สงสัยคนตามจากโซเชียลเยอะมั้ง ผมชอบนะ ถ้าต้องไปแถวนั้นก็จะไปกินร้านนี้แหละ ถ้าคิวน้อยไม่ยาวก็จะกิน ถ้ายาวก็ไม่เอา ไม่ชอบต่อคิวรอกินอะไรนานๆ

ชอบเพราะร้านมีชาจีนเติมไม่อั้นนี่แหละ แล้วผมก็ชอบกินไข่คนด้วย เจอเป็นไม่ได้ต้องกิน

ก็ธรรมดาอะ น่าจะไปถ่ายรูปกันผมว่า

ผมชอบไปนั่งนะเวลาไปเดินวังบูรพา

ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับ เหมือนมันเปลี่ยน gen เปลี่ยนคนทำไปแล้ว

สมัยก่อนอร่อยดี แต่ตอนนี้สำหรับผม มันเหลือแต่ชื่อไว้ให้ต่างชาติมากินแค่นั้นแหละ

เมื่อก่อนอาจจะอร่อยเพราะเจ้าของทำ พอดังให้ลูกจ้างทำหมด รสชาติเลยเป็นแบบนี้

จริงๆแล้วเนี่ย บางร้านเลิกตามกระแสกันจะดีมากเลย คนทานจะได้ไม่วุ่นวาย คือร้านมันไม่ได้อร่อยเวอร์ขนาดต้องไปรอกิน แต่ถ้ามันไม่ต้องรอเนี่ย มันก็คือจะดีมาก กินตอนเช้าง่ายๆ วัตถุดิบไม่ได้แย่ ถ้าแบบตื่นมาเช้าๆอยากกินก็ได้กิน มันก็จะดีมาก แต่ถ้าติดกระแสแล้วต้องไปรอ มันก็ไม่ได้ขนาดนั้นไง

มันร้านในตำนาน ทำคอนเท้นดี

แต่รสชาติจะไปเอาอะไรกับมันอ่ะ ไข่ดาว ไส้กรอกทอด ขนมปัง งี้ มันจะอร่อยกว่าปกติได้สักแค่ไหน

ตอนนี้ดังมากในหมู่คนจีน มาเล สิงคโปร์ เลยกลายเป็นคิวยาว
ถ้าคิวยาวคงไม่คิดจะไปรอ

แต่ถ้ารอไม่นาน
ร้านนี้ยังไงก็กินประจำครับ

สำหรับผม นี่ึืคือร้านที่ Overrate เกินไปมาก ๆ เลยฮะ

ก็อาหารเช้าธรรมดาแต่เอาไปคอนเท้นมากกว่า

มันก็ร้านสภากาแฟสมัยก่อนแบบทั่วๆไปเลยอะ แค่เป็นไม่กี่ร้านที่เหลือรอดมาอยู่ในยุคนี้ได้

บ้านอาม่าผมอยู่แถวประตูผี เดินเล่นแถวนั้นจนทั่วตั้งแต่เด็ก
เห็นมาหมดแล้วทั้งผัดไทยประตูผี ลุงภา เจ้ไฝ ออนล๊อกหยุ่น และอีกหลายๆร้าน
เมื่อก่อนก็ร้านทั่วไปทั้งนั้น เจ้ไฝเมื่อก่อนก็ไม่ต้องต่อคิวกันกิน เดินเข้าไปได้เลย (แต่แพงตามยุคสมัยตลอด)

แต่พอมีอินเตอร์เนท ตั้งแต่ก่อนมีโซเชียลเลยนะ ตามเว็บบอร์ดต่างๆโดยเฉพาะ pantip
ต้องมีคนตระเวณรีวิวร้าน ใครหาร้านใหม่ๆมาลงได้คือเจ๋ง เขียนรีวิวให้ดูน่ากิน อร่อยแสงออกปากได้คือเก่ง
แล้วก็ลามมาจนยุคโซเชียลคนต้องไปเช็คอินไม่งั้นไม่อินเทรนด์

ออนล็อกหยุ่น คิดกันแบบง่ายๆเลย มันจะมีอะไรให้อร่อยแสงออกปาก
ขนมปังก็คือขนมปัง เบคอนก็คือเบคอน ไส้กรอกแฮมก็เหมือนกัน มันมีลิมิตความอร่อยของมันอยู่
ยิ่งไม่ได้ทำวัตถุดิบเองแต่ซื้อมาทำ มันก็ไม่มีอะไรให้อร่อยล้ำกว่าร้านอื่นแบบเด่นชัดอยู่แล้วครับ
อาจจะมีสังขยาที่ทำเองแล้วอร่อยแสงออกปากได้ แต่ก็เท่านั้นเลย


แล้วก็วกกลับมาเจ้ไฝสักหน่อย
จุดดีคือใช้วัตถุดิบดี คัดมาดี อันนี้ต้องยอมรับ
แต่รสชาติก็ไม่พ้นร้านอาหารสไตล์ไทยจีนห้องแถวอะ ยอมรับปรุงเก่งปรุงดี แต่มันก็มีลิมิตของเจ้แกในการรังสรรค์อาหารอยู่
สำหรับผมด้วยเงินที่จ่ายไปเท่านี้ ผมเอาไปกินร้านเหลาเก่าแก่พวกสบล. ตั้งใจอยู่ หรือแม้แต่ห้องอาหารแกรนด์ไชน่า ได้รสชาติที่เหนือไปอีกขั้นในราคาพอๆกันดีกว่า

เคยไปกินครั้งนึง สำหรับผมชอบนะ แต่ให้ไปอีกก็คงไม่ไป เพราะแพง+ต้องไปแต่เช้าเกิ้น

ช่วยตอบตามความเห็นของตัวเองนะครับ

1. มันคือ legacy ของร้าน เพราะปัจจุบันยังมีคนเก่าแก่ขาประจำไปอยู่ ซึ่งบางคน 60-70+ กันแล้ว
1.1 คนไทยจีนสมัยก่อน ไม่ทำกับข้าวแต่จะกินข้าวเช้านอกบ้านกัน อารมณ์สภากาแฟสมัยก่อน คนจีนสมัยก่อนกินไว ทำงานต่อ ขยัน ฉนั้นเข้าเช้าราคาไม่แพงถือเป็นเรื่องดี
1.2 เค้าไม่ได้อยากได้อะไรแฟนซี แค่ขนมปังปิ้ง ไปดาว ไส้กรอกก็พอแล้ว กินเสร็จไปทำงานต่อ หรือรุ่นปู่อากงที่เกษียณก็ใช้เป็นร้านประจำกับเพื่อนๆ ส่องพระนั่งคุยกันยันบ่าย
1.3 legacy พวกนี้หาซื้อไม่ได้ครับ มันต้องสร้างและใช้เวลาบ่มเพาะ
1.4 ผมยอมรับว่า 20กว่าปีที่แล้วกับปัจจุบันรสชาติมันก็ไม่เคยว้าวมาตั้งแต่แรกละ แต่ร้านเค้าวินเทจจริงๆไง

2. พอเทรนด์มันมา ใครก็อยากมาเยือนครับ จบ ซึ่งถ้าคุณศึกษาหรือรู้ข้อมูลกันมาก่อนนิดหนึ่ง มันอาจจะช่วยให้การไปเยือนร้านเหล่านี้สนุกขึ้น (เหมือนคนไปต่อแถวกินไขม้วนที่ตลาดปลา ซึคิจิในโตเกียว รสชาติไม่ได้แตกต่าง แต่มันคือ legacy you know :)

3. แถม เมื่อก่อนตรงดิโอลสยามใกล้ๆกัน มี McDonald’s คุณจะเห็นอากงมานั่งจับกลุ่มกันส่องพระกันทั้งวัน เพราะมันติดแอร์ ไม่ร้อนแล้วนั่งนานเท่าไหร่ก็ได้ไม่มีใครไล่ ก็เป็นกลุ่มเดียวกันกับ ออนล๊อกหยุ่นนั่นเอง

3.1 loso คนก๊อปร้องคล้ายเหมือเป๊ะเยอะมาก เดอะวีคเอนก็เช่นกัน แต่ พวกเค้าไม่มี legacy เป็นของตัวเองไงก็เลยสร้างคุณค่าไม่ได้เท่า

มาถกกันได้นะครับ สนุกดี

ถ้าวันหยุด มากสุดคือต่างชาติ ครับ รองลงมาคือคนที่วิ่งออกกำลังกายตอนเช้า เค้ามาเเวะทานอาหารเช้าครับ ที่ผมไปเจอมา