หมอไม่อยากอยู่บ้านนอก หมอชอบอยู่ในเมืองกัน เคยดูสารคดีหมอผ่าตัดสมองที่ยะลา เป็นผู้หญิงคนเดียวแต่รับงาน 3 จังหวัดเลย

ถ้าเปิดสอนเพิ่มโดยลดมาตรฐานลงเรื่อยๆ จะแย่เหมือนวิศวกรครับ

และถ้าว่ากันตามตริง ตอนนี้จำนวนหมอก็ไม่ได้ขาดแคลนแล้วนะ เพียงแต่ระบบเห้ๆมันทำให้ดูเหมือนขาดแคลนเท่านั้นล่ะ

เปิดเพิ่มไปก็เท่านั้น

ลองคุณทำงานเยี่ยงทาส 8 ชั่วโมง โดนตาม 8 ตึก วิ่งไปปั๊มหัวใจ วิ่งไปตาม lab แก้ lab โดนพยาบาลโทรตามจนมือถือแบตหมด โทรหาอาจารย์หมอก็โดนด่าเพราะไปเพิ่มงานให้เค้า ข้า่วไม่ได้กิน ไม่ได้นั่งพักเลย แถมบางวันโดนญาติคนไข้ด่า ได้เงิน 1100

กับไปทำงาน 8 ชั่วโมงเท่ากัน ตรวจทีละเคส ค่อยๆตรวจ อยากส่งตรวจอะไรก็เต็มที่ อยากโทรหาอาจารย์หมอ อาจารย์หมอก็พูดดีๆด้วยเพราะอาจารย์ได้ตัง พยาบาลให้เกรียติ ญาติเรื่องเยอะก็ได้ไประบายความแค้นลงใน Doctor Fee เอา สุดท้าย 8 ชั่วโมงเฉลี่ยได้เงิน 15,000

คุณเอาอะไรอ่ะ

กระทรวงต้องเบรคคนไข้ที่ไม่เจบจริงรอได้เข้ารพ ครับแต่ทุกวันนี้ปลัดกระทรวง ก้อเฉยๆเวลาคนไปร้องปล่อยไห้ระบบใกล้พัง น่าจะมีหุ้ร รพ เอกชนอยุ่กระมัง สุดท้ายเลียไข่อนุทิน

หมอจบเยอะนะ ถ้าเทียบเภสัช ทันตะ แต่มันไหลออกนอกระบบไง ต่อให้ผลิตเพิ่มอีกก็ไม่พอ (แถมที่ให้ฝึก คนฝึก ก็ไม่พอ ยกเว้นจ้างหมอเอกชนมาสอนอะนะ)

ลองดูเอกชนในเมือง หมอพรึ่บ พร้อมรับคนไข้สบายๆ

สิ่งหนึ่งที่เพื่อนในนี้อาจจะไม่รู้

พวกไดโนเสาร์ หมอรุ่นพ่อรุ่นแม่เราแต่ละคนเนี่ย
นิสัย ทัศนคติ บัดสบเยอะมากกกกกก
ระบบข้าราชการก็ผสมโรงเข้าไป ก็บังเกิดเป็นความชิบหายแบบโกโก้ครั้น 555

ขนาดรุ่นผมแม่มยังทุกข์ทนทรมานต้องทำงานกับคนพวกนี้ ยังไม่ไหว(ขนาดโตมาแบบถูกสอนมาให้เป็นทาสโง่ๆ ให้คอยเชื่อฟังผู้ใหญ่ ตอบแทนบุญคุณกันเป็นเรื่องปกตินะ)
ผมไม่แปลกใจหรอกว่าเด็กๆจบมา ใครมันจะยอมอยู่รพ.รัฐต่อ

หมอในระบบตอนนี้ก็ ราว 30-40 กันทั้งนั้นนะครับ ยังอยู่ได้อีกยาว รุ่นใหม่ใจร้อนก็ต้องเจ๋งจริง

ถ้าพูดถึงหมอรุ่นเก่าๆนะ โดยเฉพาะไอ้พวกผู้บริหาร

ให้ท่านคิดถึงประยุทธ์ที่สมองแล่นไวๆอ่ะ

อย่างไรอย่างงั้นเลย

ทำงานด้วยแล้วปวดหัวชิบหาย

ออกไปนอกระบบเยอะครับ งานหนักเวอร์ เข้าเวรต่อเนื่อง

แล้วมันเป็นงานที่เกี่ยวกับชีวิตคน ความเครียด ความเหนื่อยมันยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้นอยู่ละครับ

ออกไป opd เอกชนงานเบากว่าเยอะ แต่ได้เงินไม่ต่างกันเลยมั้ง ยิ่งช่วงหมอเสริมความงามบูมๆนี่รวยเวอร์วัง

ปล. ผมล่ะชอบเรื่องเล่าที่ว่าหมอเปิดหนังสือรักษาคนไข้ แล้วคนไข้ถามว่า โหหมอ จบมายังไงเนี่ยยังต้องเปิดหนังสือรักษา

หมอบอก อ้าว จะเอายังไง จะให้เปิดหนังสือรักษาหรือไม่ต้องเปิด

หมออ่ะ เปิดรับเยอะ จบมาเยอะ
แต่ปริมาณงานที่ยับๆขนาดนี้ ใครที่ยังทนในระบบได้เนี่ย สุดๆละ

อาชีพแพทย์มันมีความซับซ้อนกว่าอาชีพอื่นหลายๆอาชีพ คือไม่ใช่แค่สอน เรียนจบมาแล้ว จะปฏิบัติงานได้เลย
หมอจบใหม่ รักษาคนไข้ยังไม่ได้ครับ ต้องผ่านการเทรนนิ่งก่อน

ไอ้ขั้นตอนการเทรนนิ่งเนี่ยแหละ ทำให้เสียแพทย์ออกไปนอกระบบเยอะมาก เพราะการเทรนของแพทย์มันใช้ระบบSOTUS
อ.สอนศิษย์ พี่สอนน้อง ไม่เปลี่ยนแปลงมาจากสมัย20-30ปีก่อน มีการabuseกันทั้งวาจา และwork loadที่ยัดให้
ซึ่งเป้าหมายที่เอาไว้ดึงดูดเด็กเพื่อให้เทรนนิ่งให้จบก็คือ การได้เป็นข้าราชการ และการเรียนต่อสาขาเฉพาะ

ซึ่งยุคนี้แนวความคิดของหมอจบใหม่แตกต่างไปจากสมัยก่อน จำนวนมากไม่ได้สนใจเป็นข้าราชการ หรือเรียนต่อ
ขอแค่ทำงานเลี้ยงตัวได้ เอาเวลาไปใช้เงินหาความสุขก็พอแล้ว ทำให้หมอจบใหม่สมัยนี้เทรนไม่จบ หรือไม่เทรน เป็นจำนวนมาก

การแก้ปัญหาจึงไม่ได้จบแค่ เพิ่มการผลิตแพทย์ให้มากขึ้น แต่ขั้นตอนการเทรนนิ่งก็ต้องมีการปรับให้ยุคเข้าสมัยด้วย
ซึ่งมันแก้ไขได้ยาก เพราะส่วนใหญ่ผู้บริหารของร.ร.แพทย์ และสถาบันเทรนนิ่ง ส่วนใหญ่ยังเป็นพวก เบบี้บูมเมอร์อยู่
ปัญหามันเลยดูแก้ไขไม่ได้ เหมือนรอวันระเบิด

หมอกับครูไม่ได้ขาด ปีนึงจบมาไม่ใช่น้อยๆ แต่หนีออกนอกระบบเยอะ คุณภาพชีวิตในการรับราชการมันไม่คุ้มค่ากับแรงกายและแรงใจที่ลงไป

คนรอบตัวที่ผมรู้จัก ที่มีความรู้ความสามารถ จบปริญญาโท ปริญญาเอก พูดได้ไม่น้อยกว่า 3 ภาษา ลาออกจากข้าราชการหมด ไปทำงานเอกชน กับเปิดธุรกิจของตัวเอง พวกนี้ไม่ได้สนใจสวัสดิการของข้าราชการ มีเงินซื้อประกัน

และมีตัวอย่างคนรอบตัวบางคนอีกเช่นกัน สมัยเรียนก็ไม่ได้เรื่อง หางานทำก็ไม่ได้ มาสมัครเป็นครู อาศัยอยู่นานจนได้บรรจุ มันทำให้ผมไม่อยากส่งลูกหลานไปเรียนโรงเรียนรัฐอะ บอกตรง

คนเลือกข้อสามนี่ใช้สมองคิดแล้วใช่ไหม

อย่าใช้ครับว่าไม่พอดีกว่าครับ
แต่ใช้คำว่าหมอก็กระจุกอยู่ใน รพ. ใหญ่ /เอกชน
จะมีหมอสักกี่คนไปทนลำบาก ขนาดเราเองยังเลือกทำงานในที่ที่สบายเลย

วิธีแก้ปัญหาของไทยคือหมอไม่พอ ผลิตเพิ่มเยอะๆ ครับ กำลังทำอยู่ตอนนี้เยอะมาก
แต่ผลิตมาแล้วไม่มีใครอยู่ รพ รัฐ ครับ
เพราะเงินค่าตอบแทนไม่ปรับมา 20 ปี
เงินเดือนต่างกับคลินิกหรือเอกชน เป็น 5-10เท่าครับ
ไม่มีรายได้เสริมทางอื่นให้กับคนอยู่ รพ รัฐ
งานวุ่นวาย ระบบแย่ พัฒนาช้าจนต้องยอมปรับตัว เวรเยอะและเหนื่อยกว่าเพราะระบบไม่ดี
รพ เล็กยิ่งไม่ไหวเพราะดูเคสยังไม่พร้อม เงินไม่มี พัฒนาไม่ได้

ไปเอกชน คลินิกเหนื่อยน้อยกว่า คุณภาพชีวิตดี เงินเดือนดี คุณจะเลือกที่ไหนครับ