เคยจีบตอนเรียนมหาลัยทันตะอ่ะครับ ได้แค่คุยๆดูแล้วเขาน่าจะชอบทางเดียวกันเลยแยกๆกันไป

หมอ ญ ที่อยู่รอบๆตัวผม ไม่มีใครมีแฟนเป็นหมอสักคน ส่วนใหญ่วิศวะ ธุรกิจส่วนตัว
บางคนก็มีแฟนที่ฐานะเป็นรองกว่ามากๆ เช่นเป็นพ่อบ้านอย่างเดียว หรือผู้ช่วยที่ร้าน แต่อันนี้มีน้อยมากและไม่ค่อยเปิดเผยตัว

เคยจีบ แล้วก็เต็มที่คือไปกินข้าว ไปดูหนังด้วยกันเรื่องนึง โดนตัวเต็มที่แค่มือแตะๆตอนดูหนัง

สถานะไม่รู้ว่าคืออะไร ปกติรักษาอาการที่เป็นอยู่กับเค้า อยู่ๆเค้าย้ายโรงพยาบาลแล้วก็ติดต่อไม่ได้เลย

ตอนนั้นไม่มีไลน์ มีแค่เบอร์โทร แต่ก็ไม่กล้าโทร นึกครึ้มวันนึงเอาชื่อไปเสิร์ชใน FB เลยถึงบางอ้อว่า ย้ายไป รพ.รัฐ และแต่งงานมีลูกอยู่แล้วด้วย อิหยังแว่ะ

ผมมีหวังแล้วล่ะงี้

หมอก็คนเหมือนกันใส่ใจเขาดีๆก็ไม่ได้ยากครับ

ปล.แฟนเป็นหมอฟันครับ

ถ้าไม่ใช่หมอด้วยกันจีบยาก อีกอาชีพที่ได้หมอเห็นเป็นตำรวจ ที่เหลือแทบไม่เห็นแฟนหมดทำอาชีพอื่นเลย

ไม่รุทำไม สมัยนี้

หมอไม่ว่า ช หรือ ญ


หน้าตาดีๆกันทั้งนั้น


ปล.เคยคิดจะจีบหมอ
แต่ในห้องตรวจติดป้ายบอก...มีกล้องวงจรปิด...


จบเลยครับ

จีบไม่ยากครับ แต่ทำความรู้จักยาก คือสร้างมิตรภาพกับเขาอะครับ เพราะน้อยคนมากที่จะดุ่มๆเข้าไปจีบเลยแล้วเขาจะเล่นด้วย ยกเว้นแต่หมอก็จะชอบคุณด้วยอยู่แล้ว เพราะงั้นแนะนำให้เริ่มสร้างมิตรภาพก่อน

การสร้างมิตรภาพนี่แหละครับที่ยาก เพราะส่วนใหญ่แล้วจะเริ่มทำความรู้จักจากเพื่อนของเพื่อน เพื่อนของพี่/น้อง หรือไม่ก็รู้จักกันตั้งแต่เด็ก หรือบางทีก็เป็นคนไข้แต่ค่อนข้างน้อยนะ ปกติถ้าไม่มีความสัมพันธ์ส่วนนี้ช่วยแค่แอดเฟสให้เขารับยังยากเลยครับ

สมมติว่ารู้จักแล้ว จะเดินหน้าสานสัมพันธ์อันนี้ยากง่ายแล้วแต่คนเลยครับ เพราะจะเป็นเรื่องของทัศนคติแต่ละบุคคลละ ซึ่งถ้าผ่านตรงนี้ไปได้ โอกาสเป็นแฟนก็ 90% บวก หล่อไม่ช่วยบอกเลย คือเขาจะดูว่าเราเป็นคนยังไง ทัศนคติตรงกับเขามั้ย ไลฟ์สไตล์เป็นยังไง ซึ่งทั้งหมดนี้จะมาจากการกระทำที่ดูเหมือนไม่มีอะไรครับ ยกตัวอย่างเช่น เอาเรื่องงานมาบ่นให้ฟัง บ่นอยากกินนู่นกินนี่ ฟังเพลงเกาหลี/ฝรั่ง แม้กระทั่งทัศนคติทางการเมือง การวางตัวของเรา

หากคบกันแล้ว ถามว่ายากไหม อันนี้แล้วแต่มุมมองครับ ถ้าคุณเป็นคนไม่ติดเพื่อนมาก มีเวลาให้เขา สบายครับ บางที On call แล้วเจอเคสฉุกเฉินตอนตี 2 แค่ตื่นมาขับรถไปส่งเขาได้นี่ก็รักตายแล้วครับ แต่ถ้าคุณโลกส่วนตัวสูง ติดเพื่อน ติดเที่ยว อันนี้ยากครับ


ยกตัวอย่างเคสผม เอาคนแรกละกันครับ พี่ผมเป็นหมอ ไม่ได้เป็นญาติกันนะครับแต่สนิทกัน และเขาพึ่งมาอยู่ รพ.ที่พี่ผมอยู่ซึ่งพี่ผมก็คอยดูเแล ซึ่งตอนนั้นผมช่วยดูงานที่บ้านเลยค่อนข้างฟรี แล้วพี่ผมก็ชอบฝากซื้อกาแฟ ซึ่งก็จะฝากซื้อเผื่อเขาด้วย บางทีพี่ผมติดเคสก็จะให้หมอเขาออกมาเอากาแฟให้ เลยได้รู้จักกัน ผ่านเงื่อนไขข้อแรกไป

เริ่มสนิทกันเพราะพี่ผมอยากพาหมอเขาไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา แต่พี่ผมตอนนั้นพี่ผมขี้เกียจขับรถก็จะให้ผมขับให้ เริ่มคุยกันถูกคอเพราะหมอชอบญี่ปุ่นมาก และผมพึ่งจบจากญี่ปุ่นมาจากนั้นก็เริ่มคุยกันจริงๆจังๆครับ ซึ่งก็จะชอบบ่นเรื่องต่างๆใน รพ. ให้รับฟังแต่ห้ามสอน เด็ดขาดครับ ให้พูดแค่ "อืม, ครับ, ไหวนะครับ?, อะๆ ช่างแม่มก่อนเนาะ พรุ่งนี้อยากกินไรเดี๋ยวซื้อให้ หรือเสาร์นี้อยากไปไหนเดี๋ยวพาไป" บางครั้งมันจะมาแบบกว้างๆ ก็ต้องหาช้อยส์เผื่อไว้ เช่นอยากไปทะเล เลือกเลยว่าพัทยา ชะอำ หรือที่ไหน บางทีฟังเพลงเกาหลีผมก็ไม่รู้เเรื่องหรอกแต่ก็หาทางจนสนุกไปกับเขาได้ เลยผ่านเงื่อนไขที่ 2 ครับ

ตอนคบ เวลาคือปัญหาครับ ผมเคยเซ็งสุดคือตอนจะเด้ยกัน หมออยู่เวรแต่วันนั้นทั้งวันไม่ยุ่งเลย นัวกันตั้งแต่ห้าทุ่มเพราะนั่งดู Fifty Shade แล้วพอได้ที่วอร์ดแม่มโทรตามให้เข้า ER ด่วนเพราะมีคนเมาแล้วขับชนเสาไฟฟ้า ไม่ต้องเดาครับว่าจะหงุดหงิดแค่ไหน สงสารก็แต่คนในวอร์ดนี่แหละไม่รู้จะโดนอะไรบ้างวันนั้น แพลนระยะยาวล่มบ่อยมาก เพราะงานด่วนแทบเดาไม่ได้เลย ต้องแพลนละไปเลย

คร่าวๆก็ประมานนี้ครับ ประสบการณ์ส่วนตัว

หมอไม่เคยจีบครับ เคยจีบแค่หมอฟันคนเดียวเท่านั้นในชีวิตนี้ แล้วดันจีบติดเฉย ตอนนี้มีลูกชายหนึ่งคนได้9ขวบแล้วครับ

ตอนจีบก็ไม่ต้องอะไรมาก มันคลิ้กกันเอง เรื่องอื่น ๆ ก็ตามมาเองแบบธรรมชาติ น่าจะเป็นเพราะเข้าใจรายละเอียดสายงานมันใกล้ ๆ กัน ไม่ต้องปรับตัวมาก ลำบากแค่ตอนที่ผมต้องย้ายที่ทำงานไปจังหวัดโน้นจังหวัดนี้ เขาก็ย้ายกลับบ้าน ผมต้องขับรถภาคเหนือ-กรุงเทพ ไปหาเขาอย่างน้อยเดือนละครั้ง สุดท้ายเขาก็ยอมตามมาอยู่เชียงใหม่ด้วยทั้ง ๆ ที่เป็นคนกรุงเทพ แถมพ่อตาแม่ยายเกือบจะเปิดร้านยาให้ผมที่กรุงเทพแล้วด้วยซ้ำ

ผมเชื่อว่า ถ้ารักกันจริง อาชีพไม่สำคัญหรอกครับ มันพร้อมจะปรับตัวหากันอยู่แล้ว ถ้าปรับตัวหากันไม่ได้หรือจะรอให้คนอื่นปรับหาเราอย่างเดียว ต่อให้อาชีพเดียวกัน ก็คบกันไม่นานหรอกครับ

เคยแต่กิ๊กๆกับ นศ.ทันตะ ฬ.นางนึง สมัยทำงานใหม่ๆฮะ
น้องนิสัยแมนๆ อยู่ด้วยแล้วสนุก เวลาเล่นคอมยังยกขามาวางบนโต๊ะคอมเลย
แต่คุณภาพดีจริง

จริงครับ เป็นคณะที่หน้าตาดีมาก ดูรวย ดูภูมิฐานด้วย ผมว่าเพราะหมอส่วนใหญ่ครอบครัวฐานะดี ก็เลยถูกเลี้ยงมาอย่างดีตั้งแต่อยู่ในท้องจนโต แล้วสมัยนี้คนดูแลตัวเองกับตัวช่วยเสริมหล่อเสริมสวยมันเยอะด้วย

เข้าไปทำความรู้จักยากจริงๆ ครับ ชีวิตจริงผมไม่รู้จักหมอคน หมอฟัน หมอสัตว์ เภสัช หรือแม้แต่พยาบาลเลยซักคน ชีวิตห่างไกลวงการแพทย์มาก

เรียกชื่อเล่นเลยครับ อย่าเรียกหมอ แล้วอีกอย่าง อย่าแกล้งป่วยไปให้เค้ารักษา เพราะส่วนใหญ่จะไม่ชอบ

ส่วนใหญ่จะรู้จักกันก่อนเป็นหมอครับ สมัยเรียนงี้ ถ้ารู้จักหลังจากเป็นหมอแล้วยากถ้าไม่ได้อยุ่ในสังคมเดียวกัน เพราะสังคมส่วนใหญ่ก็คนใน รพ. ด้วยกันทั้งนั้น แถมส่วนมากไม่ค่อยไปเที่ยวหรือเล่นโซเชียลด้วย เว้นแต่เพื่อนแนะนำให้รู้จัก