ทำให้ได้รู้ว่าคำสอนดีๆที่เราเคยได้รับมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ มีข้อยกเว้นทั้งนั้น ไม่จริงเสมอไป
ตรรกะดีๆบางอย่าง ที่คนสอนๆกัน บางอย่างมันใช้ได้ผลน้อยถ้าเทียบกับสายดาร์กที่เขาใช้กัน
คำพูดที่ว่าเป็นคนดี ใช้วิธีดีๆแล้วเราก็จะประสบความสำเร็จเอง มันก็ไม่จริงเสมอไป
สอนให้ทันคนด้วยวิธีดีๆ ก็เช่นกัน เราต้องร้ายบ้างในบางเรื่องแล้วมันอาจจะได้ผลดีกว่า

แสดงว่าโลกความเป็นจริง ปฎิเสธไม่ได้ว่าใช้วิธีเทาๆในการดำรงชีวิตอาจจะง่ายกว่าเป็นคนดีใช่หรือเปล่า

มันไม่มีอะไรเป็นคำตอบแบบ one size fits all อยู่แล้วครับ
จิตวิทยาเชิงบวก ก็มีข้อดีของมัน จิตวิทยาเชิงลบ ก็มีข้อดีของมัน

สิ่งที่คุณควรจะรู้คือ เมื่อไหร่ควรจะใช้อะไรต่างหาก หรือสิ่งที่คุณต้องการคืออะไร แล้วคุณควรจะใช้วิธีไหนเพื่อให้ได้มันมา กับคนบางคน คุณอาจจะให้คุณค่ากับความสัมพันธ์ ฉะนั้นการใช้จิตวิทยาเชิงลบก็อาจจะไม่ได้ให้ผลลัพธ์ที่ดีในระยะยาวกับความสัมพันธ์ที่คุณอยากจะเก็บไว้ก็ได้ หนังสือ management เกือบทุกเล่มก็สอนหมดครับ ว่าเจอทีมแบบไหนต้องจัดการยังไง (direct/command/communicate/delegate) ฯลฯ

อย่างไรก็ดี ผมจะบอกว่า สิ่งที่คุณกำลังเป็นอยู่เรียกว่า cognitive bias ครับ หรือการคิดเข้าข้างตัวเองแบบนึง เพราะตอนนี้คุณอ่านหนังสือเรื่องจิตวิทยาสายคาร์ค และมันมีส่วนนึงในใจของคุณก็เชื่อแบบนั้นว่า เออ จริงๆสายดาร์คมันก็ไม่ผิดนี่กว่า หรือมันได้ผลดีกว่านี่หว่า (ไม่งั้นคุณไม่มาตั้งคำถามหรอก) ฉะนั้น คุณต้องมองให้ออกด้วยเหมือนกันว่าที่คุณคิดอยู่นะ มันเป็นเรื่องจริง มี facts มา support มั้ย หรือว่ามันเป็นเพราะคุณเอาไปแมปกับภาพในหัวคุณแต่แรกด้วยเหมือนกัน

บ่อยครั้ง ผมเห็นคุณตั้งคำถามซึ่งเป็นสิ่งที่ดี แต่คำถามที่คุณควรจะถามคือเรื่องของตัวเอง ไม่ใช่เรื่องของคนอื่นครับ คุณไม่ต้องถามหรอกว่าคนอื่นจะเหลี่ยมกับคุณมั้ย คนอื่นทำแบบนั้นแบบนี้แล้วมันเพราะอะไรคืออะไร คำถามที่คุณควรจะถามคือการทำ self-assessment ครับ เช่น ทำไมเค้าแบบ"กับคุณ" สิ่งที่คุณรู้สึกกับการกระทำของคนอื่น คุณรู้สึกอย่างไร ทำไมคุณถึงรู้สึกแบบนั้น ฯลฯ

มนุษย์เรามักตั้งคำถามกับภายนอก แต่จริงๆแล้วสิ่งที่ควรทำที่สุดคือ ถามตัวเองครับ (ถามเกี่ยวกับตัวเอง รู้จักตัวเอง รู้สึกถึงความนึกคิดของตัวเอง เข้าใจที่มาที่ไปของความรู้สึกหรือความคิดตัวเอง ฯลฯ)

ไม่เชิงสายดาร์กหรอกครับ เกี่ยวกับการขายของมีอยู่ในหลักสูตรการตลาด การจูงใจให้ลูกค้าซื้อของเป็นเรื่องที่สอนกันปกติ ส่วนตัวอ่านจนจบแล้วในร้านหนังสือ เป็นหนังสือที่น่าสนใจเล่มนึงเลย

ถ้าท่านซื้อแสดงว่าถูกจิตวิทยาของคนเขียนจูงใจคนอ่านแบบท่านได้ละ 1

การใช้ชีวิตมันไม่สามารถคิดให้ขาวได้ตลอดอยู่แล้วครับ ความเป็นเทามันสามารถทำให้อยู่รอดได้มากกว่านั้นคือเรื่องจริง

แต่ !! เทาในรูปแบบไหนนั่นคือประเด็นสำคัญ เทาไปทางดำเพื่อหลอกลวงคนอื่น มุ่งร้ายคนอื่นก็คงไม่ใช่แล้ว แต่ถ้าเทาเพื่อเป็นเกราะป้องกันตัวเองหรือได้รับข้อได้เปรียบนิดๆหน่อยๆนั่นเป็นสิ่งที่สังคมยอมรับได้

เพราะผมเชื่อว่าทุกคนบนโลกมันไม่ได้ขาวหรอก ยิ่งโตเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้ว่าควรเทาแค่ไหนถึงเหมาะกับชีวิตตัวเอง

ส่วนคำว่าคนดี มันอยู่ในบริบททางสังคมมากกว่า อย่างที่บอกถ้าเรามันเทาเพื่อปกป่องตัวเองเป็นหลัก สังคมก็อาจมองว่าเป็นคนดีได้อยู่แล้ว แต่ถ้าเทาจนดำเพื่อไปทำร้ายคนอื่นๆ นั่นก็ไม่ใช่คนดีในบริบททางสังคมแล้วเช่นกัน

ผมจะสรุปง่ายๆเลยนะ มันคือการหนังสือการขายทั่วไป
แต่ถ้าอยากชนะทุกความสัมพันธ์
เจ้านาย-ลูกน้อง สามี-ภรรยา ครู-นักเรียน

คุณต้องทำให้เขาเคารพคุณให้ได้ สักทางหนึ่ง
หาเงินได้เก่งกว่า
เล่นกีฬาเก่งกว่า
ความฉลาดในเรื่องการทำงานเก่งกว่า

โอกาสที่เขาจะเชื่อฟังคุณ คูณจะเหนือกว่าเขา
เพราะเขาจะวาง position คุณต่างจากคนอื่น
คุณก็จะได้ความรับความสนใจ จากเขา

ผมอ่านแล้วในบางบริบทมันญี่ปุ๋นน ญี่ปุ่น

เช่น พาทหัวหน้าคอมเมนต์งานลูกน้อง ผมนึงถึงพวกการด่าแบบอ้อมๆสไตล์คนเกียวโตเลย

ไม่แน่ใจกับบริบทของคนไทยจะเวิร์คมั้ยนะ เพราะเหลี่ยมแบบนี้เราอาจจะรู้ทันอยู่บ้าง

หนังสือจิตวิทยาทุกเล่มผมชอบอ่านนะ แต่อ่านเอาสนุกฆ่าเวลาตอนไปร้านหนังสือ เหมือนอ่านสิ่งที่รู้อยู่แล้ว ไม่ได้หมายถึงทุกเล่มเขียนถูกต้องหมดและต้องทำตามหมด เพราะเลือกที่จะดำเนินชีวิตไปแบบของตัวเอง รู้อยู่แล้วว่าทำแบบไหนจะเป็นยังไง สุดท้ายมันขึ้นอยู่กับสถานการณ์กับสิ่งที่เราเลือกจะทำ แต่อาจจะเหมาะกับบางคนและหลายๆคนที่อ่านแล้วอ๋อหรือคิดไม่ถึงว่ามีแบบนี้คิดแบบนี้ด้วย

มันไม่มีอะไรเป็นคำตอบแบบ one size fits all อยู่แล้วครับ
จิตวิทยาเชิงบวก ก็มีข้อดีของมัน จิตวิทยาเชิงลบ ก็มีข้อดีของมัน

สิ่งที่คุณควรจะรู้คือ เมื่อไหร่ควรจะใช้อะไรต่างหาก หรือสิ่งที่คุณต้องการคืออะไร แล้วคุณควรจะใช้วิธีไหนเพื่อให้ได้มันมา กับคนบางคน คุณอาจจะให้คุณค่ากับความสัมพันธ์ ฉะนั้นการใช้จิตวิทยาเชิงลบก็อาจจะไม่ได้ให้ผลลัพธ์ที่ดีในระยะยาวกับความสัมพันธ์ที่คุณอยากจะเก็บไว้ก็ได้ หนังสือ management เกือบทุกเล่มก็สอนหมดครับ ว่าเจอทีมแบบไหนต้องจัดการยังไง (direct/command/communicate/delegate) ฯลฯ

อย่างไรก็ดี ผมจะบอกว่า สิ่งที่คุณกำลังเป็นอยู่เรียกว่า cognitive bias ครับ หรือการคิดเข้าข้างตัวเองแบบนึง เพราะตอนนี้คุณอ่านหนังสือเรื่องจิตวิทยาสายคาร์ค และมันมีส่วนนึงในใจของคุณก็เชื่อแบบนั้นว่า เออ จริงๆสายดาร์คมันก็ไม่ผิดนี่กว่า หรือมันได้ผลดีกว่านี่หว่า (ไม่งั้นคุณไม่มาตั้งคำถามหรอก) ฉะนั้น คุณต้องมองให้ออกด้วยเหมือนกันว่าที่คุณคิดอยู่นะ มันเป็นเรื่องจริง มี facts มา support มั้ย หรือว่ามันเป็นเพราะคุณเอาไปแมปกับภาพในหัวคุณแต่แรกด้วยเหมือนกัน

บ่อยครั้ง ผมเห็นคุณตั้งคำถามซึ่งเป็นสิ่งที่ดี แต่คำถามที่คุณควรจะถามคือเรื่องของตัวเอง ไม่ใช่เรื่องของคนอื่นครับ คุณไม่ต้องถามหรอกว่าคนอื่นจะเหลี่ยมกับคุณมั้ย คนอื่นทำแบบนั้นแบบนี้แล้วมันเพราะอะไรคืออะไร คำถามที่คุณควรจะถามคือการทำ self-assessment ครับ เช่น ทำไมเค้าแบบ"กับคุณ" สิ่งที่คุณรู้สึกกับการกระทำของคนอื่น คุณรู้สึกอย่างไร ทำไมคุณถึงรู้สึกแบบนั้น ฯลฯ

มนุษย์เรามักตั้งคำถามกับภายนอก แต่จริงๆแล้วสิ่งที่ควรทำที่สุดคือ ถามตัวเองครับ (ถามเกี่ยวกับตัวเอง รู้จักตัวเอง รู้สึกถึงความนึกคิดของตัวเอง เข้าใจที่มาที่ไปของความรู้สึกหรือความคิดตัวเอง ฯลฯ)

ตรงประเด็นเป๊ะครับ