บ้านผมซัพพอร์ตผมตลอดตอนผมเกเร

ถึงแม้พ่อจะดุไปบ้าง แต่ แม่ยาย ใจดี พี่สาวดุบ้างแต่ก็ช่วยเสมอ

มีแต่ผมเองที่ทำตัวให้คนที่บ้านลำบากใจ

แต่ตอนนี้ผมโตละอะไรๆก็เปลี่ยนไปดีขึ้นละครับ

เขาว่ามา บลาๆๆ

ตักเตือนพ่อแม่ไม่ได้ ไม่ยอมรับผิด วางตนสูงกว่าลูกๆเสมอ ทั้งๆที่ตัวเองทำผิดพลาดจริงๆ

นินทา ด่า ว่า คนอื่นตลอด ทั้งที่ตัวเองทำสิ่งนั้นๆเป็นประจำ

ตั้งวงนินทาชาวบ้าน เพื่อนฝูง ญาติ ตลอดเวลา ฟังแล้วเหนื่อยชห

คงเป็นเรื่องล่าสุดแม่ติดหวยหนักจัดกู้ธนาคารมาเล่นแล้วขาดทุน เอาโฉนดชื่อผมไปจำ แต่ไม่มีใครรู้จนกระทั่งแม่ทักมาขอยืมเงินเรื่อยๆ และหลุดเรื่องโฉนด

เปิดแต่ top news อวยสนธิ
ด่าส้ม อวยเจ้า โคตรtoxic แล้วเปิดลั่นบ้าน

โอนถ่ายทรัพย์สมบัติทั้งหมดของครอบครัวไปไว้ที่ตัวเอง เอาชื่อคนในครอบครัวทั้งหมดรวมกันไปกู้เงินมากองไว้ที่ตัวเอง แถมยังใช้จนหมดเองอีกตะหาก

จน แต่ไม่เจียม ทำตัวรวยเปลือกอวดสังคมองตัวเอง (ข้าราชการ) สนทนากับบางพวกแบบด้อยค่าตัวเอง ไม่กล้าเถียงคนอื่นกลัวเขาไม่รัก แต่สุดท้าย เอาอารมณ์มาใช้กับคนในบ้าน ทีคนในบ้านกล้าว่า เหมือนเก็บกดมาจากไหน และทีไม่ชอบมากๆคือ พยายามเอาเราไปอยู่ในสังคมแบบนั้นซึ่งเกลียดมาก ตอแหลสุดๆ วงสนทนามีแต่ วัตถุนิยม มีนั่นมีนี่มากกว่ากัน อวดลูกเทียบลูก

เป็นเรื่องราวสมัยผมเด็กๆครับ แอนตี้มาก toxic กดดันจัด สังคมที่แข่งกันอวดอะ แต่จริงๆจน เงินเดือนน้อยนิดแต่วางท่า สูงส่ง

ห้ามอะไร บอกอะไรก็ไม่เคยฟัง

เช่นพ่อผม ตอนอาบน้ำตอนเย็น จะแปรงฟันด้วย

แล้วค่อยมากินข้าวเย็น

พอกินข้าวเย็นเสร็จ กลับไม่แปรงฟัน

แล้วก็เถียงกลับว่าแปรงแล้วไง ตอนอาบน้ำ

สรุปฟันผุ ปากเหม็น ไปหาหมอก็ไม่ไป

จนมันผุเหลือแต่ราก



ปล. อย่าลืมแปรงฟัน หลังอาหารและก่อนนอน

ทวงบุญคุณ ปากเก่งแต่ในบ้าน นอกบ้านสู้ใครไม่ได้เลย สุดท้ายคือเรื่องบ่น

- แคร์ปากญาติมากกว่าตัวลูก หลานเอง
- รัก ลูก หลาน ไม่เท่ากัน
- ปรามาศว่า เมิงไม่มีปัญญาทำแบบนั้นแบบนี้ได้หรอก
- ยัดเยียดกิจกรรมบางอย่างให้ลูก หลาน ทำ โดยที่ไม่ชอบ

1.ผมทำร้านขายของ 3 ร้านของชำ / เครื่องมือช่าง / ปัจจัยการผลิต(เกษตร) 1อาทิตย์ ผมทำงาน 6 วัน “ปิดร้าน 1 วัน” เขาบอกว่า ผมขี้เกียจทำไมไม่เปิดขาย เปิดขายก่ได้ตัง ร้าน 3 ร้านอยู่บริเวณเดียวกันนะครับ ทั้ง 3 ร้านผมทำกับแฟน 2คน มีลูกจ้าง 1คน *มันไม่ถึงกับToxic นะ แต่มั่นโคตรบั่นทอนสุขภาพจิต ผมทำงานเต็มที่ทุกวันตั้งแต่ 6โมงเช้า - 6โมงเย็น แต่มีงานอื่นอีกนอกจากร้านที่ขายของ 3ร้านนี้ เวลา 24ชม.ที่ผมจะได้ใช้ชีวิตพักผ่อน ทำสิ่งที่ชอบ กลายเป็นขี้เกียจ ถ้าแค่บ่นกับผมไม่ว่า แต่ไปบ่นกับลูกค้า โคตรหงุดหงิด

2.อันนี้คือความ Toxic ที่ผมก่ไม่รู้ว่ามันเกิดจากอะไร คือ ผมมีน้องชายที่อายุห่างกันประมาณหนึ่ง น้องผมกำลังจะเรียนจบ เวลาน้องกลับมาบ้าน เขาจะพูดเสมอว่า ธุรกิจเขา จะให้น้องกลับมาดูแล (พูดตอนผมอยู่ด้วย) ธุรกิจเขาในที่นี้ไม่เกี่ยวข้องกับของผมนะครับ แยกกัน ผมทำมาเองทั้งหมด นอกจากเรื่องธุรกิจที่บอกจะยกให้น้อง ก่จะมีเรื่องอื่นๆ เสมอที่เขา และญาติพี่น้อง ชอบพูดเรื่อง สมบัติ ทรัพย์สิน ใครจะได้อะไร ใครจะเอาอะไร จะให้ใครเท่าไหร่ จะให้ใครมากกว่า (พูดแบบทีเล่นทีจริง ก่ไม่รู้ว่าเพราะดูละครช่อง 3ช่อง 7 เยอะไปรึเปล่า)

ทุกครั้งที่พูดขึ้นมา ผมกับน้องก่จะมองหน้ากันเจื่อนๆ เหตุผลเพราะ ทั้งผมทั้งน้องอึดอัดมากเวลาพวกเขาพูดเรื่องพวกนี้ ทั้งผมทั้งน้องรักกันดีมาก ถึงแม้อายุจะห่างกันเยอะ ตอนน้องผมเกิด พวกเขาทำงานเป็นช่วงเวลาที่ครอบครัวกำลังสร้างฐานะ ผมเป็นคนป้อนข้าวป้อนน้ำ เช็ดขี้เช็ดเยี่ยวมากับมือ ไปเป็นผู้ปกครองส่งเข้าเรียน ไปฟังผล ไปเข้าห้องปกครองก่ผม พวกผมสองคนตั้งแต่เด็ก ของเล่นสักชิ้น ยังไม่เคยแย่งกัน แต่พอผมทำงาน พอน้องจะเรียนจบ กลายเป็นมาเจอคำพูดพวกนี้จากคนใกล้ตัว “โคตรปวกประสาท” บางทีก็อยากจะตอบกลับเหมือนกัน แต่ผมต้องเก็บไว้ เพราะผมเป็นประเภทถ้าพูด คือ ขาดสะบั้นเลย เพราะมีครั้งหนึ่ง น้องผมเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำ (แต่ไม่เป็นอะไรมาก) มีญาติมาเยี่ยม แล้วแกพูดแหย่ผมว่า “เกือบไปแล้ว เกือบไม่ต้องแบ่งสมบัติกับใครแล้ว ได้คนเดียวสบายเลย” หลังจากนั้นผมก็หลุดเลย ผ่านมา 4 ปี ญาติคนนั้นยังไม่เคยมาเหยียบบ้านผมอีกเลย

ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายครับ มันอึดอัดจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าผม หรือน้องทำอะไร ทำไมถึงชอบพูดเรื่องนี้กันจัง
ปล.บ้านผมไม่ได้มีธุรกิจอะไรใหญ่โตนะครับ รายได้แค่ 5หลักปลายๆ 6หลักต้นๆ ก่ไม่รู้เขาจะคิดเรื่องพวกนี้อะไรเยอะแยะ อาจจะเพราะอยู่ต่างจังหวัดละมั่ง ขอบคุณอีกครั้งครับ ที่เปิดหัวมาให้ผมได้ระบาย

เงี่-นทำบุญครับ จะทำเองไม่เคยยุ่ง มาบังคับให้ทำบุญ ให้ไหว้พระ ให้อยอดตู้ เกลียดสึสสสส