ดูจากรายการคืนครูไปยัง เขาบอกว่ายานส่งไปปี 1977 จนถึงตอนนี้ยังเดินทางอยู่จะหยุดเดินทางปี 2025 (ตอนนี้อยู่นอกกาแลกซี่เราไปแล้ว)
สงสัยว่า ยานที่สร้างขึ้นสมัยนู้นนนนนน สามารถเดินทางได้ยาวนานขนาดนี้เลยหรอครับ เขา maintenance มันยังไง เพราะไม่น่าจะสามารถควบคุมอะไรได้มากปะครับ นอกจากรับข้อมูล แล้วถ้าเกิดไปชนเศษอุกกาบาตเสียหานขึ้นมาก็ทำได้แค่ปล่อยไปแบบนั้นหรอครับ

เรื่องพลังงานน่าจะใช้พลังงานแสงอาทิตย์มาใช้ใช่ไหมครับถึงได้ใช้ได้เรื่อยๆไม่มีหมด

ตามคลิปนี้เลยครับ

ผมรู้แบบงูๆปลาๆ นะ

ไม่น่าจะออกจากาแลคซี่เรานะ
น่าจะออกแค่ระบบสุริยะของเรา

ใช่ครับ มันเหมือนเราขว้างกล้องวงจรปิดทิ้งไปแล้วถ่ายถ่ายส่งกลับมาโลกครับ ความเร็วก็ได้เท่าที่ปล่อยไปอะครับ ในอวกาศไม่มีแรงต้านเลยวิ่งด้วยความเร็วคงที่ตลอดไปถ้าไม่ไปชนหรือเจอแรงดึงดูดอะไรซักอย่าง

โอกาสโดนมันก็มีแต่ถ้าไม่ได้ไปแถวกระจุกมันโอกาสโดนต่ำมากๆๆ ขนาดตรงแถบเคราะห์น้อยก็ไม่ได้จะชนง่ายๆนะครับ

ยานไม่ได้จะหยุดเดินทางในปี 2025 นะครับ ยานจะยังคงเดินทางไปเรื่อยๆจนกว่าจะไปชนอะไรหรือถูกแรงโน้มถ่วงของดาวซักดวงดึงดูดไว้ แค่พลังงานจะหมดและจะไม่สามารถรับส่งสัญญาณกับโลกได้อีก โดยยานยังไม่ได้ออกไปนอกกาแลคซี่นะครับ แค่ออกไปนอกระบบสุริยะของเราเท่านั้นเอง

ยานไม่ได้มีการ Maintenance ใดๆ ส่งไปแล้วไปเลย มีอะไรเสียก็ช่วยไม่ได้

เชื้อเพลิงหลักของยานเป็นสารกัมมันตรังสีซักอย่าง(น่าจะพลูโทเนียม) ซึ่งจะหมดประมาณปี 2025 นี่แหละครับ พลังงานที่สารนี้ปล่อยออกมาหลักๆเอาไว้ใช้บังคับทิศทางของยานและเสารับส่งสัญญาณให้หันหน้ามายังโลกเพื่อให้รับส่งข้อมูลกับทางโลกได้

ยานแค่ยังเกือบออกนอกระบบสุริยะเท่านั้น ยังไม่พ้นด้วยซ้ำไป การเคลื่อนที่ของมันก็อาศัยแรงส่งจากโลก ดาวพฤ เป็นหลักเรียกว่าสลิงช็อต
เนื่องจากอวกาศมันไม่ได้มีแรงต้านอะไร ขว้างมันออกไปมันก็ไปด้วยความเร็วนั้นๆไปเรื่อยๆนั่นแหละครับ

เพราะเราเอา 1975 ของเค้ามาเทียบกับ 1975 ของประเทศไทยไงครับ มันเลยทำให้เรารู้สึกว่า มันไม่น่าสร้างได้

เรื่องอุกาบาต นี่โอกาสชนยากมากๆ ในอวกาศเพราะมันกว้างมาก

maintenance by design ครับ อวกาศมันไม่ได้ extreme อะไรเลยแค่ผ่าน launch มาได้ก็สบายแล้ว โอกาสที่จะชนอุกกาบาตน้อยกว่าชนเข็มในทะเลล้านเ่ท่าได้

ยังไม่ออกจากแกแลคซี่ครับ ชั่วชีวิตนี้ก็ไม่มีทาง ระยะทางมันระดับปีแสง

ตอนนี้แค่เกือบออกจากระบบสุริยะ กำลังเข้าขอบกลุ่มเมฆออดต์ที่ห่อหุ้มระบบสุริยะเราอีกที

เรียงระยะทางตามนี้

โลก - ดาวอังคาร - ดาวพฤหัส - ดาวเสาร์ - ยูเรนัส -เนปจูน - พลูโต - ไคเปอร์เบลท์(กลุ่มหินอุกาบาต) - ส่วนว่างเปล่า - เมฆอ้อตต์ - ระบบสุริยะอื่น - ออกแกแล๊กซี่ - ไปแกแล๊กซี่อื่น - คอสมิคเว็บ - ชอบจักรวาล

ดูตลิปนี้ จะเข้าใจง่ายขึ้น

มันไม่มีอะไรไปกัดกร่อนครับ มันคงจะอยู่แบบนั้นตลอดกาล
*** ออกนอกแค่ระบบสุริยะครับ กาแล็กซี่เราใหญ่มาก ต่อให้ยานวิ่งเร็วเท่าแสงจะไปอีกฝั่งนึงต้องใช้เวลาเป็นแสนปี