ชอบ grammy มากกว่า แต่ rs ติดหัวมากกว่า

สมัยก่อนไม่ชอบพวกเก๊กๆขายหน้าตา rs เลยหันไปทางแกรมมี่ แต่ rs มันก้เข้ามาวนในหัวทั้งวัน พอแก่ขึ้นเพลงพวกนั้นมาในหัวเลยรุ้ว่าเออจริงๆเพลงมันก้ดี ภาพวันเก่าที่เพลงมันอบอวลในข่วงชีวิตนั้นๆมันลอยมาก็มีความสุขดีนะ

ยุค 90 ยังเด็กมาก ยังไม่ได้หาฟังเพลงเองด้วยซ้ำ แต่ได้ยินแถวบ้าน ตามงาน ตามที่ต่างๆ เปิดเพลง RS เยอะกว่า

ถ้า rs ยุคนั้นมายุคนี้ดังกว่านี้อีก มีแต่เพลงทำ tiktok ทั้งนั้น

สมัยนั้นใครไม่ฟังแกรมมี่นี้โดนเหยียดเลยนะ

ส่วนตัวชอบ rs

จริงๆ ฟังได้ทั้งแกรมมี่และอาร์เอสนะครับ

แต่ตอนเด็กเหมือนถือหางอาร์เอสมากกว่า ต่อให้จะโดนแซะว่าก๊อปเพลงมา กิ๊กๆ ก๊อกๆ ฟังได้ไม่กี่เพลง แต่เพลงโปรโมตมันติดหู กับคาแรกเตอร์คนในค่ายมันจัดจริงๆ ถ้าอันไหนดีคือดีจัดเลย (ตอนมีบอลช่องสามเตะกับอาร์เอสยังเชียร์อาร์เอสเลย) เลยจิ้มให้อาร์เอสไป

มาซาๆ ช่วงกามิกาเซ่ กับช่วงท้ายๆ ที่เฮียฮ้อตัดสายเพลงหมด ก่อนกลับมาปั้นใหม่ไม่กี่ปีนี้เอง (ซึ่งยังไม่เข้าใจว่าแกจะรีบตัดอะไรขนาดนั้น สร้างใหม่มาเหนื่อยกว่าต่อยอดของเก่าอีก)

RS Blood ครับ เริ่มฟังจริงๆ ตอนชุดแรกของเจอาร์-วอย หลังจากนั้นก็ติ่งอาร์เอสเข้าเส้น โตมากับอาร์เอสครับ