เคยโดนเพื่อนแซวเราไม่คิดอะไร ผญดันมาชอบจริงซะงั้น เลยถามเพื่อนบอกทำไมมึงไม่แซวคนที่กุชอบบ้างวะ

ถ้าตอนประถมโดนแซวก็จะทำฟอร์ม อะไร ไม่ได้ชอบซักหน่อย อย่ามาปรักปรำ

แซวขนเค้าจะรู้กันทั้งระดับละ แล้วเราก็ขี้อาย โดนทีแดงยันหู

ตอน ป.6 ขอเบอร์ ญ ที่ชอบ ซึ่งอยู่วงโยด้วยกัน แล้วโทรไปหาหลังเลิกซ้อมวงโย วันรุ่งขึ้นช่วงซ้อมวงโยก็โดนแซว โดยที่ทั้งวงมีประมาณ 80 คน มีคนตะโกนแซว "เมื่อวานโทรหา XXX หรอ? เอ้ยย! ชอบคนนี้ล่ะสิ แหมมมมมม" ตลอดทั้งวัน รู้กันทั้งวงเลยทีนี้

รักแท้แพ้เพื่อนแซว

เรียนชายล้วน ต่อด้วยคณะวิศวะ ไม่มีประสบการณ์อะไรพวกนี้เลย

ของผม นี่แซว ถึงขั้นมองหน้ากันไม่ได้เลย
ไม่ใช่เขินนะ
แต่ด้วยความที่เขาก็ไม่ได้ชอบผม ส่วนผม ก็ชอบเนียนมองเขา
สรุปด้วยเวลาที่ผ่านไป รุ่นนพี่เอาไปกิน 555+

มีแต่กุไม่ชอบ แต่แซวซะงั้น กุเจอหน้าเค้าทีก็ยิ้มแห้งเลย

ผมเพิ่งมาเข้าใจไม่นานนี้เอง ว่าความรู้สึกแย่ตอนม.ปลายที่มันอึดอัด และหาอธิบายไม่ได้ มันคือการโดนหมั่นไส้
จบม.ปลายจนเข้ามหาลัย ผมยังไม่รู้เลย ว่าในสายชั้นมองผมเป็นคู่จิ้นกับดาวโรงเรียน บางคนแม่งเข้าใจว่าแอบคบกันด้วยซ้ำ
ก็ทรีทเหมือนเพื่อนผู้หญิงคนอื่นในห้องนี่แหละ นาน ๆ คุยทีด้วย แต่แม่งเข้าใจกันไปแบบนั้นได้ไงไม่รู้ นึกแล้วยังเซ็งไม่หาย

สมัยประถมอะมี น้องฝนห้อง 5

ตอนประถม หลงรักลูกอาจารย์ในโรงเรียนอยู่หลายปีเลย สเปคมากแต่ผมเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง ก็เลยแค่แอบชอบไป แต่เพื่อนผมมันรู้ได้ไงไม่รู้ วันนึงโชคชะตาเล่นตลก เราเป็นหัวหน้าหมู่ลูกเสือ เค้าก็หัวหน้าหมู่เนตรนารี ซึ่งสองหมู่นี้ต้องคู่กันตลอดไปเข้าค่าย ตจว.ที่ทะเล

มันมีซ้อมเต้นแล้ว หัวหน้าหมู่ต้องเต้นด้วยกันแบบเต้นรำ จับมือโอบเอว ชิบหายเอ้ย เขินหน้าแดงไปต่อไม่ถูก เพื่อนผู้ชายที่มันอดไม่แซวมานาน ได้จังหวะมันก็แซวเลย จนผู้หญิงรู้ตัว เค้าก็หนีๆผมนะ ไม่รู้ว่าอายหรือรังเกียจ

แต่ขอบคุณมากๆโคตรเป็นความทรงจำที่ไม่มีทางลืม เหมือนฟ้ามีตา 55555+ ด้วยความที่เข้าค่ายค้างคืนเราต้องพาลูกหมู่ทำกิจกรรมและนำหมู่ร่วมกันเยอะมาก แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้คุยกันเลย

ไอ้ตอนเรียนผมก็โดน แต่สถานะก็ก้ำกึ่ง จริงๆก็ไม่ได้จีบ แสดงออกอะไรมากมายเลยไม่รู้เพื่อนมันรู้ได้ไง
ผ่านมา 20 ปี แต่งงานมีลูกแล้ว เจอกันง่านแต่งเพื่อนๆ แม่มยังแซว แถมแซวต่อหน้าภรรเมียผมอีก
ผมล่ะงงกับพวกมันจริงๆ