แม่ผมมีนิสัยเวลาพูดให้กำลังใจผม มักจะชอบพูดข้อเสียผม พูดความจริงทุกอย่าง
พร้อมคำให้กำลังใจบอกไม่เป็นไร ถึงเธอจะ............ยังงั้นยังงี้ แต่เชื่อว่าทำได้ไม่ต้องกลัว

ฟังแล้วเหมือนตอกย้ำแทงใจดำอะครับ เอาสิ่งที่เรากลัว ข้อด้อย ปมด้อย ไม่มีกำลังใจมาพูดตรงๆ ก็รู้เหละแต่ไม่พูดจะดีกว่า
ขนาดผมยังไม่กล้าพูดออกมาตรงๆเลย รู้ๆกันไม่ต้องพูดดีกว่ากันเยอะ

ให้กำลังใจอย่างเดียวก็พอไม่ต้องพูดรายละเอียด ดีที่สุดในความคิดผม

เลยสอบถามว่าเวลาท่านให้กำลังใจใครสักคนท่านจะพูดประมาณไหนครับ

ไม่จำเป็นต้องพูดหมด แต่บางจุดก็จำเป็นต้องพูดให้เข้าใจ ดูจังหวะ บทพูด

มันคือศาสตร์และศิลป์

ไม่เคยพูดให้กำลังใจคนเลย 55+

แม่ผมด่าเป็นหมูเป็นหมาเป็นควายตลอด 55555+ กำลังใจเหรอไม่ช่วย อยู่ได้ด้วยการฮีลตัวเองเสมอมา
แต่ถ้าผมก็พูดตรงๆ แทงปัญหาเลยจะแก้ไหม แก้กุจะช่วย แต่ถ้ามาหงอไม่แก้หงิงๆ แล้วแต่เมิง ซึ่งหลังๆมาเจอคนเป็รซึมเศร้าเยอะ แล้วแทงปัญหาตรงๆเลย พวกนี้จะตายให้ได้ ดาวกันเลยทีเดียว หลังๆมาผมเลยสืบก่อนคนนี้แนวไหน ไม่งั้นคุยๆไปดาวผูกคอตาย ผมรู้สึกผิดไปอีก

ผมก็เป็นแบบแม่ท่านครับ เพราะอยากให้เขาเห็นถึงปัญหาแล้วแก้ได้ถูกจุด ไม่มีจุดประสงค์ที่ไม่ดีเลย ไม่ได้อยากตอกย้ำด้วย

แต่ก็กำลังปรับปรุงอยู่เหมือนกันครับ ให้มันซอร์ฟลงหน่อย

แต่บางทีก็คิดว่า ถ้าเราไม่พูดตรงๆ เขาแก้ไม่ถูกจุด ก็จะเสียเวลากันไปอีก

ผมไม่พูดข้อด้อยก่อนแบบนั้นแน่นอนครับ หรือหาวิธีหรือคำอื่นที่ดูเบาลง ถึงจะให้กำลังใจประโยคท้ายก็จริง แต่คนฟังมันจะคิดมากกับประโยคแรกไปแล้วจนไม่ได้สนใจประโยคท้ายเลย

สำหรับผม พูดให้กำลังใจคือให้กำลังใจจริงๆ คือตอนคนเครียด เศร้า นอย ดาวน์อยู่ อารมณ์มากกว่าเหตุผล เลยเลือกที่จะพูดความจริงในด้านที่ดี ที่คิดว่าเขารับไหว ให้เขาได้ระบายออกมารับฟัง เพื่อแก้ปัญหาอารมณ์ ณ สถานการณ์นั้นก่อน มันคือการปลอบอ่ะครับ

ถ้าอารมณ์ลดลงมา หลังจากนั้นจะพูดความจริง เรื่องจริงทั้งหมดชวนให้เขาค่อยๆคิด ค่อยๆทบทวนตามก้โอเคครับ

ใช่ครับแม่ผมชอบพูดเรื่องข้อด้อย ปมด้อย จุดที่เราไม่มั่นใจในตัวเอง(แบบลงรายละเอียดพร้อมทำท่าทางประกอบ)
ก่อน แล้วค่อยพูดให้กำลังใจ

ผมเลยรู้สึกไม่ดีคิดมากแทนเลย ขนาดผมเองยังไม่กล้าพูดคำพวกนี้ออกมาตรงๆเลย

พูดจริงฮะ แต่ไม่พูดจุดด้อยตรงๆ สมมุติว่า พี่ธนอรกำลังเศร้าเพราะถูกคนบูลลี่ตอนร้องเพลง ก็จะให้กำลังใจประมาณว่าพี่ธนอรร้องชัดถ้อยชัดคำดีมาก ขอปรับเรื่องคีย์เสียงอีกนิดจะร้องดีขึ้นมากกว่านี้ ฟังแล้วน่าจะรู้สึกดีกว่าบอกตรงๆว่าพี่ร้องเหมือนไจแอนด์อ่ะ

พูดความจริง พูดตรง กับศิลปะการพูดมันคนละเรื่องกันอะครับ
ปกติผมจะไม่เปิดด้วยประโยคในแง่ลบก่อน
นี่ไม่ใช่เรื่องสั้น ไม่ต้องพล็อตทวิสต์หักมุมตอนท้ายให้มีชั้นเชิง แต่มันคือการเพิ่มพลังบวกในตอนที่ความรู้สึกคนนึงกำลังดาวน์ เปิดด้วยประโยคลบไปที่เหลือเค้าไม่ฟังแล้ว คนยิ่งแย่ๆ อยู่ มันเหมือนโดนซ้ำเติม บางคนสมองเค้าชัทดาวน์ที่เหลือไปเลยอะ ได้ยินแค่ส่วนที่ด่า ส่วนที่ชมตอนหลังนี่หูดับไปแล้ว
ผมจะบอกไปเลยว่า เฮ้ย เก่งแล้ว นี่มันอุบัติเหตุ บลาๆๆๆ แล้วค่อยเสริมตอนที่เค้าดูเข้มแข็งขึ้นแล้วว่าจุดอ่อนของเค้าคืออะไร (ถ้าอยากจะบอกน่ะนะ)
พูดตรง พูดความจริง พูดได้แต่มันต้องมีไทม๋มิงหน่อยไม่งั้นความหวังดีมันไปไม่ถึงคนฟังอะครับ

ไม่เคยมีใครให้กำลังใจ มีแต่ให้กำลังใจคนอิ่น เวลาพูดจะพูดเปรียบเทียบข้อคิดมากกว่า

ขึ้นอยู่กับคนฟัง บางคนเค้าชอบให้พูดด้านเดียว บางคนเค้าชอบให้พูดเรียลๆ ถ้าเราอยากทำให้เค้าดีขึ้น ก็ต้องรู้ว่าเค้าชอบแบบไหน

ผมให้กำลังใจ จขกท.ครับ คุณติ่งรัสเซีย

ไม่พูดความจริงทุกเรื่อง แต่เลือกเรื่องที่จะพูด เน้นให้กำลังใจมากกว่าพูดความจริงแล้วทำให้เสียใจหรือทำลายกำลังใจที่ควรมี