เป็นเวลาเกือบสองปี ที่ อ.โชตะ คิคุจิ เทียวพยายามนำต้นฉบับไปส่งที่แผนกบรรณาธิการของ Weekly Shonen Champion ซ้ำแล้วซ้ำเล่า วันหนึ่ง บ.ก.ท่านหนึ่งหยิบต้นฉบับขึ้นมาแล้วพูดว่า 'รอสักครู่' จากนั้นเดินเข้าไปในแผนกบรรณาธิการ ผ่านไปประมาณห้านาที พวกเขากลับเข้ามาพร้อมกับคุณไทซัน คาเบมูระ บ.ก.ของ Weekly Shonen Champion และพูดมาคำเดียวว่า 'ตัดสินใจแล้ว รายสัปดาห์' นั่นแหละคือสัญญาณการตอบตกลง 'ขอความกรุณาด้วยครับ' คุณคาเบมูระเอ่ยทิ้งท้าย

คุณคิคุจิ รับจ๊อปเป็นนักดนตรีกึ่งมืออาชีพจนถึงอายุราว 20 กลางๆ ตัดสินใจเปลี่ยนอาชีพมาเป็นนักเขียนการ์ตูนหลังจากได้รับบาดเจ็บสาหัสบริเวณเส้นประสาทที่มือ

"ตอนนั้นผมอายุใกล้ 25 ปี พอรู้ตัวว่าเล่นกีตาร์ไม่ได้อีกต่อไป ก็ตระหนักได้ว่า ใช่ ผมวาดรูปเก่งนิหน่า แต่แค่ไม่รู้ว่าจะกลายมาเป็นนักเขียนการ์ตูนได้อย่างไร คิดเพียงว่ามันน่าจะทำเงินได้เร็ว นั่นแหละคือจุดเริ่มต้นของเส้นทางที่ยากลำบากครับ 555

ผมไปส่งต้นฉบับให้กับบริษัทใหญ่ๆ 4-5 แห่ง และดูเหมือนจะไปได้ด้วยดี อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเมื่อผมไปที่ อากิตะ โชเต็ง บ.ก.ที่นั่นดูต้นฉบับอย่างไวแล้วพูดว่า `นี่มันห่วยแตก!' 555 คำพูดเหล่านั้นจุดประกายสัญชาตญาณการต่อสู้ของผม หลังจากนั้นผมก็มุ่งแต่ส่งต้นฉบับไปที่อากิตะ โชเต็งที่เดียวเท่านั้น จำไม่ได้ว่าส่งไปกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่ถ้าให้นับจำนวนหน้า ก็น่าจะราวๆ 4-500 หน้าครับ"

หลังจากผลงานเปิดตัว 'จ้าวพยัคฆ์' มังงะสไตล์แอคชั่นแฟนตาซี อาจารย์สร้างความประหลาดใจโดยการเลือกที่จะเขียนแนวโรแมนติกคอมเมดี้ 'ซันชิโร่x2' ขึ้นเป็นงานชิ้นที่ 2

"ผมอยากเขียนแนวตลกจริงๆ นะครับ มันเป็นครั้งแรกที่ผมทะเลาะกับ บ.ก. 'ทำไมต้องแนวตลก?' เขาถามผม และผมตอบอย่างไม่ลังเลเลยว่า 'ถ้าคุณไม่ยอมให้ผมเขียนตามแนวทางนี้ ผมจะเอาไปเสนอที่อื่น' สุดท้ายแล้วมันก็ขึ้นกับบ.ก.นั่นแหละ ณ ตอนนั้น บ.ก.ที่ดูแลคือคนต่อจากคุณคาเบมูระ เค้าพูดว่า 'ผมไม่เข้าใจ! ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ...แต่ถ้าโชตะต้องการ งั้นก็ได้'

"ซันชิโร่x2 ได้อันดับความนิยมที่ 1 และ 2 ในช่วงแรก และติดอยู่ในท็อปทรีอย่างต่อเนื่อง ดังนั้น แผนกบรรณาธิการก็เลยเปลี่ยนความคิด (เรื่องมังงะแนวโรแมนติกคอมเมดี้) ไปด้วย (ฮา) นั่นคือเหตุการณ์ที่เปลี่ยนชีวิตของผมไปเลยครับ แม้ว่าผมจะวาดมันด้วยตัวผมเองก็ตาม แต่ซันชิโร่x2 เป็นการ์ตูนที่ตัวละครนั้นมีชีวิตชีวาและเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ ตั้งแต่ผ่านช่วงแรกนั้นไป ผมเริ่มวาดโดยไม่ร่างสตอรี่บอร์ดเลย ผมเชื่อใจในตัวละคร เมื่อประสบปัญหา แทนที่จะคิดมากเกินไป ผมเรียนรู้ที่จะมอบความไว้วางใจให้กับตัวละคร ผมได้ทักษะนี้มาจากซันชิโร่x2 เต็มๆ"

ผมชอบคนเขียนเนื่องนี้มากเลย
อ่านแล้วมีความเซน มีความอนุรักษ์นิยมเยอะ
ซันชิโร่ x2
บะหมี่สาวเจ้านักสู้
เจ๊สาวเจ้าตำหรับ

ลืมเนื้อเรื่องไปแล้ว แต่เคยอ่าน จำได้ว่าสนุก

ฮามาก ฮาเป็นบ้าเป็นหลังเลยสมัยนั้น

ฮาจริงเรื่องนี้

ยืนยันอีกเสียงครับ เรื่องนี้โคตรสนุกเลย

ชอบแก๊งเพื่อนๆพระเอกมากโดยเฉพาะไอ้สองพี่น้องหน้ากาก 55555