คุณมองเเค่ในมุมคุณที่ไม่มีเเค่ตอนนั้น มันเกิดจากการใส่ชุดนักเรียนมาตลอด เเล้ววันนึงมาใส่ไปรเวทมันก็เลยดูเเปลก คือคุณยังไม่ชินกับการใส่ไปรเวทเเค่นั้น ลองได้ใส่ไปรเวทมาเรียนทุกวัน การเเต่งอะไรก็ได้ไปเรียนมันจะเป็นเรื่องธรรมดา เหมือนสมัยมหาลัยนั่นเเหละ ไม่มีใครมาสนใจว่าจะใส่อะไรไปเรียน เรียนหนักทุกวันมันก็คว้าอะไรได้ก็ใส่กันมาเรียน เสื้อยืนเกงยีนส์ผ้าใบเท้าเเตะใส่กันเป็นเรื่องปกติ

เเละถ้าคุณมีเงินซื้อชุดนักเรียนพละลูกเสือ การจะเจียดเงินมาซื้อไปรเวทไม่ใช่เรื่องเป็นไปไม่ได้เลย ขนาดเรียนบนดอยยากไร้ยังไม่เคร่งชุดนักเรียนเลย

เป็นเหมือนผมเลย ตอนผมมัธยมก็ไม่มีตังซื้อเสื้อผ้าเลยนะ ผมไม่อยากไปเดินสยามหรือเรียนพิเศษวันเสาร์อาทิตย์กับเพื่อนเลยอะ พ่อแม่เราไม่ได้รวยขนาดนั้น

พอมหาลัย ก็ต้องเก็บตังอยากได้นู้ดดี้สักตัว ผ่อนเพื่อนเป็นปีอะ ใส่นู้ดดี้ไปเรียนทั้งปีรองเท้าก็มีคู่เดียวกัดฟันซื้อ

พึ่งมาปลดล็อกตอนทำงานนี่แหละซื้อยับเลย ทุกวันนี้รองเท้านี่ชอบมากซื้อจนแม่ถามว่า เอามาทำไมเยอะแยะ
เหมือนมันอึดอัด เราไม่เคยมี พอมีเงินก็ซื้อ ไม่อยากใส่อะไรซ้ำๆเลย

สุดท้ายถ้ามันไปจบที่ใครอยากใส่อะไรก็ใส่ คนที่ใส่แต่ชุดนักเรียน ถ้าไม่โดนบูลลี่คงต้องโดนเพื่อนถามแหละ เฮ้ยมึงไม่ใส่ชุดแบบอื่นเลยหรอวะ ลำบากพ่อแม่อีก มันหาจุดตรงกลางไม่ได้อะ

สำหรับผมนะ ถ้าเป็นเอกชนก็แล้วแต่ รร เลยตัวอย่าง กรุงเทพคริสเตียน มันไม่เกิดปัญหาแบบนี้เลย

แต่ในกรณีของ รร รัฐบาล ก็ให้ขึ้นอยู่กับกระทรวงว่าจะออกกฎอย่างไร แต่ต้องคิดให้ดี
สำหรับโรงเรียนรัฐไหน ต้องการให้ใส่ชุดนักเรียน ต้องการระเบียบก็ให้ออกกฎให้ชัดเจน ให้มีการเซ็นยินยอมก่อนเข้าเรียนอะไรก็ว่าไป

สุดท้ายทุกคนต้องเคารพกฎของโรงเรียนแหละ

ก็บอกไปแล้ว มันไม่ได้อยู่ที่ชุดโว้ย มันอยู่จิตสำนึก ของสังคม และ บุคคล มันคือความคิดของแต่ละ บุคคล ล้วนๆ แต่ถ้าเราปรับใหม่ ช่วงแรกๆ ก็ต้องให้เวลา แต่ถ้าผ่านไปสัก 1 ปี คนมันก็เลิกสนใจกันไปเองและ

ชุดนักเรียน ชุดพละ มันก็มีเทรนการแต่งเหมือนกันนะ
ถ้าสนใจการแต่งตัว
ชุดนักเรียนมันก็ไม่ใช่เซฟโซนหรอก

ประเด็น คือถ้าน้องอยากเปลี่ยนระบบ น้องควรค่อยๆ ทำให้มันเป็นวาระ เป็นขั้นเป็นตอน อาจจะลองแยบๆ ความเป็นไปได้จากอาจารย์ ไม่ก็ลงสมัครประธานนักเรียน แล้วชูนโยบายใส่ชุดไปรเวท หรือขออาจารย์ทำประชามติใน รร. ให้เป็นขั้นเป็นตอน เพราะเราอยู่ในสงคมหมู่มากที่หลากหลายความต่าง ควรเคารพให้เกียรติ คนที่เค้าอาจจะคิดต่างจากเรา ไม่ใช่คิดอยากจะทำอะไรก็ทำได้เลย เค้าจะมองว่าเราสุดโต่งเกินไป

ถ้าผมเป็นอาจารย์ ผมจะสนับสนุนน้องนะ ถ้าเค้าจะทำให้มันเป็นขั้นเป็นตอน ไม่ใช่ทำอะไรแบบที่จักรวาลต้องหมุนรอบตัวกุ

ชุดอะไรก็ไม่สามารถแทนที่ ชุดนิสิตกระโปรงทรง A ได้

เหมือนเติมเกมออนไลน์ เห็นเพื่อนมีก็อยากมีมั่ง ขโมยเงินแม่มาซื้อสกิน

มันเป็นกฎของโรงเรียนผมว่าผมรับได้นะ
ชุดนักเรียนใส่แล้วเหมือนๆกัน ดูง่ายดีออก
สิ่งที่จะบอกตัวตนของเราในดีเทลเล็กๆน้อยๆต่างหาก คือเสน่ห์ เช่น ดีเทลการตัดกางเกง ทรงกางเกง ทรงเสื้อ
แฟชั่นเสื้อใหญ่ เสื้อฟิตติ้ว ยังไงก็ได้ขอให้ดูแล้วเป็นชุดนักเรียน
สมันผมเรียน ผมสั่งตัด กางเกงสีกากีของผมจะเล่น 2 โทนคือ ไม่เข้มไปเลย ก็ซีดๆไปเลย และเน้นเดินตะเข็บ3 เส้น
คิดว่าเท่ดี อาจารย์แม่งก็งี่เง่าจัง เจอเป็นฟาดก้น ผมของผมยาวกว่าเพื่อนเพราะไม่เรียน รด อาจารย์ก็คอยเล่นอยู่ได้ งี่เง่า2

ฉนั้นผมว่าความเท่าเทียมมันไม่เคยมี และไม่มีด้วยเพราะแต่ละคนไม่ได้อยากเท่าเทียม ลึกคืออยาก out standing ถ้าทำไม่ได้ก็ของให้กูกลางๆเหมือนหมู่เพื่อนพ้องในกลุ่มหน่อย คงไม่มีใครอยากดูห่วยในสายตาคนอื่น

ชุดนักเรียนก็ทำหน้าที่ขอบมันได้แบบนั้น


กลับมาที่ดีเทลปัจจุบัน โรงเรียนลูกผมมียูนิฟอร์มชุดนักเรียน (รร อินเตอร์ อยู่เกรด1) รองเท้าใส่อะไรก็ได้
ผมซื้อรองเท้าให้ลูกผมใส่สลับไปโรงเรียนน่าจะสัก 6-7คู่ได้(ราคาคู่เป็นพันทั้งนั้น)
แต่ลูกผมชอบใส่คู่โปรดไปแค่คู่เดียว เพื่อนลูกถามว่าบ้านเธอจนเหรอทำไมใส่รองเท้าคู่เดิมมาทุกวัน

สมองผมคิดว่า ให้ลูกจัดการเรื่องนี้เอง แต่กูมีรองเท้าให้มึงเพียบ พอแล้ว
นี่แค่เด็กเล็กนะครับ แล้วถ้าไม่มียูนิฟอร์ม มันคงจะเละเทะกว่านี้ในแง่คนเคยชินกับคำว่ายูนิฟอร์ม
แต่การที่ไม่เคยมียูนิฟอร์มในสังคม คนมันก็คงจะเคยชินกับการบูลลี่ เรื่องการแต่งกายที่มีทุกที่อยู่แล้ว

เช่นเดียวกับพวกท่านที่ใส่เสื้อบอลไปเดทสาว แล้วโดนดูถูกทั้งๆที่เสื้อแม่งแพงโคตรๆ

ผมยังสนับสนุน ยูนิฟอร์ม เพราะมันช่วยแยกแยะได้ว่าคนนั้นเด็ก รร อะไร เป็นนักเรียนหรือเปล่า
แต่ผมสรุปให้คำสั้นๆเลย ควรทำให้ดูดีมีกาลเทศะ ไม่เน้นแพง ก็เพียงพอแล้ว

ไอ้เรื่อง ชุดนักเรียน ตัดผมไม่ตัดผม นี่แสดงความเท่าเทียมจริงหรอ นึกว่าประเด็นนี้เถียงจบไปหลายปีก่อนละ

ต่อให้คุณกลัวว่าใน รร จะแต่งตัวมาอวดกัน แบ่งชนชั้นสังคม ต่อให้ใส่ชุด นร มันก็มีอีกหลายอย่างที่อวดกันได้

กระเป๋าดินสอ รองเท้า มือถือ นาฬิกา เยอะแยะ

ชุดนักเรียนไม่ได้มีผลอะไรเลย ปรับความคิดใหม่เถอะครับ

เสื้อนักเรียนเหลืองเก่า​ ใช้น้ำยาซักผ้าขาวหรือวิธีอื่นๆแก้ได้นะท่าน​ เสื้อขาดยังพอเย็บปะหรือซื้อใหม่​ ก้คงไม่เกินพัน​
แต่ชุดไปรเวทนี่ต้องมีแน่ๆรองเท้าคู่ละ7พัน​ เข็มขัด2หมื่น​ กางเกงเสื้อยี่ห้อ​แพงๆ​

อย่างที่ท่านบอกอุปกรณ์การเรียน​ มือถือ​ กระเป๋าพวกนี้ไม่ได้ห้าม​ ก้แฟชั่นตรงนั้นก้พอแล้ว​

ผมพูดในมุมที่ผมเห็นละกัน บ้านผมเป็นบ้านครอบครัวฐานะปานกลางที่ตอนเด็กๆผมจะมีพี่เลี้ยงเพราะพ่อแม่ไม่มี

เวลาเลี้ยง เปิดเทอมทีผมเห็นบางทีพี่เลี้ยงถึงกับต้องเอาของไปจำนำเพื่อจะซื้อของใช้ให้ลูก 3 คน แบบท่านมัน

ก็ใช่ครับทำให้เกิดความน้อยใจแปลกแยก แต่สำหรับบ้านที่เงินน้อยมากๆแล้วมันไม่ได้น้อยใจมันเรียนไม่ได้ครับ

ก็เลยต้องทำทุกวิถีทางหาเงินมาซื้อชุด