ผมเนื่อเรื่อง ยิ่ง18+ภาพสวยแต่ไม่ตรงจริตก็เลิกอ่าน

เนื้อเรื่อง > ลายเส้น

ผมแทบไม่ดูภาพทั้งหมดเลยบางที เน้นอ่าน

ลายเส้นจะเป็นตัวตัดช้อยส์ตอนเริ่มอ่านครับ

ถ้ามาแนวตาหวานผมไม่อ่าน ไม่มีเอกลักษณ์ของตัวเองไม่อ่าน

บางครั้งการแบ่งช่อง วิธีการเล่าเรื่อง พวกลายเส้นไม่สวยจะเข้าขั้นเทพเลยด้วย

ถ้าเรื่องย่อน่าสนใจก็จะอ่านไปก่อน กลัวพลาดของดีเพราะลายเส้นแปลก

จากนั้นค่อยคัดจากเนื้อเรื่องว่าจะอ่านต่อดีไหม

ลายเส้น เพราะแต่ก่อนต้องซื้อรวมเล่ม

ถ้า AOT มาช่วงนั้นผมคงไม่สนใจ

ดูที่ลายเส้นและตัวการ์ตูนครับ ถ้าชอบค่อยอ่าน

เนื้อเรื่องครับ ลายเส้นมันคือเอกลักษณ์ของนักวาดอยู่แล้ว
ภาพดีๆหาได้แต่เนื้อเรื่องดีๆไม่ยืดจบตามเป้าหายากกว่า

ตอนเด็กลายเส้นนำ ตอนโต เนื้อเรื่องนำลายเส้นแบบมากๆ

first impression ก็ต้องลายเส้นล่ะครับ แต่ความสนุกผมว่าเน้นไปทางเนื้อเรื่องมากกว่า ลายเส้นสวยเนื้อเรื่องห่วยอ่านไปก็ไม่ได้เท่าไหร่

ดูอย่างฮีโร่หมัดเดียวจอด ฉบับเว็บยังสนุกเลย ซีรี่ย์หยงของหนูหิ่งก็สนุกนะ

Kingdom นี่ลายเส้นไม่กากนะครับ แค่ไม่ใช่ลายเส้นทั่วไปที่คนชอบเป็นวงกว้าง แถมอาจารย์แกเขียนลงรายสัปดาห์ด้วยนะ

แรกก็ลายเส้นครับ พออ่านไปเรื่อยๆเนื้อเรื่องมันจะดึงให้เราอ่านต่อ ต่อให้ภาพสวยแค่ไหนแต่เนื้อเรื่องไม่ถูกจริตผมก็ไม่อ่านต่อ

ถ้าแบบ มันฮวา ก็ลายเส้น

ถ้ามังงะ เน้นเนื้อเรื่อง


อย่าง vagabon นี่ ลายเส้นจารย์ อิโนะอุเอะ แทบจะลากเอาอยู่ละ

ผมยังอยากอ่านต่อเลย เป็นเรื่องที่เสียดายที่สุด ไม่มีตัดจบด้วย หยุดเขียนไปดื้อๆเลย

2 อย่าง

อย่าง วันพีซ ผมรู้นะว่าเนื้อเรื่องดี

แต่ผมมึนหัวลายเส้นมากเลย

ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกัน

เรื่องนี้วาดหลายคนครับ ช่วงหลังนี่ดีขึ้นมากแล้ว ส่วนมากที่โดนช่วงแรกคือสัดส่วน และมุมมองที่ประหลาดของอาวุธ

ปล.อย่างภาพตัวอย่างที่ยกมา คนที่ยิงธนูก็มุมการถืออาวุธกับตัวมันเพี้ยน แต่หลายคนมองข้ามๆไป เพราะความมันส์

มังงะก็เนื้อเรื่อง
โดจิน, มังฮวา ก็ลายเส้นครับ

เรื่อง hxh ทำลายกฎทุกอย่างของการอ่านการ์ตูน 55+