ...

ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง

สนุกดี อาจมีร้อนตอนบ่ายๆ บ้าง

พี่สต๊าฟก็ตากแดดด้วยกัน

ร่วมกันทำผลงานหมู่ ที่ทุกคนต้องร่วมใจกัน…

ภูมิใจครับ!

จากใจคนที่จบจากเครือ สวนกุหลาบแล้วกันนะฮะ

สมัยผมเรียนสวนกุหลาบ(ตอนนั้นมี5สวน) เป็นโรงเรียนที่กิจกรรมเยอะมากๆ ทั้งกีฬาสีในโรงเรียน กีฬาสีสวนกุหลาบ เข้าค่ายสวนกุหลาบ งานจตุรมิตร(ส่งไปแค่ตัวแทน) เข้าค่ายม.1(ชั้นเรียนอื่นหยุด) เข้าค่ายม.2(ชั้นเรียนอื่นหยุด) เข้าค่ายม.3(ชั้นเรียนอื่นหยุด) เข้าค่ายม.4(ชั้นเรียนอื่นหยุด)

ไหนจะซ้อมเชียร์ บอลสวนกุหลาบ บอลจตุรมิตร คือเรียนคาบละ40นาทีบ่อยมากๆ แต่ก็ต้องกลับบ้าน5โมงเย็นอยู่ดี

ตอนนั้นผมเลยแก้ไขด้วย การไปสมัครเป็นสารวัตรนักเรียน คอยตรวจนักเรียนที่โดดแถวรอบเช้า โดดเรียนรอบบ่าย โดดซ้อมเชียร์ ง่ายๆคือ เราไม่ต้องไปร่วมกิจกรรมนั่นแหละ แถมมีป้ายสารวัตรนักเรียนคาดแขน ซึ่งมันทำให้ครูไม่สงสัยอีกด้วย

แต่ผมไม่ได้ทำตามหน้าที่นะ ผมตรวจแค่ชั้นที่ผมเรียน ใครจะโดดเรียนโดดซ้อมให้ไปชั้นอื่นเอา



สรุปง่ายๆ แทบไม่ได้เรียน กิจกรรมเยอะมากๆ ไม่รู้ว่าเด็กยุคนี้ยังเป็นเหมือนยุคผมมั้ยนะ

ถ้าตัดสินใจกลัวเรื่องแค่นี้ แล้วจะไม่ส่งลูกไปเรียนในเครือจตุ ผมแนะนำว่าไปเรียนที่อื่นเถอะ

ไม่อยากแปรอักษร โดนบังคับเข้ากิจกรรมก็ไม่ต้องเรียนตรรกะคุ้น ๆ เหมือนคนในประเทศแถวๆนีเบยยย