ถ้าเป็นคนเจน Boomer ขึ้นไปประโยคที่มักจะได้ยินอยู่บ่อยๆคือ

ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนก็อย่าขายที่ขายทางเด็ดขาดนะ

เพราะเป็นที่ดินของบรรพบุรุษที่เก็บไว้ให้ลูกให้หลาน

คนเจนนี้มองฉากทัศน์ว่าที่ดินคือขุมทรัพย์

ในน้ำปลามีปลาในนามีข้าว ขยันเพาะปลูกไม่มีวันอดตาย

แต่โลกมันไม่ได้อยู่ในเกษตรกรรมนำไทยอีกแล้ว

คนที่ไม่เข้าใจบริบทเศรษฐกิจยุค Internet Century ส่วนมาก

ก็จะมองว่าโลกยังอยู่ในยุคที่มีที่ดินเป็นหลักประกันให้ลูกหลานได้

ซึ่งมันก็อาจจะถูกครึ่งนึงอ่ะนะ แต่จะดีกว่ามั้ยถ้าเอาเงินก้อนใหญ่จากการขายที่

ไปต่อยอดลงทุน เปลี่ยนแปลงชีวิตไปในทางที่ดีขึ้นแบบ จขม.ว่าไว้แหละ