อันนี้มองในมุมของครูนะครับ
หากเราๆท่านๆ เป็นครู ผู้อำนวยการสถานศึกษาที่น้องหยกเรียนอยู่

ควรจะจัดการเรื่องชุดนักเรียน ทรงผม หรือการเข้าเรียน ของน้องอย่างไร

อันที่จริง ก็ไม่ใช่น้องหยกคนเดียวหรอก ทั่วประเทศน่าจะมีแบบนี้อีกเยอะ

ให้นักเรียนทั้งโรงเรียนโหวตว่าเห็นด้วยกับน้องหรือเปล่า

ผลของนักเรียนเป็นอย่างไรก็เอามาแจ้งผู้ปกครองโดยจัดประชุมและให้ผู้ปกครองโหวตเลยว่าจะยอมรับข้อเรียกร้องของนักเรียนทุกคนหรือเปล่า

ถ้าไปในทิศทางเดียวกัน ก็ปฏิบัติตามนั้นได้เลย ผลออกมาเป็นอย่างไรน้องหยกผู้ woke ประชาธิปไตยแห่งความเสรี ต้องยอมรับให้ได้ เพราะเป็นฉันทามติ

ถ้าไม่ไปในทิศทางเดียวกัน จัด debate นักเรียน vs ผู้ปกครอง แล้วโหวตใหม่

ถ้าอยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจในโรงเรียน ผมก็ปล่อยฟรีอะครับ เพราะมันมีช่องตามกฎหมายให้ทำได้อยู่แล้ว

คือเถียงกันมาเยอะ ๆ เนี่ย บอกว่าเด็กต้องเคารพกฏระเบียบ อยากแก้ก็รอทำไปตามระบบ

มีใครตอบได้ยังว่ากฏระเบียบเรื่องทรงผมและชุดนักเรียนมีประโยชน์อะไรมากขนาดไหน มากถึงขนาดจำเป็นต้องออกกฏระเบียบที่อาจขัดกับหลักการพื้นฐานของระบอบเสรีประชาธิปไตยไหม?

รู้ว่ากฏไร้สาระ แต่ก็ยังอยากให้เด็กทน ๆ ไปก่อน เดี๋ยวค่อยเปลี่ยน ก็เพราะมีแต่ผู้ใหญ่แบบนี้ไม่ใช่หรอ สังคมมันถึงล้าหลังแบบนี้ อย่าไปโทษแต่พวกผู้มีอำนาจหัวโบราณเลย

พักการเรียนจนกว่าจะมีคำตอบจากกระทรวงศึกษาครับ

โรงเรียนแม่งตัดสินใจไรได้ ยิ่งโรงเรียนรัฐไท่ไช่เอกชนอีก

ผมเคยเรียนครู เมียผมก็เป็นครู

ผมจะ "ปกป้องเด็ก" ครับ ตราบใดที่เขาอยู่ในการดูแลของเรา จะปกป้องให้ถึงที่สุด ตราบใดที่ไม่ขัดกับกฎหมาย ไม่เข้าข้าง แต่จะให้โอกาส ให้กลับตัวกลับใจ สอนวิธธีคิด ถ้ามันไม่ได้จริงๆ ก็วางอุเบกขา ใช้พรหมวิหาร 4 ให้มากที่สุด

ก็ปล่อยมาเรียนปกติไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องไปสนใจครูมีหน้าที่สอนไม่ใช่พ่อแม่เด็กปล่อยไปสิ

ปกป้องเด็ก หน้าที่ครูคือตักเตือนสั่งสอน เด็กจะดีไม่ดีอย่างไง หน้าที่ของครูคือช่วยชี้แนะให้เค้าเป็นผู้ใหญ่ที่ดีขึ้น

ไม่ใช่ไปไล่ออกอย่างเดียว เหมือน 112 เด็กอยากคุยก็ไปปิดปากด้วยคดี

สุดท้ายผู้ใหญ่ไม่อยากคุยเองด้วยรึเปล่า

เด็กผิดก็ว่าไปตามผิด ถูกก็ว่าไปตามถูก แต่ต้องพูดคุยเจรจา

เป็นผมคงยกเลิกกฎบังคับแต่แรก

เรื่องปกป้องเด็กนี่เป็นหน้าที่ของครูอยู่แล้วครับ
แต่สิ่งที่มากกว่านั้น คือจะดำเนินการอย่างไรกับการใส่ชุดไปรเวท และทรงผมของน้อง

ควรจะปล่อยเบลอไปเลยเหรอเปล่าครับ

อยากแก้ ก็อยากแก้ ไปทำตามระบบ ไม่ใช่มาประชด สร้างเรื่อง ให้เรื่องมันเกินกว่าการจะพูดคุยกัน

ทำแล้วได้อะไร คนเห็นด้วยเยอะขึ้นมั้ย

นอกเสียจากการจะเอาชนะ นอกกรอบที่ตั้งขึ้นมา

ต่างอะไรกับการรัฐประหารฉีกกฎหมาย

ต่างเยอะเลยครับ ผมจำเป็นต้องอธิบายไหม?

ผมเป็นครูผมคงปกป้องเด็กนะ

แต่ไม่ได้ปกป้องไม่ลืมหูลืมตานะ

คงสอนเค้า คงบอกเค้า ถ้าเด็กไม่ฟังก็คงต้องปล่อย

เพราะวันนึงหากผลจากการกระทำของน้อง

ทำให้เกิดผลที่ไม่ดี คนสนับสนุนไม่ได้มาคอยอุ้มชูตัวน้องเค้าอยู่แล้ว

ปล่อยตามสบายเลยครับแค่ย้อมผมกับใส่ชุดไปรเวท อยากเรียนวิชาไหนก็เข้าไม่อยากก็ไม่ต้องเข้า

ผมให้เสรีภาพที่จะไม่ใส่อะไรมาเลยก้ได้

อธิบายมาครับผม

ผมมีสองบริบท

1. ลูกผมเองเรียน รร. ในเมือง แล้ว รร. ค่อนข้างปล่อยเรื่องทรงผม รองเท้า เครื่องประดับ เด็กทำสีผมมาเรียนได้ ใส่ Nike Adidas มาได้ แต่งหน้ามาเรียนได้ เลยไม่ค่อยมีใครบ่นเรื่องชุดนักเรียน แต่ก็มีแข่งออฟชั่นกันประมาณนึงเหมือนกัน เด็กๆจะสนิทกันเป็นกลุ่มๆตามกำลังทรัพย์พ่อแม่ เพราะจะทำให้มีไลฟ์สไตล์คล้ายๆกัน

2. พี่สาวภรรยาผมเป็นครูอยู่ รร. ชนบทในอีสาน ห่าง 150 กม. จากตัวจังหวัด เด็กส่วนใหญ่ยากจนใส่เสื้อผ้าเก่า ใช้ข้าวของต่อจากพี่หรือคนในหมู่บ้าน มีข้าวกินบ้างไม่มีบ้าง พี่สาวภรรยาต้องควักเงินส่วนตัวให้เด็กอยู่บ่อยๆ ทั้งเอาไปซื้อข้าวของ หรือเอาไปซื้อของมาทำกับข้าวให้ลูกศิษย์ใส่ถุงไปกินที่บ้าน

ถ้าผมเป็นผู้บริหารของ รร. หยก คงทำแบบข้อ 1 ขอเจอกันคนละครึ่งทาง

แต่ถ้าผมเป็นเจ้ากระทรวง คงยกเลิกชุดนักเรียนไปเลย แก้ปัญหาข้อ 2 ของคนส่วนใหญ่ของประเทศ