ผมจะสอนลูกตัวเองก่อนว่าอะไรผิดอะไรถูก ให้เด็กมันรู้ว่าอะไรคือกฏระเบียบไม่ใช่จะเข้าข้างอย่างเดียวเดี๋ยวเสียคน ส่วนครูก็ต้องไปคุยกันว่าทำเกินไปหรือป่าวไม่ใช่กล้อนผมมาซะแก้เป็นทรงไม่ได้ จะตัดอย่างน้อยต้องเตือนก่อนแต่เตือนแล้วยัง

สมัยก่อนโดนตัดก็ไม่สนใจนะ ก็แค่ไปตัดสกินเฮด บางครั้งบากมาด้วยเท่ดี บางครั้งก็ปล่อยแห่วงทิ้งไว้ 2-3 วัน ไปโรงเรียนทั้งอย่างนั้นแหละ จนครูบอกขอเถอะไปตัดมาซะ สมัยเรียนเรียกด้านสุดๆ

จะสอนลูกให้เข้าใจก่อนว่าการตัดผมมันเสริมบุคลิก แค่นี้แหละ และถ้าโดนตัดจริงๆก็ไปแก้ทรงเท่ๆ หรือไม่ก็หน้าด้านไปเรียนทั่งแบบนั่นแหละใครครูคนตัดแม่งอายว่าทำไรไม่ได้

โดนยื่นคำร้องฟ้อง และโดนตรีนผมแน่ ๆ

ผมชอบอันนี้ เตือนแล้วไอ้ลูกเรา มันยังไม่ฟัง ก็ต้องเอาเลยครับครู

แต่ถ้าครูทำเกิน ได้รับข่าวไม่ดีจากตัวบุคคล ครูคนนี้บ่อย ๆ โดยไม่มีเหตุผล อันนี้เจอกันหน่อย

ผมจะขอคุยกับทางโรงเรียนก่อน ว่าทำไมถึงลงโทษเลย ทำไมไม่ตักเตือนก่อน ให้เวลาวันเดียวก็พอ พรุ่งนี้จะเป็นผมที่ถูกกฎโรงเรียนมาให้

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผมก็ต้องดูตัวผมและลูกด้วย ถ้าทางโรงเรียนเตือนแล้วแต่เป็นฝั่งผมนิ่งเฉย ผมก็ต้องอธิบายลูกและตำหนิตัวผมเองด้วยที่ปล่อยปะละเลยเรื่องของลูก

ขอถามส่วนตัวเสริมนะครับท่าน แล้วถ้าลูกท่านโดนจริงๆ

ในกรณีโรงเรียนเตือนแล้ว ลูกผม และลูกท่าน มันยังดื้อ

ท่านจะโกรธโรงเรียน หรือ ลงโทษลูกตัวเองไหม

คงไม่ถึงขั้นลงโทษครับ แต่คงอธิบายว่าทำไมถึงโดนกล้อนผม โรงเรียนมีกฎชัดเจน ถ้าเราอยู่ที่นั่นเราต้องทำตามกฎ

ส่วนกับโรงเรียนผมอาจจะเคืองๆว่ายุคนี้ยังมีกล้อนผมอีกหรอ แต่ถ้ามันไม่ได้รุนแรงแบบไถจนเห็นหนังหัวอะไรแบบนี้ผมคงต้องยอมรับ คือผมต้องพิจารณาอีกทีว่าโรงเรียนทำเกินกว่าเหตุด้วยไหม

แต่ผมลืมประเด็นที่สำคัญอีกอย่สงคือการลงโทษหน้าเสาธง อันนี้ผมคงไม่ยอมและรู้สึกว่าเกินไป ลงโทษได้ แต่การทำโทษต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ ในเรื่องแบบนี้ผมโครตไม่โอเค ถ้าจะมีเรื่องกับโรงเรียนก็คงเป็นวิธีที่ทำให้เด็กอายเรี่ยแหละครับ

ตัดผมมันเข้าข่ายผิดกฎหมายอาญา มาตรา 296 โทษจำคุกไม่เกิน 3 ปีเลยด้วยซ้ำ ทำไมเห็นเรื่องอะไรผิดๆอย่างนี้เป็นสิ่งที่ดีหล่ะครับ กฎระเบียบมันมีก็จริงแต่พวกท่านๆก็ไม่สามารถไปตัดให้เด็กอับอายได้ครับ ผิดระเบียบก็ตัดคะแนนอะไรก็ว่ากันไป (จริงๆไม่เห็นด้วยกับการไปยุ่งกับหัวเด็กมันอยู่แล้ว วัยกำลังรักสวยรักงาม ต้องมาตัดทรงผมโง่ๆแบบนี้)

สมัยผม คนที่ตัดผมไม่ถูกระเบียบ เขารับได้นะถ้าจะถูกครูตัดผมให้ เหมือนว่าถ้าโดนก็ไม่เป็นไร ถ้ารอดก็ได้เท่ห์อะไรแบบนั้น มาปัจจุบันรู้สึกเหมือนเรื่องมันจะซับซ้อนกว่า

มาประเด็นถ้าเป็นลูกผม ก็ต้องไปดูก่อนเลยว่าทรงผมมันถูกระเบียบของโรงเรียนไหม
- ถ้าถูกระเบียบแล้วยังโดนตัด ก็ต้องมีไปคุยกับครูส่วนตัวซักหน่อย
- ถ้าผิดระเบียบแล้วโดนตัด ก็ไปแก้ไขให้มันถูก ยังไงเด็กมันรู้แน่ว่าทรงไหนถูกทรงไหนผิด

เพิ่มประเด็นสร้างความอับอาย อันนี้มันเกินกว่าเรื่องทรงผมไป ผมต้องไปคุยกับครูคนนั้น คงจะจบที่ครูต้องขอโทษลูกผม การที่เด็กไม่อยากไปโรงเรียนมันแก้ไขยากมาก เพราะข้ออ้างมันจะมาเรื่อยๆ แม้ต้นเหตุจะจางหายไป

ทำผิดระเบียบ ลงโทษได้ตามที่ตกลง แต่สร้างความอับอายหรือประจานมันอีกเรื่อง

แค่ทรงผม แปปๆก็ยาว จะตัดแก้ทรงก็ได้

ผมจะบอกว่าไม่ต้องไปอาย เรื่องแค่นี้อย่าไปคิดมาก

มันจะได้เรียนรู้วิธีรับมือเรื่องแบบนี้ในอนาคตเองได้

ผิดไม่ผิด ก็ดูตามเนื้อผ้าอีกที

ผิดกฎก็ไล่ออก หรือ ให้พักงานครับ

เช่น ทางที่ทำงานให้ใส่เสื้อเชิ้ตไปทำงาน

แต่ท่านใส่เสื้อกล้ามไป

แล้วผู้จัดการออกมาเห็น เดินมาฉีกเสื้อท่าน ต่อหน้าทุกคนในที่ทำงาน

ท่านจะทำยังไงระหว่าง

1. แจ้งความ หรือ ต่อยสวนไป

2. เราผิดกฎเอง เค้าจะทำอะไรกับเราก็ได้

หรืออีกอย่าง ที่ทำงานให้ไว้ผมสั้นเรียบร้อย

แต่ท่านถักเปีย ถักเด๊ดร๊อคมา

แล้วผู้จัดการเห็น เอาบัตเตเลี่ยนมาไถหัวท่าน

ท่านจะทำยังไงครับ

มันต่างกับเคสเด็กตรงไหน

หรือต่างแค่ อายุน้อยเลยต้องยอมโดนทำ

แต่ถ้าอายุเยอะแบบท่าน ท่านจะไม่ยอม

แล้วทำไมเด็กต้องยอม

เหมือนคุณมี mindset ว่า การบังคับด้วยความรุนแรง มันเป็นวิธีเดียวที่แก้ปัญหาได้

อยากให้มองกว้างๆ ครับ เราไม่สามารถสร้างคนที่ดี มีความรับผิดชอบได้ด้วยการบังคับ ไม่งั้นก็ต้องบังคับไปตลอดชีวิต

วิธีการลงโทษเยอะแยะ แต่อย่างว่าแหละ

วิธีป่าเถื่อนมันควบคุมได้ง่ายสุด ไม่ต้องใช้สมองคิดมาก

ตั้งกฎแจกใบเตือน กี่ใบลงโทษอะไร ไล่ไปจาถึงโทษเชิญออก

ยังดูมีอารยะกว่า

ยังไม่มีลูกแต่ถ้าเอาจากตัวเอง

คงดูก่อนว่า เค้าผิดระเบียบแล้ว โดนตักเตือนแล้วหรือยัง ถ้าทาง รร เตือนแล้วไม่ฟัง

เชิญครับ ให้รู้จักเรียนรู้ เพราะวันนี้คุณผิด คุณก็แค่ คุณยังเด็ก วันที่คุณโตเป็นผู้ใหญ่ ไม่มีใคร

พร้อมให้โอกาสหรือรับฟัง วิธีจัดการในปัจจุบันหลายส่วนดีครับ พัฒนาไปมาก แต่หลายส่วนก็พาลจะพา

ให้เด็กเสียคน ยิ่งถ้าเด็กคนนั้นคิดไม่เป็น ส่วนตัวผมก็ไม่ได้เรียบร้อยมีโดนตีบ้างมีโดนทุบบ้าง

มีโดนดึงหูแทบขาด ทีนึง แต่ย้อนกลับไปคิด สิ่งที่เราผิด สิ่งที่เค้าเตือน ที่เค้าทำโทษ มันก็สมควรแหละ

จะเอาแต่ไม้อ่อนนุ่มนิ่มตลอดชีวิต มันก็จะเป็นชีวิตที่นุ่มนิ่มไปตลอด อดทนไม่เป็นรอไม่ได้

หลายๆอย่่างถ้าเรารู้จักมองแง่ดีของมัน มองวัตถุประสงค์ของมันๆก็มีจุดเด่นจุดด้อยของมัน

เราแค่มีหน้าที่ชั่งน้ำหนักในใจว่าคุ้มค่าแค่ไหนที่จะทำหรือไม่ทำครับ กฎหมายมันส่วนนึง

ถ้าลูกโดนตีในห้องเพราะไม่ทำการบ้าน ผมจะไม่โวยวายซักนิดเลย ถามว่าทุกวันนี้ได้ดีเพราะอาจารย์แก่ๆ

ที่หลายคนด่ามั้ย ย้อนนึกไปคิด เออก็ใช่ครับ ถ้าไม่โดนไปบ้างวันนั้นวันนี้ผมอาจจะเละเทะก็ได้

จับครูกล้อนผมตามครับ หน้าห้องพักครูด้วย