คือผมไม่ค่อยเข้าใจฟีล ด้วยความที่เป็นลูกคนเดียว
มีโอกาสดูปริมคุง พูดถึงน้องชายแกที่เสียไป รู้ฟีลเลย อารมณ์พี่ชาย น้องชายคุยกันน้อย แต่พอน้องเสีย ปริมโลกพังเลย คุ้นๆว่าปริทเสียใจหนักกว่าตอนเสียพ่ออีกมั้งถ้าจำไม่ผิด

เลยอยากรู้ชาวSS ที่มีพี่น้อง แล้วทะเลาะกันบ่อยๆรุนแรงบ้าง แต่โคตรเป็นห่วง โคตรรัก พี่น้อง รักมากกว่าพ่อแม่อีก อะไรแบบนี้บ้างมั้ยครับ

เดาว่า พี่ชาย-น้องสาว, พี่สาว-น้องสาว น่าจะมีฟีลแบบนี้ไม่ยาก

แต่ พี่ชาย-น้องชายนี่ แหละ มันจะมีGap ความเขิล Ego กันหน่อยมั้ยนะ!!

ทะเลาะกับพี่ชายแทบเป็นแทบตายมาตั้งแต่เกิดครับ โดนพี่แกล้งตลอด พี่ชายตัวใหญ่กว่าเยอะ ตอนมัธยมไม่คุยกันประมาณ 2 ปีกว่าจนพ่อเสียเลยต้องกลับมาคุยกัน ตอนโตทำงานไปซักพักก็ทะเลาะกันรุนแรงไม่คุยกันอีกเป็นปี
สุดท้ายพี่ยอมขอโทษเลยกลับมาคุยกันอีกที ผ่านไปไม่ถึงปีพี่เจอมะเร็งระยะสุดท้าย เลยกลับมาคุยกันเยอะที่สุดในชีวิตเลยคราวนี้ วันที่รู้ว่าพี่เป็นมะเร็งนี่ผมร้องไห้เหมือนโลกทั้งโลกถล่มลงมา ภาพหลังมันย้อนกลับมา ทะเลาะกันมากแต่ก็รักกันมากนะเอาจริง ทุกเรื่องในชีวิตเราก็มีแต่พี่ที่รู้ วันที่พ่อเสีย ความเสียใจที่พ่อเสีย น่าจะมีแต่พี่ที่เข้าใจผม และผมก็เข้าใจพี่เช่นกัน

จนมาวันที่พี่เสีย ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงตลอด นอนฝันคิดถึงแกก็บ่อยครั้งนะ ทุกครั้งตื่นมาก็ร้องไห้ หมอนเปียก

คนเป็นพี่น้องกันมันจะมีสานสัมพันธ์ที่ตัดยังไงก้ตัดไม่ขาด เป็นคนที่น่าจะรู้ว่าเราเป็นยังไงได้ดีที่สุด และสถานะความเป็นพี่น้องจะดีจะเลวยังไงก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ทะเลาะกันแทบตาย แต่ก็รักกันแทบตายเหมือนกันครับ
ทุกวันนี้แค่มองดูรูป น้ำตายังซึมๆออกมาเลย นี่พิมพ์ไปก็คิดถึงแกไป น้ำตาเริ่มปริ่มแล้วครับ

ผมกับพี่สาว ตอนเด็กๆทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยเลย มีลงไม้ลงมือกัน หนักสุดคือผมถือมีดอีโต้วิ่งไล่ฟันเลย แล้วกะฟันจริงๆด้วย

ปัจจุบันรักกันดีครับตามวัย โตทำงานมีครอบครัวกันหมดแล้ว มีปัญหาโทรปรึกษากันตลอด

มีพี่สาวทะเลาะกันเรื่องเดียวคือแย่งกันเล่นคอมนี่แหละ
แต่นานมาแล้วผมม.1 พี่ผม ม.4 ตีกันตลอด จนพี่ผมเรียนมหาลัยนั่นแหละ

ืทุกวันนี้มันไปทำงานอยุ่ออส คุยกันเฟสทามอาทิตย์ละครั้งได้

เมื่อก่อนผมทะเลาะกับพี่บ่อย ผมนิสัยไม่ดี แต่หลังจากพ่อแม่เสียไปหมด ผมกับพี่ไม่เคยทะเลาะกันอีกเลยสักครั้ง

ผมมีพี่สาวอายุห่างกัน 5-6 ปีได้
ผมจำไม่ได้ว่าเคยสนิทรักกันมั้ย เหมือนเลี้ยงกันคนล่ะที่ด้วย
เพราะพอเค้าโตเค้าก็ไปอยู่กับแม่ ผมยังอยู่กับยายอยู่ (แม่อยู่กับยายคนล่ะที่)
เลยไม่ค่อยสนิทกันในช่วงที่จำความได้นะ มีแต่รูปที่เคยถ่ายด้วยกันตอนผมเด็กน้อย

แต่พอผมโตขึ้นมาสัก ป.5-6 ละ เริ่มได้มาอยู่กับแม่พร้อมพี่สาว เคยทะเลาะกัน
ผมดูมวยปล้ำกำลังจะจบแล้ว (ดูซีดีตอนนั้น)) แต่พี่สาวจะดูละคร
แล้วมาปิดมวยปล้ำผมเฉย ด่ากันไปมาเกือบจะตีกันแล้ว แม่มาห้ามไว้
นั่นเป็นช่วงที่จำได้ว่า ถ้าใครถามว่าสนิทกันมั้ย ผมก็บอกได้ว่าไม่สนิทหรอก
แต่ก็ไม่ได้โกรธแค้น หรือไม่ถูกใจอะไรกันแล้ว
ผมไปสนิทกับพี่เขยมากกว่า 5555 กินเหล้าด้วยกันบ่อย
แล้วก็สนิทกับหลานแทน (ลูกพี่สาว)

ทะเลาะกับพี่ชายแทบเป็นแทบตายมาตั้งแต่เกิดครับ โดนพี่แกล้งตลอด พี่ชายตัวใหญ่กว่าเยอะ ตอนมัธยมไม่คุยกันประมาณ 2 ปีกว่าจนพ่อเสียเลยต้องกลับมาคุยกัน ตอนโตทำงานไปซักพักก็ทะเลาะกันรุนแรงไม่คุยกันอีกเป็นปี
สุดท้ายพี่ยอมขอโทษเลยกลับมาคุยกันอีกที ผ่านไปไม่ถึงปีพี่เจอมะเร็งระยะสุดท้าย เลยกลับมาคุยกันเยอะที่สุดในชีวิตเลยคราวนี้ วันที่รู้ว่าพี่เป็นมะเร็งนี่ผมร้องไห้เหมือนโลกทั้งโลกถล่มลงมา ภาพหลังมันย้อนกลับมา ทะเลาะกันมากแต่ก็รักกันมากนะเอาจริง ทุกเรื่องในชีวิตเราก็มีแต่พี่ที่รู้ วันที่พ่อเสีย ความเสียใจที่พ่อเสีย น่าจะมีแต่พี่ที่เข้าใจผม และผมก็เข้าใจพี่เช่นกัน

จนมาวันที่พี่เสีย ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงตลอด นอนฝันคิดถึงแกก็บ่อยครั้งนะ ทุกครั้งตื่นมาก็ร้องไห้ หมอนเปียก

คนเป็นพี่น้องกันมันจะมีสานสัมพันธ์ที่ตัดยังไงก้ตัดไม่ขาด เป็นคนที่น่าจะรู้ว่าเราเป็นยังไงได้ดีที่สุด และสถานะความเป็นพี่น้องจะดีจะเลวยังไงก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ทะเลาะกันแทบตาย แต่ก็รักกันแทบตายเหมือนกันครับ
ทุกวันนี้แค่มองดูรูป น้ำตายังซึมๆออกมาเลย นี่พิมพ์ไปก็คิดถึงแกไป น้ำตาเริ่มปริ่มแล้วครับ

ผมที่เป็นลูกคนเดียว เข้ากระทู้นี้แล้วมันก็จะเหงา ๆ หน่อยนึง

ไม่ได้ทะเลาะกันบ่อยครับจริงๆไม่่อยากคุยกับมันมากกว่า...ผมรำคาญความโง่ของมันมากกว่า สลิ่มรากหญ้า Top news ง่าวจัดๆเลย

ผมคล้ายกรณีแหม่ม เบนโล

ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่คุยกับเค้า

ฉากหน้ามีดีบ้าง ทะเลาะบ้าง

แต่จริงๆแล้วก็รักแหละครับ

ของผมน้องชายจากไป 5 ปี แล้วคิดถึงอยู่ตลอด จนทำให้ความคิดในชีวิตเปลี่ยนเลย ควรทำดีกับคนที่เรารักให้มากในทุกๆวัน วันใดที่จากไปจะได้ไม่เสียดาย

สำหรับผมนั้นมีพี่น้องสามคน มีพี่สาวเป็นพี่คนโต มีพี่ชายเป็นคนกลาง ส่วนผมเป็นคนสุดท้อง ด้วยความที่ผมเป็นน้องเล็กบวกกับผมจะสอบได้ที่หนึ่งทุกปีในวัยประถม ต่างกับพี่ชายที่อยู่ลำดับกลางๆ แต่ของผมนี่มันจะออกไปทางลบนะ คือ ณ ตอนนี้เจอกันนี่ผมจะไม่คุยเลยเพราะการกระทำของพี่ชายผมนั้นคือถ้าผมได้ดีมันก็จะไม่พอใจตลอด ซึ่งเหตุการณ์ของผมมันเป็นมาตั้งแต่เด็กแหละ ด้วยความที่เป็นน้องเล็กและผมสอบได้ลำดับที่ 1 มาโดยตลอดต่างกับพี่ชายผมที่อยู๋ในระดับกลางๆ ทำให้เวลาได้ของอะไรต่างๆผมจะได้เยอะกว่าเพราะถือเป็นรางวัล อาจจะเพราะจุดนี้มั้งอาจจะเป็นปมในใจพี่ผมเพราะเมื่อโตมา พี่ผมก็พยายามจะขัดขาผมตลอดในทุกๆเรื่อง ขนาดเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างเอารถยนต์ออกไปธุระข้างนอกถ้าขวางได้มันก็จะขวางสุดฤทธิ์เลย(รถยนต์ของพ่อ) ซึ่งมีครั้งนึงผมต้องไปสอบช่วงเช้าวันเสาร์ ซึ่งคืนวันศุกร์ผมก็พูดว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะเอารถไปสอบ แต่พอมารู้ตัวอีกทีพี่ผมมันแอบเอารถออกไปนอนที่บ้านเพื่อของมัน คือสำหรับพี่ผมต่อให้ผมจะมีสอบหรืออะไรก็ตามมันยอมขับรถไปจอดทิ้งดีกว่าให้ผมได้ใช้รถ ไหนจะมีเรื่องที่ผมทำไม่ดีอีก(อันนี้ขอสงวนไว้)ซึ่งผลสุดท้ายคือผมโดนมันแทงจนต้องเข้าโรงพยาบาล แม้แผลจะไม่ลึกก็เถอะ แต่แผลทางใจนี่แก้ไม่ได้จริงๆ


Edit ที่จริงรายละเอียดมีเยอะกว่านี้อีกแต่เดี๋ยวมันจะยาวไป ส่วนคำถามของ จขกท. ที่ว่าในใจลึกๆยังรักอยู่มั้ย สำหรับผมก่อนหน้านี้อะใช่ จนถึงวันที่ผมจะไปสอบแล้วมันเอารถออกไปนี่แหละ เพราะวันนั้นทำให้ผมไปสอบเกือบไม่ทันและถ้าไม่ทันผมก็คงไม่ได้เป็นทนายความจนถึงทุกวันนี้

โหหหห อีกด้านของพี่น้องที่รักกัน ผมว่าพี่น้องที่เกลียด ไม่ชอบกันก้คงมีอีกไม่น้อย จริงๆ

มีน้องสาว ไม่ทะเลาะ แต่ไม่ค่อยได้คุยด้วยเท่าไหร่
นานๆ คุยไลน์ที

วิธีการคืออาศัย นัดไปเที่ยว ไปทั้งบ้าน มีผม พ่อ แม่ น้องสาว
นั่นแหละ จะได้พร้อมๆกัน

ผมยังจินตนาการ วันที่ผม หรือ 3 คนนี้จากไป คงจะแย่มาก

จริงๆ ผมควรใช้ชีวิตแบบน้องสาวผมนะ คือเวลามันเลิกกับใคร ไม่นานมันมีใหม่เลยทันที
ผมนี่กลับแบบ คบคนยาก อันนี้กำลังจะเปลี่ยนละ จะได้สดใสขึ้น

แต่ เป็นเรื่องธรรมดาคับ พี่เราจะไม่ค่อยสนใจ คนสนิทสนม หรือคนที่ใกล้ๆตัว ไปตามหาแต่อะไรไม่รู้ ที่ไกลๆ ไม่แปลก

ในส่วนของผมที่จริงมียิบย่อยกว่านี้อีกหลายจุดเลยแหละ ขนาดเรื่องไข่ใบเดียวที่เป็นจุดเริ่มต้น จนมันเลยเถิดก็มี แต่อย่างว่าแหละคนมันชอบไม่ชอบขี้หน้ากัน5555