พอดีกำลังไล่ลบรูปเก่าๆไปเจอรูปหนึ่งที่ผมถ่ายไว้ คือเคยตั้งกระทู้ในนี้แล้วล่ะ เกี่ยวกับพวกของกินหน้าโรงเรียน

คราวนี้ที่ผมอยากถามคือ ของที่ขายหน้าโรงเรียนส่วนใหญ่มักราคาถูก ผมไม่รู้ที่อื่นเป็นไหมนะ เอาตัวอย่างง่ายๆที่ผมเคยลองถามและลองซื้อมา ร้านชานมไข่มุก ตอนที่เขาขายที่ตลาดนัด เขาขายแก้วละ 20 บาท แต่ที่หน้าโรงเรียนขายแก้วละ 10 บาท ผมเคยถามเขานะ ทำไมขายราคานี้ เขาบอกราคานี้สำหรับเด็กนักเรียน แต่ผมก็ถามต่อว่า ผมไม่ใช่นักเรียนแล้ว ต้องจ่ายราคา 20 ไหม เขาก็บอกว่าไม่ต้องๆ พอไปลองกินร้านอื่นๆ เขาก็ไม่ได้ถามหรือต่อว่าผมนะ เขาก็คิดราคาเหมือนกันหมด ส่วนในปัจจุบัน ผมไม่ได้ไปกินบ่อยแล้วครับ นานๆจะไปกินที เดือนหนึ่งน่าจะแค่ 2 ถึง 3 ครั้งได้ นั้นก็คือตอนออกไปซื้อกับข้าวมากินมื้อเย็น

ประเด็นคือที่ผมไปกินของหน้าโรงเรียนเนี่ย ไม่ใช่เพราะของราคาถูก มันมีของที่ผมอยากกินด้วย ที่หาซื้อไม่ได้เลยนอกจากร้านที่ขายหน้าโรงเรียน นั้นก็คือ ไก่ทอดไม้ครับ

ผมเลยอยากลองถามความเห็นหน่อยว่า การไปซื้อของกินหน้าโรงเรียน มันดูทุเรศไหมครับ แบบของกินหน้าโรงเรียน ก็เอาไว้ให้เด็กๆในโรงเรียนซื้อกิน เพราะเด็กๆไม่ค่อยมีเงินกัน เราเป็นผู้ใหญ่ เหมือนไปแย่งเด็กๆกินอะไรแบบนี้อะครับ

ไม่หรอกครับ ผมไปรับลูก ระหว่างรอลูกเลิกเรียน ผมก็เดินซื้อของกินหน้าโรงเรียนนี่ละ ข้าวกล่องโฟมน้อยๆบ้าง มาม่าถ้วยโฟม ไก่ทอด นักเก็ต อะไรพวกนี้ คืออย่าไปคิดว่าเราแย่งเด็กกินครับ พวกนี้เค้าทำเยอะอยู่แล้ว เราไปซื้อ = เราเป็นลูกค้าคนนึง อย่าคิดมากก

ไม่น่าเกลียดหรอกครับ ลูกค้าก็คือ ลูกค้า ผู้ปกครองก็ซื้อกันเยอะแยะ

ผมก็ชอบซื้อของกินหน้าโรงเรียน ไอ้ไก่ที่ท่านโพสต์อ่ะ อย่างชอบ

ต้นทุนเค้าก็เท่าเดิม เค้าขาย 10 บาท ได้ ก็แปลว่า ต้นทุนเค้าถูกกว่านั้น

ที่เปลี่ยนราคาเวลาย้ายที่ อาจ เพราะ ค่าที่ อีกที่มันแพง

แล้วก็เรื่องตั้งราคา ตั้งแพง เด็กก็ซื้อไม่ไหว

ผมซื้อประจำนะ หลังเลิกงาน เพราะที่ทำงาน อยู่แถวๆโรงเรียนประถม
ของกินเจ้าดังๆในเขต มารวมกันเยอะมาก ราคาไม่แพง

ไม่มีงานบางทีผมก็เดินไปซื้อมาเลย ชอบมาก

ไม่เห็นน่าเกลียดตรงไหนเลยครับ คนขายเค้าอยากขายอยู่แล้ว

เขาคำนวณมาแล้วว่าไม่ขาดทุน ตั้งราคาที่ต่ำเพื่อให้เด็กเข้าถึงได้ง่าย

ราคาถูกก็อาจจะลดปริมาณหรือคุณภาพ

อย่าเหมาหมดก็พอ เก็บไว้ให้เด็กๆบ้าง

ต้องคิดกลับกันครับ

ไม่ใช่เพราะเด็กไม่ค่อยมีเงิน เลยขายถูก

แต่ "ต้อง" ขายถูก เพราะกลุ่มลูกค้ากำลังซื้อน้อย

คือเค้าไม่ได้มาทำบุญครับ เค้าแค่ปรับราคาให้เด็กซื้อได้ ให้กลุ่มลูกค้าซื้อได้

ถ้าทำแบบอย่างดี ชิ้นใหญ่กว่านั้น ขาย 69 บาท เด็กก็ซื้อไม่ไหว เค้าก็ต้องไปหาขายที่อื่น

แปลว่า เค้าไม่ได้ทำบุญครับ ไม่ได้ห่วงเด็กอะไร แค่กลุ่มลูกค้าเค้าเป็นเด็ก จึงขายแพงไม่ได้

แค่นั้นครับ

ดังนั้น ท่านจะซื้อ จะเหมาหมดร้านเลยก็ได้ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ เค้าก็ทำมาเพิ่มเอง

ซื้อๆไปเถอะเขาดีใจด้วยซ้ำจะได้ขายของให้เหลือน้อยที่สุด

ความคิดท่านเพี้ยน ๆ ละ

ซื้อได้สบายครับไม่น่าเกลียด อย่าไปมองใครน่าเกลียดเพราะทำแบบนี้ด้วยล่ะ

ผมอยู่บ้านพักครูชอบเดินไปซื้อร้านหน้าโรงเรียนบ่อยๆ แม่ค้ายังทักเลยออกมาเร็วนี่ดีนะ เพราะถ้ามาตอนโรงเรียนกำลังปล่อยเด็กคงไม่ได้กินเพราะต้องไปต่อคิวยาวเลย แม่ค้าไม่มีเวลาขายให้

ไม่น่าเกลียด 300% ครับ

ไม่นะครับ ผมเป็นครูเย็นๆผมยังไปซื้อของกินน่าโรงเรียนกับนักเรียนบ่อยครับ ยิ่งโตเกียวหน้าโรงเรียนเนี่ยสมัยนี้หายากด้วย

คิดแบบอันที่สองมันใช่จริงๆหรอ

ต้องขายถูก เพราะลูกค้ากำลังซื้อน้อย

เหตุตั้งต้นคือคิดมาจากเด็กมีกำลังซื้อน้อย ก็มีเงินน้อยนั่นแหละ

ผลที่ตามมาเลยต้องขายถูก

คือต้องคิดจากกลุ่มลูกค้าก่อนจะตั้งราคาอยู่แล้วนะ ไม่น่าจะคิดจากการตั้งราคาก่อนแล้วค่อยหาลูกค้า