ของเหมามันก็ซื้อในราคาของตลาดไม่ได้อยู่แล้วล่ะพ่อคู้น

คำถามของผมต่อกรณีนี้

ผมไม่มีคำถามกับเรื่องปริมาณนะ ส่วนตัวตอนสมัยเป็นทหารก็มีให้กินได้ไม่อั้นจริงๆ ทางโรงเลี้ยงจำเป็นต้องเตรียมอาหารให้กินได้อย่างไม่จำกัดปริมาณจริง
แต่คำถามอยู่ที่ว่า แล้วงบประมาณต่อหัวที่ลงไป ทั้งกับเบี้ยเลี้ยงทหาร หรือค่าอาหารกลางวันเด็กก็ตาม มันเหมาะสมแล้วเหรอ ยิ่งโดยเฉพาะว่ามีข้อเปรียบเทียบกับคนที่ออกระเบียบงบประมาณพวกนี้ในสภาฯ(ที่เงินเดือนสูงกว่าลิบลับ ไม่ควรจะมีเบี้ยเลี้ยง/อาหารเลี้ยงด้วยซ้ำ)

และยิ่งโดยเฉพาะ พอมีใครพูดเรื่องนี้ทีนึง ก็มาถ่ายรูปตอแหลสร้างภาพกันมื้อนึง มันน่าสมเพชมาก
ประเด็นของผมอยู่ตรงนี้มากกว่าครับ

ผมก็ไม่ได้คาดหวังว่ามันต้องเลิศเลอนะ เอาแค่สภาพเหมือนข้าวราดแกงร้านทั่วไป ผมว่าก็สมเหตุสมผลละ ยิ่งคนใช้แรงงานนี่ข้าวต้มอยู่ท้องกันจริงหรอ ผมไม่ถึงสองชั่วโมงนี่ต้องไปหาไรกินละ ละโรตีหวาน ๆ แป้ง ๆ กินตอนเช้าคืออะไร ไข่ต้มฟองเดียวโปรตีนไม่ถึงหรอก ถ้าจะวัดกันจริง ๆ อ่ะ ยิ่งทหารใช้แรงอีก นอกจากว่าให้กินแล้ว บอกไปกินต่อบ้านนาย....

คือถ้าเอางบมาปลูกตามทริด สะ ดี เสด ถะ กิด พอเพียงในค่ายนะ
ผมว่าได้กินดีๆ ครบๆหมู่อยู่ อาจจะมีพวกเนื้อสัตว์ที่ต้องซื้อเพิ่มแค่นั้นเอง

ทำไมในค่ายไม่ทำแบบนี้นะ ดีแต่เอาทหารไปทำงานบ้าน กูจะบ้า