ชุดนั้นเก่งอยู่นะ ถึงกับทีมแตกหลังจบนัดชิง

แล้วบาซ่าก็จัดจอมทัพของคู่ชิง​ ทั้งเดโก้ทั้งชูลี่เลย

ที่ติดทีมชาติโปรตุเกสได้ ก็เพราะมูรินโญ่ทั้งนั้นครับ



พวกนี้คือเพิ่งขึ้นมาทั้งนั้น เพราะไม่มีใครได้ไปบอลโลก 2002

ส่วนคนอื่น ๆ ก็คือตัวเกรดบีเลย ต้องให้เครดิตมูมาก ๆ ที่ทำให้ทีมดีถึงขั้นเป็นแชมป์

ม้ามืดสิครับ ปีนั้นปืนเหนือกว่าเราอีก ถถถ
แต่ดันแพ้เราเฉย

ดวงด้วย จำได้ พอลสโคลส์ ยิงเข้าไม่ล้ำ

แต่กรรมการเป่าล้ำหน้า ทำให้แมนยู ตกรอบเพราะลูกได้เสีย

แต่ ทีมมู ก็เก่งมาก ทีมนั้น หลายคนคือเวิลล์คลาสเลยเเหละ

ถ้าเอาตามเวลาตอนนั้น ก็เหมือน เบนฟิก้า ปีที่ผ่านมาใน UCL มีตัวเกิดแบบ เอนโซ่ ( ตอนนั้นคือ เดโก้ )


แต่พวกทีมคู่แข่ง ปอร์โต้ ตอนนั้นไม่หมูนะ

มิลาน ยุค กาก้า เชฟเชงโก้ ซีดอฟ ปีโล่ กัตตุโซ่ มัลดินี่

มาดริด กาลาติกอส ครบทีม

อาร์เซนอล ยุคอองรี ( แต่ตอนนั้นปืนชอบเป็นหมูบอลยุโรป )

ยูเว่ เดล เนดเวด ตูราม บุฟฟ่อน

ลึยง ลงเป็นยิงก็ยุคนั้นหละ แต่ปลายยุคแล้ว


แมนยู ช่วงนั้น ไม่แข็งมาก เป็นยุคที่ ปืน ขึ้นมาเบียดได้มากกว่า


ต้องเข้าใจก่อนว่า ก่อนจะได้ UCL ปีก่อนหน้า มู พา ปอร์โต้ คว้า ยูโรป้า นะ

มู เข้า ปอร์โต้ 2002 ปีแรก พาทีมกลับมาได้แชมป์ลีค แล้วก็ ยูโรป้า

ปีที่สอง แชมป์ลีค แล้วก็ UCL


ไปหาดูทีมชาติโปรตุเกส ปี 2001 ก่อน มู เข้า ปอร์โต้ ก็ได้ ไอ้ที่ว่ามีแต่ตัวเทพอะ ยังไม่เกิดเด้อ มู พาเกิด 2 ปีนั้นหละ

แทคติคน้ามูยุคนั้นถือว่าสุดเหมือนกันครับ เกมรับเหนียวแน่น เน้นความแน่นอนต่อบอลเท้าสู่เท้า

ปีนั้น ทีมเล็กพร้อมใจกันล้มยักษ์ครับ รอบ 4 ทีมเหลือแต่ทีมที่ใครเป็นแชมป์ก็ประวัติศาสตร์
แล้วเอาจริงๆนะครับ ปอโต้ของมูเล่นน่าเกลียดที่สุดในสุริยจักรวาลเลย
แบบบอลอยู่หน้าประตูปอโต้ กองหน้าปอโต้ก็แอบไปเตะขากองหลังอีกฝ่ายอยู่อีกฝั่งสนามเงียะ ไม่ได้เตะแรงจนเป็นเรื่องเป็นราว แต่เตะเบาๆให้หงุดหงิดตลอด คือพี่แกตุกติกทุกจังหวะชีวิตเลย สมัยนั้นยังไม่มี VAR ถ้ากล้องไม่แพนไปก็ไม่มีใครเห็น
ปี 2004 คือปีแห่งอั๊กลี่ฟุตบอลครับ ปอโต้ได้ UCL กรีซได้ยูโร เล่นแบบอุดเอาตายกองเชียร์หลับคาสนามทั้งคู่

มานิเช่ ไม่ได้ตามมาเชลซีตอนน้ามูในปีแรกนะครัช เขาย้ายไปสปาตักก่อนแล้วเชลซีไปยืมมาใช้ครึ่งฤดูกาลหลังในฤดูกาล2005/2006

เดโก้น่าจะเล่นในตำแหน่งเบอร์ 10นะครับเป็นเพเมกเกอร์ของทีม และเจ้าตัวใส่เบอร์ 10 ด้วยครับ

ปอร์โต้ กับ อินเตอร์ที่ได้ เหมิอนกันอยู่อย่างนึง
เล่นเพื่อมูกับนักแตะฟอร์มพีคพร้อมกัน

เก่งบวกดวงมากเลยปีนั้น
ปีนั้นรอบ 16 ทีม จะตกรอบอยู่แล้ว ไปเยือนผียิงนาทีเกือบสุดท้ายเลยมั้ง
แล้วปีนั้นทีมใหญ่ อย่างมาดริดแพ้โมนาโก , ปืนชุดไร้พ่ายก่อนหน้าชนะเชลซีตลอด กระทั่งเวนเกอร์พูดอย่างมั่นใจว่าผ่านสิงห์ได้แน่ๆก็ตกรอบ แล้วสิงห์ก็มาแพ้โมนาโกพลิกล็อคอีกที
มิลานก็ตกรอบไว

รอบก่อนหน้านั้นทีมเต็งมันตกรอบเกือบหมด

มาดริดเจอศิษย์เก่ามอริเอนเตสยิงตกรอบ มิลานแชมป์เก่าที่กำลังฟอร์มดุๆ กลับต้องมาตกรอบแบบช็อคโลกให้ลาบคอหมูย่าง ที่ริอาซอร์ น่อลก็แพ้เชลซี ส่วนปอร์โต้ผ่านลียงลงเป็นยิงมาได้ รอบรองจึงเหลือแต่ทีมม้ามืด (ตอนนั้นเชลซีก็ไม่ได้เป็นทีมเต็ง) สุดท้ายปอร์โต้จึงได้แชมป์ไป

แมนยู ก็น่าเสียดายไม่แพ้กัน จะหมดเวลาอยู่แล้ว โดนตีเสมอ
มูวิ่งดีใจเข้า อุโมงค์ไปเลย ถ้าจำไม่ผิดนะ

ถ้าบอกว่าเป็นคู่ชิงที่อ่อนสุดก็เกินไปหน่อย ผมว่าเราไม่คุ้นชินมากกว่า

หรือถ้าเปลี่ยนเป็น เชลซี เจอ เดปอร์ จะบอกว่าสมน้ำสมเนื้องี้เหรอ

คือต้องบอกว่าทั้งโมนาโก ปอโต้ ผ่านทีมใหญ่มาทั้งนั้นเลยนะ ปอโต้ก็หักปากกาเซียนตั้งแต่เจอแมนยูรอบ 16 ทีมแล้ว หรือโมนาโกก็ผ่านมาดริดมาได้ไรงี้ ยิ่งปอโต้นี่หนักทุกรอบ รอบรองก็มาเจอเดปอร์ยุค มาคาย ตริสตัน อีก ตอนนั้นผมแอบเชียร์เดปอร์เลยนะ แมร่งอย่างเซ็ง เจอ ปาร์คเดอะบัส

แล้วพอไปดูนักเตะ เอาจริงๆ เป็นการถือกำเนิดซุปตาร์หลายคน ไล่มาตั้งแต่ของโมนาโก มีทั้ง เอฟร่า โรเต็น ชูลี่

แต่ผมชอบกองหน้าอีกตัว ดาร์โด้ แปร์โซ่ ชื่อแมร่งเท่ 5555 ของปอร์โต้นี่ พอมูรินโญ่ย้ายไปคุมเชลซี นึกว่าแพแตก ย้ายตามไปหมดเลย ไล่มาตั้งแต่ แฟร์ไรร่า คาร์วัลโญ่ เดโก้ มานิช