เรื่องของเรื่องคือผมไปถอย box set one piece มาใหม่

แล้วไล่อ่านจนจบเกาะแห่งท้องฟ้าละ

ทีนี้พอลองมานั่งไล่ดูเนี่ย ผมว่าอ.โอดะ แกเป็นคนที่เขียนฉากที่อ่านแล้วรู้สึกติดตาตรึงใจได้เก่งดีแฮะ

ยกตัวอย่างช่วงก่อนtime skip

-ฉากซันจิบอกลาเชฟขาแดง
-ฉากนามิร้องไห้ขอให้ลูฟี่ข่วย
-บอกลาวีวี่
-ลูฟี่ลั่นระฆังเกาะแก่งท้องฟ้า
-บอกลาเรือแมรี่

ซึ่งฉากพวกนี้หลังtime skip มาไม่ค่อยเห็นแฮะ ไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องมันไม่เอื้ออำนวยหรืออ.แกมือตก

คิดว่าเพราะเราอ่านรายสัปดาห์มั้ยนะ แต่ก่อนอ่านเป็นเล่มๆ มันเลยอิน

ฉากโคมลอยคำอธิฐานตอนล่าสุด

ผมว่าได้อยู่นะ

คิดว่าเพราะเราอ่านรายสัปดาห์มั้ยนะ แต่ก่อนอ่านเป็นเล่มๆ มันเลยอิน

ผมว่าหลัง time skip ตัวเรื่องของเดรสโรซ่า ในส่วนของการถูกลืมเพราะเป็นตุ๊กตา ไม่ใช่เเค่คุณทหารนะคนอื่นๆด้วย

เเม้เเต่ฉากตั้งใจตายของเพโดร ที่เเครอทพยายามจะ keep cool

ผมว่ามันรู้สึกน้ำตาซึมเลยนะ

อีกฉากนึงคือการที่ซันจะกับเชฟขาแดงเสริฟอาหารให้กับทุกคน

ที่บอกว่า "แดกก่อนเรื่องอื่นว่ากันทีหลัง"

ผมคิดว่าด้วยเนื้อเรื่องที่มันกว้างขึ้นมันทำให้อะไรพวกนี้อิมเเพคน้อยลงมากกว่า

อีกอย่างคือพอมันเคลียร์เรื่องกลุ่มตัวเองไปเยอะแล้วเป็นเรื่องรนนอกกลุ่มมันอาจจะไม่อินเท่า

หลัง time skip ผมชอบฉากเปิดตัวโมโมะหลังจบศึกอ่ะ

อยากดูฉากเอสตายไลฟแอคชั่นจัดๆ

ผมว่า ตอนโอเด้ง สละชีวิตอะ โอ้โห จุกอกเลย

ผมมองว่าหลังtime skip ก็มีฉากhypeเยอะเหมือนเดิมอ่ะ การตามสปอยหรืออ่านเป็นรายสัปดาห์อาจทำให้คิดไปงั้น ที่น้อยลง/บิ้วไม่ขึ้นคือฉากซึ้งๆมากกว่า

ฉากนี้สิครับ ตัวเอกของเรื่อง

ฉากคุณทหารที่เมียตายแบบโดนลืมเนี่ยเศร้านะ

แล้วก็ฉากลูกน้องโดฟราที่ต้องแต่งตัวแบบลูกให้เมียยิ้ม ตอนจบที่แฟรงกี้ชวนไปกินเหล้านี่ก็ดี



Epic สุดคือซาโบมาเอาผลไฟ

ตอนดูครั้งแรกนึกไม่ออกจริงๆว่าใครจะมาช่วย
กะว่าโซโลต้องตายแน่นอน
พอลุงแกพุ่งมา แม่งแบบ เห้ยรอดแล้วโว้ยยย

มีหลายฉากนะ หลัง time skip

เรื่องตอนซาโบ กลับมา

ตอนประวัติโอเด้ง ยอมแกล้งบ้า

ทหารตุ๊กตาในเดสโรซ่า

และอีกหลายๆ ฉากๆ จำได้ไม่หมด

ส่วนหนึ่งเพราะเราอ่านเป็นตอน รายสัปดาห์ ความอินมันไม่ต่อเนื่องไง

ไม่เหมือนตอนอ่านเป็นเล่มๆ สมัยเด็กๆ มันเลยอินไม่สุด ซิ้งไม่สุด

ส่วนตัวผมคิดว่างี้นะ

ถ้าไม่ต้มให้ร้อน ก็ไม่ใช่โอเด้ง
ถ้าไม่มอดไหม้ ก็ไม่ใช่คุโรซึมิ(ถ่าน)

ผมว่าอิมแพคอยู่

มีเข้ามาทุกเกาะนะ แต่มักถูกกลบด้วยอะไรที่ไม่เข้าท่า
อย่างเดสโรซ่า ถ้าเอาจริงๆเนื้อเรื่องเจ็บปวดเลยนะ แต่มาตายตรงกรงนก คนเลยไปโฟกัสตรงนั้นแทน

เพิ่มเติมให้

-แชงค์แขนขาด ตอนช่วยลูฟี่ ภาพจำคือ เจ้าแห่งทะเลตัวอย่างใหญ่ ตัดภาพมาที่ แชงค์กับ ยืน ยังกับน้ำตื้น
-ฉากโรบิ้นร้องขอชีวิต รวมถึงแบ๊คกราวด์เรื่องคุณทอมที่
-ฉากฟิชเชอร์ไทเกอร์ ตายเพราะไม่รับเลือดมนุษย์
-ฉากซันจิ กับตระกูลวินสโม๊ค
-ฉากโอเด้งที่แบกเก้าปลอกดาบแดง ระหว่างแช่หม้อ

ส่วนใครที่บอกว่า ลืม ฉากช็อปเปอร์กับอดีตของเขารึเปล่า บางคนบอกใช่ แต่สำหรับผม ช็อปเปอร์เป็นตัวละครที่น่ารำคาญที่สุด พอๆกับอุซป

คือหลังไทม์สคริป ก็หวังว่า นักรบแห่งท้องทะเล จะดูแมนขึ้น สุดท้าย เท่แค่รูปร่าง แต่นิสัยเหมือนเดิม ขี้กลัว สงสัยคงไม่ได้เห็นเขาเท่เหมือนพ่อของเขาแล้วหละมั้ง

แต่สำหรับ ที่ สุดคือ ฉากที่ หลับจบศึกเดรสโรซ่า ลูฟี่ได้กองกำลัง ที่ทุกคนยอมรับในตัวลูฟี่ และ ขออยู่ใต้อาณัต ของ กลุ่มโจรสลัดหมวกฟาง
มันทำให้นึกถึงวันแรกที่ได้อาน วันพัชเลย ที่ลูฟี่ ออกเรือมาตัวคนเดียวด้วยเรือไม้โง่ๆ1ลำ จนวันนี้ได้เป็นจักรพรรดิ ที่ทุกคนยอมรับ มากกว่า เกรงกลัว อย่างที่โคบี้บอก ลูฟีเขาเป็นโจรสลัดอีกแบบ ที่ไม่ใช่โจรสลัดทั่วๆไป