ผมไม่รู้ว่ามันปกติไหมนะครับ หรือผมมีอาการทางจิตหรือป่วยอะไรรึเปล่าหว่า

คือมันจะเป็นงี้ครับ ถ้าเวลาช่วงไหนที่ผมมีอารมณ์เครียดหรือต้องคิดอะไรเยอะๆ มันจะชอบแบบว่าไปหาซื้อนู่นนี่นั่นไปเรื่อย แบบไม่จำเป็นต้องใช้ ไม่เร่งด่วนก็ซื้อ ขึ้นอยู่กับว่าช่วงนั้นๆชอบหรือสนใจอะไร

คือช่วงหลายเดือนมานี้ผมเปลี่ยนงานมา แล้วภาระหน้าที่ความรับผิดชอบ สโคปงานผมใหญ่ขึ้นมาก เรียกได้ว่าก้าวกระโดดเลยครับ จาก Site Engineer ขยับมาเป็น PE แล้วตอนนี้ทำควบตำแหน่ง PM ไปด้วย (ได้เงินของตำแหน่ง PE นะแต่เจ้านายคุยไว้ว่าจะปรับฐานให้สิ้นปี)

คืองานมันเยอะ ผมต้องคุมเองหมด 3-4 โปรเจ็คได้ ของรัฐ 1 รัฐวิสาหกิจ 1 เอกชน 2 แล้วเดือนที่ผ่านมาน้องในออฟฟิศก็ออกไป 2 คนรวด ซึ่งเป็นคนที่ทำงานค่อนข้างดี รู้มือกัน ผมก็ต้องหาคนมาแทน

แล้วโปรเจ็คที่ทำอยู่ มี 1 โปรเจ็คเป็นช่วงพีค เร่งส่งงานตรวจรับ ซึ่งผมแม่งโคตรหนัก ดูภาพรวม เมเนจคน ผรม. หน้างาน รวมถึงทำแบบ เอกสาร และ Payment

จนผมไม่ค่อยมีเวลาไปทำอย่างอื่นนอกจาก ทำงาน - รับลูกจากรร. - กลับบ้านนอน วนลูป

ช่วงแรกๆพวกเพื่อนที่เล่นเกมคอมฯ มันก็ป้ายยาให้ผมซื้อคอมฯบอกช่วงนี้การ์ดจอถูก ผมก็เออออๆกะว่าซื้อคอมมาไว้เล่นเกมกะพวกมัน ก็ซื้อมาเซ็ทนึง ละก็กดซื้อเกมรัวๆ แล้วก็ทยอยอัพนู่นนี่ไปเรื่อย อัพสเป็ค ซื้ออปก.เสริม แต่งโต๊ะคอมฯ บลาๆๆ

ผ่านไป 1 เดือน สรุปผมไม่ได้จับคอมละเพราะงานเยอะ นี่ไม่ได้เปิดคอมมาเดือนนึงละ นี่ก็คิดๆว่าจะขายทิ้งอยู่ ดีกว่าตั้งไว้ให้ฝุ่นมันจับเล่น

ผ่านมาอีกแปปนึง

ทีนี้ผมก็ไปเจอเกมมือถือที่ผมชอบ คือแบบมันไม่ต้องใช้เวลาเล่นมากหรอก pay to win อะแหละพูดง่ายๆ แล้วแม่งเสือกสนุกไง

ก็บันเทิงสิครับ ทำงานเครียดๆ เข้าเกม กดเติมเงินรัวๆ ตีกับชาวบ้าน แม่งวนอยู่แบบเนี้ย ก็เพลินดีอยู่หรอก แต่พอไปดูยอดบิลบัตรเครดิต ก็มารู้สึกผิดอีก ประมาณว่ารู้สึกว่าเราเอาเงินไปทำห่าอะไรไร้สาระจังวะ เดือนนี้แม่ง ยอดบิลเติมเงินในเกมอย่างเดียวล่อไปสองหมื่นกว่าละ



ก็มานั่งคิดเอาเงินไปทำอย่างอื่นมันจะมีประโยชน์กว่ามั้ย มันก็คิดวนไปวนมา แต่ก็เข้าไปเล่น แล้วก็กดเติมอยู่ดี

อะไรแบบเนี้ยครับ ผมเป็นห่าอะไรวะครับ

Shopaholic ไงครับท่าน

มันคล้ายๆกับคนที่ติดเหล้า ติดการพนัน แนวๆนี้ไหมครับ ควรพบแพทย์หรือรักษาไหมครับ

ผมนี่หงุดหงิด เวลาไม่ได้ซื้อจนต้องซื้อจนได้

ถ้าแฟนไม่ด่า ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะครับ

แต่ถ้าเริ่มตึงๆก็ค่อยลดลงครับ

ผมว่าท่านปกตินะ ไม่มีเวลา ก็ใช้เงินซื้อความสุข ไม่ต้องรู้สึกผิดขนาดนั้นหรอกฮะ

ช่วงนี้ผมเพิ่งเข้าโลกของกล่องสุ่ม [ฟิคเกอร์สะสม] ชิบหายเลยอยากได้นั่นอยากได้นี่ไปหมด

แต่ดีที่ไม่ได้สน arttoy มาก ไม่งั้นน่าจะหมดเยอะกว่านี้ ก็ซื้อเรื่อง หรือ set ที่ชอบเป็นการสนอง need

แต่พอได้มันมาอยู่แล้วแทบไม่ได้เปิดด้วยซ้ำ แต่ก็รู้สึกดีที่มีมันอยู่ในห้อง ถ้าซื้อเยอะไปมันจะไม่สวยละ

เพราะห้องมันจะรกแทน เลยต้องยับยั้งชั่งใจ แต่คนที่เค้าซื้อพวกเข็มขัดมดเอ๊กซ์ ผมเข้าไม่ถึงจริงๆ

การจับจ่ายใช้เงิน เวลามีความเครียด (โดยเฉพาะเรื่องงาน) ถือเป็นผลกระทบที่เจอทั่วไปครับ

สมมติฐานส่วนใหญ่ชี้ว่า การใช้เงิน มันเสมือนกับการสร้างความสำเร็จที่เป็นรูปธรรมรูปแบบนึงที่เห็นผลทันที จ่ายเงินออกไป สามารถได้ของมาเลยภายใน 2-3 วัน ในเกมก็เหมือนกันครับ คนเล่นเกมแล้วเติมเงินจะเท่ากับแปลงเอาเงินเป็นไอเท็ม เลเวล ค่าพลัง (มีตัวเลขเพิ่มให้เห็น) มีความสำเร็จค่อนข้างเป็นรูปธรรม

ถ้าเครียดทะลักจนถึงจุดเริ่มเบื่ออาหาร หรือนอนไม่สนิทอะไรพวกนี้ค่อยกังวล หรือถึงจุดที่ซื้อของแบบควบคุมไม่ได้ กลายเป็นหนี้บัตรอะไรก็ว่าไป

อย่างน้อยก็ได้ของ ดีกว่าเติมเกมกาชา เติมแล้วนั่งลุ้นชิบหายว่าจะได้รึเปล่า

มันก็ยังไม่ถึงกับตึงมากเท่าไหร่ครับ อารมณ์ประมานว่าค่ากินใช้จ่ายอื่นๆยังปกติ แต่งบซื้อความสุข งบเที่ยวในแต่ละเดือนมันไม่เหลือ แบบปกติผมจะพาแฟนกับลูกไปเที่ยวต่างจังหวัดเดือนละครั้ง แต่เดือนนี้เติมเกมไปเยอะเลยว่าจะงดไป แล้วก็รู้สึกผิด งี้อะครับ


คือผมกับแฟนแยกกระเป๋าตังกันใช้ครับ ต่างคนจะเอาเงินไปทำอะไรก็จะไม่ก้าวก่ายกัน คชจ.ในบ้านทุกอย่างหารครึ่งหมด

ไอเรื่องเติมเกมอะไรเนี่ยผมก็บอกกับแฟนนะว่าผมเติม แต่บอกยอดแค่ครึ่งเดียวไม่อยากให้เขารู้สึกว่าผมเอาเงินไปใช้ไร้สาระจนเกินไป

กลายเป็นผมเองนี่แหละที่รู้สึกว่ามันไร้สาระเกินไปครับ

เดือนร้อนครอบครัวไหม สร้างหนี้ไหม

สมมติกันเงินมาเดือนละ หมื่น ไม่เดือนร้อน แล้วเอาไว้ละลายเล่นคลายเครียดก็เป็นทางเลือก

ดูจากงานแล้วเงินเดือนน่าจะพอสมควร ถ้าหยุดไม่ได้ก็ใช้วิธีแยกเงินออกมาเลยน่าจะคุมง่ายกว่า

มันเป็นทางระบายความเครียดแบบนึงครับ แล้วแต่ใครเป็นมากเป็นน้อย
เพื่อนผมเป็นกันเกือบทุกคน มีผมเป็นน้อยหน่อย (เพราะไม่ค่อยมีตัง )

ว่าแต่คอมกะอุปกรณ์คอมที่ท่านอยากจะขายมีไรมั่งครีบ เผื่อซื้อ

เพิ่งอ่านหนังสือ Atomic Habit เมื่อกี้ตรงพอดี

คนเราทำงานหนักมันเครียด ไม่ได้มีความสุขหรือมีความพึงพอใจอะไร

เค้าบอกว่าการที่เราอยากได้อะไรหรืออยากซื้ออะไร โดปามีนที่เป็นสารให้ความสุข ความพึงพอใจ
มันจะถูกกระตุ้นเพิ่มมากขึ้น

พอเราซื้อเสร็จปุป โดปามีนตก เราก็จะรู้สึกผิด (ยกตัวอย่างก็เหมือนการช่วยตัวเองเสร็จปุป โดปามีนตก)

ไม่รู้งงไหมนะ สรุปคือเป็นกลไกของร่างการในการตอบสนองต่อความเครียด

เค้าบอกถ้าอยากแก้ก็ให้หลีกเลี่ยงหรือหาอุปสรรคที่ทำให้ยากขึ้น

เช่นจะเติมเงินก็ต้องไปหยิบบัตรจากที่นี้ๆให้มันยาก วางกระเป๋าตังค์หรือบัตรให้มองเห็นยาก อย่าผูกบัตรเอาไว้

พอมันยากเราก็ไม่อยากทำ พฤติกรรมมันก็จะถูกแก้ แล้วก็ไปหาการระบายความเครียดวิธีอื่นเอา

คือยังไม่ได้ตัดสินใจเด็ดขาดนะครับว่าจะขาย เพราะขายไปก็ต้องขาดทุนหน่อยๆอยู่แล้ว

อปก.ก็ทั่วๆไปครับไม่ได้พิเศษอะไร i5-12400f /ram8+8 bus3200 /psu750gold /rtx3080ti /จอโค้ง 27" ของ msi 2k 165hz แล้วก็พวกของประดับโต๊ะคอม เช่น LED บาร์แบบโค้ง เก้าอี้ Ergonomic chair พวกนี้แหละครับ คือไว้ถ้าตัดใจจะขายจริงๆ คงมาไล่ลิสต์รายละเอียดเพื่อลงขายอักครั้งครับ

ไม่ต้องรู้สึกผิดเยอะครับ เกมมันออกแบบการตลาดมาหลอกเรา เราแค่ต้องศึกษาให้รู้เท่าทัน

ปล.ถ้าท่านหาย down แล้ว ลองไปดูช่อง 9arm ได้ครับ แกเคยทำสรุปการตลาดเติมเงินเกมอยู่ หลังจากดูเสร็จ + อ่านหนังสือ "เรื่องเล่าจากร่างกาย" + "Atomic Habit" ผมยั้งมือเก่งขึ้นเยอะ

ขอบคุณมากๆเลยครับท่าน