เท่าที่ผมเจอ การเรียนเก่ง หรือเรียน ม ดัง ไม่การันตีเลยว่าคนนั้นจะเงินเดือนเยอะ
เส้นทาง กับจังหวะชีวิตก็มีผล

ชีวิตผม โคตรสวนทาง
ตอนเรียนผมว่าผมเรียนดี ตอนแอดมิชชั่น เข้าไม่ได้แค่หมอ จบ ม.ดัง เกรด3กว่า
แต่พอทำงาน เงินเดือนเรื่อยๆมาก
ก็ตั้งใจทำงาน นะ ไม่ได้ชิว และได้คำชมเรื่องงานบ่อย

เด็กแถวบ้าน อายุ22 ในปีแรกที่ทำงาน ได้เงินเดือนเท่าผมตอนทำงานไป5ปี
คือน้องเขาเรียนสาขาเดียวกับผม คะแนนตอนแอดมิชชั่นน้อย เข้ามหาลัยที่คะแนนแอดอยุ่ท้ายๆเลย
แล้วน้องก็เรียนเกรดกลางๆอีก แต่น้องเขาได้เงินเยอะชิบ
เอาจริงๆคืออิจฉา รู้สึกเฟลมาหลายวัน ว่าที่ผ่านมากุทำไรอยุ่

คนที่ผมรุ้จัก ที่การเรียนสวนทางกับเงินเดือน มีอีกเยอะเลย
ส่วนใหญ่ที่เงินเยอะ จะเปนพวกสายเทค แม้จะไม่ใช่วิศวะคอม ก็เงินเดือนแสน ในอายุ30ได้

ส่วนถ้าเป็นอาจารย์ ผมว่าเค้าดูได้เงินน้อยไป สำหรับ profile และความลำบากที่เขาได้ผ่านมา
ที่ผมรุ้จัก อายุ50 ยังอยุ่หอพักอยุ่เลย ตอนเรียนเค้า จบทุน โท เอก ตปท พอกลับมาใช้ทุนแล้วเลยเป็นอาจารย์ยาวๆ อาจจะเสัยดายความรู้
หรือมีอุดมการณ์ เลือกความภูมิใจกับเกียรติยศ แทนเรื่องเงิน

หมอที่เลือกทำงาน รพ รัฐ ก็เช่นกัน
เพราะคนที่เรียนหมอ ตอนเรียนเขาเรียนอยุ่ระดับต้นๆของประเทศอยุ่ละ
แต่เพราะความเสียสละเค้าจึงไม่ได้รวย อย่างที่ควรจะเป็น

ผมว่ามันก็แค่มีโอกาส ซึ่งตามหลักการแล้วมันก็ไปทางเดียวกัน

เพียงแต่เราไม่เชื่อ และหันมามองรอบตัว แล้วเอาคนที่เกินมีนมาเปรียบเทียบ ก็ออกจะเฟลๆ เท่านั้นเอง

มัธยมชิวๆ
มหาลัยชิวๆ
ทำงานก็ชิวๆ

ผมเน้น work life balance ครับ ตอนเรียนชิวยังไงทุกวันนี้ชิวยังงั้น 55+

ไม่รวยมาก ใช้ชีวิตตามความสุข

ผมสวนทางครับ ตอนนี้เงินเดือนผมถ้าเทียบกับเพื่อนๆ ในรุ่นทั้งมหาลัยและมัธยม เทียบกับคนที่อาชีพมนุษย์เงินเดือนเหมือนกันนะ ผมคือแถวหน้า จนเพื่อนๆ พูดกันหลายคนว่าไม่เคยมีความคิดในหัวเลยว่าผมจะมาจุดนี้ได้ ผมทำงานสาย Admin ธรรมดานี่แหละ แต่เงินเดือนเท่าๆ กับเพื่อนสายเทค อย่างนึงเพราะผมได้ภาษาด้วยแหละมั้ง

ซึ่งผมมองว่า จริงๆ ผมก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้น แต่ผมเป็นคนนึงที่กล้าย้ายออกจากงานครับ

เพื่อนผมหลายๆ คนควรจะได้เงินเดือนพุ่งๆ ได้แล้วถ้ายอมย้ายงาน แต่ไม่ยอมย้ายกันเพราะกลัวหลายๆอย่าง หลายคนติดกับดักเพื่อนร่วมงาน สังคม กลัวการย้ายงาน กลัวงานใหม่ๆ กลัวสภาพแวดล้อมใหม่ แต่ผมไม่เคยกลัวที่จะย้าย เพราะผมมีคติอย่างนึงคือ เพื่อนร่วมงานคือเพื่อนร่วมงาน ไม่ใช่เพื่อน เราแค่ร่วมงานกันเท่านั้น เลิกงานก็แทบไม่ได้คุยแล้ว อีกอย่างคือ ไม่มีใครอยู่กับเราตลอดไป แม้แต่หัวหน้าเราเอง เค้าก็แสวงหาที่ทำงานใหม่ไปเรื่อยๆ สูงไปเรื่อยๆ ไม่มีใครอยู่กับเราตลอดไปแน่นอน ไม่เราก็เขาที่ย้าย

กราฟมันจะพุ่งขึ้น แปรผันตรงกันครับ โดยตรงผลการเรียนต่ำมันจะ sd กว้างมากๆ ในขณะที่ตรงผลการเรียนดี sd มันจะแคบกว่า

อธิบายง่ายๆ คือ เรียนดีโอกาสตกอับมันน้อย แต่จะรวยมั้ย อยู่ที่จังหวะโอกาส เรียนไม่ดีมีโอกาสแย่มากๆ แต่โอกาสรวยมากก็มี

ผลการเรียนตอนจบมหาลัย กับผลการทำงานอีก 10 ปีต่อมามันเอามาเทียบกันไม่ได้อยู่แล้วครับ มันเทียบได้แค่ตอนเริ่มทำงานนั่นแหละที่เค้าจะดูเกรดจากการเรียน แต่พอเริ่มย้ายงานเค้าก็ดูประสบการณ์ ดูความเก่งในงานเป็นหลักแล้วเอามาเทียบกันเงินเดือนที่เรียก เกรดตอนเรียนไม่ต้องมีเลยก็ได้มั้ง

ของผมสมัยเรียนแย่มาก เกรดเฉลีย ม.6 พ้น 2.00 มานิดเดียว

เข้ามหาลัยทันเพราะแก้ 0 ร มผ ไม่เสร็จ

แต่พอเข้ามหาลัย เจอคณะที่ใช่ เจอกลุ่มเพื่อนที่ดี ชีวิตเปลี่ยนเลยครับ

มหาลัยก็ขยันขึ้นเรื่อยๆ ตามแต่ละปี

งานที่ทำอยู่ตอนนี้ก็โอเคสุด ๆ จนเพื่อนมัธยมกับมหาลัยงงว่าเปลี่ยนไปขนาดนี้ได้ยังไง

ทาวเดียวกัน กากไงก็กกากงั้น

เกรดผมกากมากแต่ได้งานแบบหนือความคาดหมายอยู่ส่วนนึงเพราะผมได้ภาษาด้วย

ทางเดียวกันนะ
ก็คุ้มกับที่ตั้งใจอ่าน อดนอน สอบทุกสัปดาห์
เหนื่อยตอนมัธยม มหาลัย
เพื่อนคณะอื่นไปกินเหล้า ก็ไปไม่ได้ มี quiz ทุกเช้า
เพื่อนชวนไปเหล่สาวคณะอื่น ก็ไม่ค่อยได้ไป
ชีวิตมหาลัยผมนี่ โคตรขาดทุนอะ

มัธยมผมเรียนเก่งนะ เรียนแถวๆสามย่าน-ปทุมวัน 3.97 เอนทรานซ์ คะแนนtop10 ประเทศ
แต่พอเข้ามหาลัย ทิ้งหมด เล่น เที่ยว อย่างเดียว เกรดพุ่งลงเหวเลย แต่ชีวิตแฮปปี้มากๆ สุดท้ายก็จบมาได้อยู่

ตอนนี้รับราชการ สายที่เด็กเรียนเขานิยมกันนั่นแหละ รายได้รวมๆต่อเดือน ก็ไม่มาก ไม่น้อย ถ้าขยันก็จะมากกว่านี้แต่เหนื่อยหน่อย

กราฟผมพุ่งสูงตอนอายุ30 โปรโมทหกหลัก หลักจากนั้นก็ไม่กี่หมื่นเพราะหนีมาทำงานสบายไม่เน้นรายได้

บางครั้งก็นึกเสียดายตอนนี้อาจจะได้แสนห้าสองแสนไปแล้ว แต่บางครั้งก็รู้สึกว่าคิดถูกละไม่อยากเครียด

ตอนเรียนๆเล่นๆก็2.5 2.8 ถ้าอ่านหนังสือทุกวันก็3.6 แต่ไม่อ่านหรอก 2.5พอละ

เรียกว่าโคตรสวนดีกว่าฮะ มัธยม1จุดต้นๆ มหาลัย2กลางๆ ตอนลาออกเงินเดือน 6หลัก

ก็ทางเดียวกันอะ กลางๆไปทางล่าง ขยันมากก็ได้มาก ผมไม่ขยัน

Hop งานไปเรื่อยๆ เงินเดือนยังไงก็ขึ้น

เคสผม เพื่อนผมคนนึงเรียนไม่จบด้วยนะ ไม่กี่ปีก่อน ติดหนี้พนันก้อนโต จากนั้นก็เลยคิดได้ พอคิดได้ทำงานถูกสาย ด้วยสกิล ความสามารถ หรือ ตรรกะของมันด้วย ทีนี้รุ่งเลย เงินเดือนครึ่งแสน โดยไม่จบป.ตรี ภาษาอังกฤษไม่ดีแบบใช้ได้ด้วยนะ ทำงานบริษัทต่างชาติ ได้ส่งไปอบรมในเมืองนอกด้วย

ผมว่ามันมาไกลมากเลยในระยะเวลาไม่นาน ทั้งๆนี้ถามว่าทำได้ยังไง นอกจากเก่งแล้ว ก็ตามบรรทัดแรกอะ