เทคนิค ช่างแมร่ง ก็คือ ช่างแมร่งจะได้งานหรือไม่ได้ก็ปล่อยไม่เกรงไม่ล่ก แล้วก็ไม่อ่านไม่ท่องจำบทสัมต่างๆตามเน็ตตามที่เขาแนะนำ เน้นตอบตามความเข้าใจเราจริงๆ อันนี้ที่ไม่เข้าใจและไม่ได้ก็บอกว่าไม่ได้ ข้อดีข้อเสียก็พูดตามความจริงเลยไม่มีมาเฟค พูดตามนิเสียเราจริงๆ

คือพูดง่ายๆ ว่าไม่ต้องมาเตรียมตัวอะไรมาก เน้นตอบความจริง ตามความเข้าใจเราเลย

ใครเคยทำแบบนี้บ้าง แล้วได้งานกันไหม

ส่วนของผมอันไหนที่เตรียมตัวดีๆท่องแถบตายไม่ได้งานเลย อันไหนที่ปล่อยจอยไม่เตรียวตัวตอบตามความเข้าใจตอบตามควมจริงได้งานทุกงาน

หรือใครใช้เทคนิคไหนแชร์กันได้ครับ

แล้วตอนสัมงานเพื่อนๆเตรียมตัวกันเยอะไหมครับ

แทบทุกครั้งที่สัมภาษณ์งานก็ตอบรูปแบบเดียวกัน

คือเล่าว่าทำอะไรได้บ้าง เคยทำอะไรมาบ้าง รับผิดชอบอะไรในแต่ละหน้าที่ อธิบายว่าทำงานอย่างไร เคยสร้างเรื่องดีๆให้กับองค์กรอะไรบ้าง แล้วชี้วัดอย่างไร ฯลฯ

พูดง่ายๆคือ ไปเสนอขายของ ซึ่งสินค้าก็คือตัวเอง


จากนั้นก็ถึงที่ผมถามก็ดูว่าเค้า offer อะไรมาให้บ้าง รับผิดชอบงานอะไรบ้าง วัฒนธรรมองค์กรเป็นไง บลาๆๆๆ

ใครสัมภาษณ์ผมแล้วถามว่า อยากถามอะไรมั้ย ถ้ารีบบอกได้เลยว่าพลาด ผมถามยับอ่ะ

สมัยตอน หางานรัวๆ เปลี่ยนงานบ่อยๆ นั่นแหละคับ ใช้คำว่า ช่างแมร่งได้ก็ได้ ไม่ได้ก็หาใหม่ ผมไม่เคยท่องไม่เคยอะไรเลย ด้นสดล้วนๆ ให้ดูเป็นธรรมชาติให้ดูเป็นตัวเรามากที่สุด ก็ได้งานเพราะแบบนี้นะ ทำให้รู้สึกว่าเรา "ธรรมชาติ" อ่ะ

ผมมองว่ามันไม่เชิงว่า"ช่างแม่มมม"อย่างที่ท่านว่านะครับ เพียงแต่ว่ามันใช้ได้สำหรับบางกรณี บางสังคมมากกว่า ขึ้้นอยู่ที่คู่สนทนา/ผู้สัมภาษณ์ท่านครับ

ผมใช้บ่อยมากนะ ยิ่งช่วงสิบปีหลังที่ได้งานมาตลอด คือไม่เคยมีการเตรียมตัว ไม่ได้มานั่งค้นประวัติ/ท่องรายละเอียดบริษัท ท่องรายละเอียดตำแหน่งงาน แค่อ่านผ่านๆให้เข้าใจเนื้องานว่าเขาอยากได้ประมาณไหน
เหตุผลเพราะผู้สัมภาษณ์ผมทั้งหมดเป็นชาวต่างชาติ คนไทยมีหน้าที่แค่นั่งประกอบฉาก ซึ่งที่เจอทั้งหมด ไม่มีมาถามอะไรแบบนี้ คุยกันเรื่องทัศนคติและไอเดียในการทำงานล้วนๆ ไม่มองถึงวุฒิ ไม่มองดีเทลปลีกย่อย ซึ่งในลักษณะนี้มันไม่สามารถสร้างภาพได้ บางบริษัทนี่เรียกว่าถกเหมือนวางแผนงานบริษัทตั้งแต่สัมภาษณ์ด้วยซ้ำครับ

แต่กับบางกรณี อย่างเช่นการผ่านฝ่ายบุคคลชาวไทย การทำในลักษณะนี้ค่อนข้างเรียกความสนใจจากฝ่ายบุคคลได้ยากครับ เพราะลักษณะวิธีคิดต่างกันมาก

อะไรประมาณนี้

ปล. เมื่อก่อน ผมก็เคยตอบแบบท่านนะ ฝ่ายบุคคล(ชาวไทย)ทดสอบเบื้องต้น ว่าให้แนะนำตัวเป็นภาษาอังกฤษ ผมตอบตรงๆว่าผมฟังออกนะ แต่พูดไม่ถนัด...ช่วงนั้นยังใช้ภาษาได้ไม่ดีนัก และตำแหน่งที่ทำงาน ก็ใช้หนักไปทางอ่าน/เขียนมากกว่า ก็ผ่านเข้าไปสัมภาษณ์กับหัวหน้างานโดยตรง และได้งานนะครับ อาจจะโชคดีก็ได้

ใช่เลยท่าน ผมคิดประมาณนี้ เราคือตัวสินค้าที่จะขาย ตั้งราคา(เงินเดือนที่ต้องการ)ไว้
แล้วการสัมภาษณ์คือการเสนอขาย ทำยังไงให้เขาซื้อสินค้า

ซึ่งการปรุงแต่งเกินงาม จะทำให้สินค้าดูด้อยราคาลง ผู้สัมภาษณ์มองออกไม่ยากครับ ว่าเตรียมตัวยังไง ความรู้ความสามารถแค่ไหน ทัศนคติและพื้นฐานความคิดเป็นยังไง

เพราะฉะนั้น ผมไปแบบชิวสุดๆ เอาให้รีแล็กซ์ให้เป็นตัวของตัวเองมากที่สุดมากกว่าครับ

น้องเค้ามาสมัครงาน ก็น่ารักใสใสเลยฮะ

ผมก็ใจอ่อนทุกที

ถ้าได้สัมภาษณ์กับสายเทคนิคเหมือนกัน ผมคุยแบบเพื่อนกันครับ ชิวๆ เน้นฮา

แต่ถ้าเจอพวกข้อสอบจิตวิทยา ข้อสอบอะไรไม่รู้ทั้งวัน ผมว่าที่นั่นทำใจไว้เลย

ใช้ CAR หรือ STAR method สร้างสตอรี่ ใช้จากเรื่องจริงนะ

รู้สึกว่าการบ้านเดียวที่จำเป็น

คือดูว่า งานเขาเคยทำอะไรมา มีอะไรบ้าง จะไปทางไหนต่อ

คนสัมกับคนถูกสัมเหมือนสิ่งเดียวกันเลย

เท่านี้ก็พอมั้งที่เหลือเรียลๆ

อยู่ที่คนสัมเราด้วยนะ

บางทีเหมือนเขาถูกโฉลกเรา
ตอบแบบไม่ได้เตรียม
แต่ไปตรงใจเเชาแบบเนี้ย
อธิบายยากเหมือนกัน

ขึ้นกับบริษัทที่จะไป กับตำแหน่งที่เค้าจะรับด้วยนะครับ บางที่คือไม่รู้ผลิตภัณฑ์ไม่รู้แบรนด์เขาเลย ตอบตรงจริงก้เท่านั้นอ่ะ เป็นผมก็ไม่เอามาหรอก ถึงผมจะชิลก็ตาม แต่อย่างน้อยก็ต้องมีดูบ้างไม่ใช่ไม่ดูไรไปเลย

คือว่า พึ่งรู้ว่าสัมงาน ต้องมีท่องบทพูดด้วยเหรอครับ

ไม่เชิงช่างแมร่มแต่ตอบจากธรรมชาติความเป็นตัวเองรึป่าวครับ

ตอนทำอยู่บริษัทเก่าผมต้องเป็นคนสัมภาษณ์งานด้วย ผมเลือกจากคนที่เป็นธรรมชาติไม่ประดิษฐ์คำนะ ผมแค่อยากได้คนมาทำงาน ในเมื่อไม่รู้จักกันมาก่อน ผมก็ต้องเลือกจากคนที่คุยกันเข้าใจ รับรู้ได้ว่าสิ่งที่กำลังพูดคุยกันคือเราคุยกันเรื่องที่จะต้องมาทำงานร่วมกันในอนาคต แต่สำคัญคือต้องรู้จักงานว่าเราจะจ้างคุณมาทำอะไร ส่วนทำไหวมั้ย ลักษณะพื้นฐานทั้งชีวิตประจำวันและความสนใจแมทช์กับงานนี้รึป่าว มันควรเป็นตัวตนตามธรรมชาติมากกว่ามาประดิษฐ์คำตอบ

ส่วนพวกที่ตอบตามแนวทางตามเว็บ ท่องมาเป็นสคริปหรือดูเวอร์เกินความเป็นจริงแบบนี้ผมว่ามันเกลื่อน ดูไม่น่าสนใจเลยครับ

เคยตอบคำถามตามจริงแล้วได้งาน เมื่อก่อนก็อยากตอบตามจริงแหละ แต่ไม่รู้อะไรเลย กลัวไปหมด เลยไม่ได้งานสักที พอลองตอบตามจริงแล้วดีมาก จริงๆมันอยู่ที่เราตอบแล้วมีเหตุผลประกอบการตอบมากกว่า

การเตรียมความพร้อมในการสัมภาษณ์คือหน้าที่กรู ส่วนพิจารณารับ-ไม่รับ เรื่องของเมิง