ได้ฟังเรื่องของคนคนนึงมา สมมุติว่าชื่อAละกัน อารมภ์ประมาณว่าไอ้A เนี่ยไปแอบชอบน้องคนนึงอยู่ แต่มันเองก็มีแฟนนะและแฟนมันดันไม่รู้ว่าA ไปแอบชอบน้องคนนั้น แต่เรื่องราวชุลมุนชุลเกกว่านั้นคือ น้องคนนั้นดันไปคบสาย ฝ ไอ้ A เลยอกหักโดยที่ไม่ได้บอกน้องเขาเพราะกลัวแฟนฟาดกระบาล คือไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ใหมครับ

ถ้ามันจะมี แล้วให้ต้องเล่าเรื่องมันก็ดูเห้แหล่ะ แต่เรื่องราวแบบนี้ เราจะไปแสดงความเศร้าหรือปรึกษาหรือเล่าให้ใครฟังได้ เพราะคำตอบมันชัดเจนอยู่แล้ว แต่มันเคยเกิดขึ้นจริงครั้งนึงนะกับตัวผมเอง ผมมีแฟน คบกับแฟนมานานแล้ว เจอกับเพื่อนผู้หญิงที่ทำงานคนนึง เข้ามาทำงานได้ไม่นาน

แน่นอนผมแอบชอบตั้งแต่วันแรก ๆ ที่เขาเข้ามา แต่ด้วยการที่เขามีแฟนแล้ว และเขาก็มีแฟนแล้ว เราก็ไม่ได้อะไร มีความสัมพันธ์แบบเพื่อนร่วมงานตามปกติ แต่ ณ ตอนนั้นยอมรับว่า ผมเป็นห่วงเขามากกว่าคนอื่น ๆ เป็นธรรมดา แต่ก็ไม่ได้มีนอกมีในอะไร เป็นความรู้สึกที่ฟุ้งอยู่ในอากาศ เขาทำงานได้ราว ๆ 1 ปีเต็ม

แล้วเขาก็หายไป หายไปแบบหายไปเลย แม้แต่วันสุดท้ายก็ไม่ได้มีสัญญาณอะไรที่เขาส่งออกมา ผมจำความรู้สึกวันนั้นได้ชัดเจน พอทราบข่าว ผมโมโหประมาณนึงรีบดิ่งเข้าไปถามหัวหน้า ถึงสาเหตุต่าง ๆ จำได้ว่าตอนนั้นโมโหเพราะว่า พนักงานหลายคนก่อนหน้าเวลาออกไป บริษัทไม่ได้เมนชั่นถึงเลย และทุกคนก็ทำงานเป็นปกติเหมือนเขาไม่มีตัวตน (บริษัทประมาณ 10-15 คน)

สุดท้ายก็ไม่ได้เจอหน้ากันหลายปีมาก ผมมีแค่ไลน์ของเขา แน่นอนว่านอกจากเรื่องงานแล้วก็เวลาที่ทำงานนั่น เราแทบไม่ได้คุยเรื่องอะไรอื่นกันเลย facebook ig ผมก็ไม่ได้ติดตามเขา หลังจากที่เขาลาออกไป ผมก็นัดเจอเพื่อน ๆ น้อง ๆ ที่เคยทำงานด้วยกันเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่มีการเจอกันก็จะถามคนนั้นคนนี้

แน่นอนว่าก็จะมีแต่ชื่อเขาเข้ามา มีบ้างที่เพื่อนคนนั้นเจอเขาอยู่บ้าง เห็นเขาตามไอจีบ้าง แต่นัดทีไร จังหวะเขาก็มักจะติดธุระบ้าง ไปเที่ยว ตปท. บ้าง อยู่ ตจว. บ้าง สลับกันกับผม บางทีผมไม่ได้ไป เขาก็จะมา จนเวลาผ่านไป 3 ปีกว่าได้ เมื่อคริสมาสตร์ปีที่ผ่านมา ผมก็นัดเจอน้อง ๆ อีกครั้ง แต่กลายเป็นว่าหลาย ๆ คนเท เพราะเป็นช่วงคริสมาสตร์

ซึ่งตอนแรกผมตั้งใจจะเทแล้ว เพราะมันดูน่าจะกร่อย แต่สุดท้ายนึกครึ้มอะไรไม่รู้ เหงา ๆ ก็ไปนั่งดื่มกับน้องผู้ชายสองคน ซักพักมีคนโทรเข้ามาหาน้องที่ดื่มด้วยกัน น้องมันเดินออกจากร้านไป และกลับมาพร้อมคนที่ผมแอบชอบ ผมตกใจมาก แต่ในใจก็แบบดีใจสุด ๆ คำถามในหัวเกิดขึ้นเยอะแยะมากมาย

สิ่งแรกเลยที่เช็กก่อนคือนิ้วนางว่า มีแหวนหรือยัง (เพราะวัยผมเป็นวัยที่แต่งงานพอดี) สรุปว่ายังไม่ใส่ แต่ก็ไม่รู้ว่าโสดอยู่ไหม แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะถามออกไป ก็นั่งคุยกัน ถามสารทุกข์สุขดิบ ซักพัก ด้วยความอยากรู้ก็แอบถามน้องตอนที่เขาไปห้องน้ำ น้องก็บอกว่ายังคบกับคนเดิมอยู่

ผมก็อะ ก็ไม่เป็นไรหรอก มันก็เหมือนครั้งนั้นแหล่ะ ก็เลยแอบถาม ๆ เขาดูว่า จะแต่งงานรึยัง เพราะคนนั้นก็คบมาหลายปีแล้ว เขาก็บอกว่ายังเลยอีกนาน ก็พูดคุยเรื่อยเปื่อย วันนั้นเป็นวันที่ผมแฮปปี้มาก เขามานั่งข้าง ๆ ผม คุยกับผมเยอะมาก เยอะกว่าตอนสมัยทำงานซะอีก และที่พิเศษไปกว่านั้นคือ เป็นครั้งแรกที่ผมได้ถ่ายรูปคู่เขา

จนคุยอะไรเสร็จสรรพก็ได้ follow ig กันและกัน พอดื่มเสร็จแยกย้าย เป็นหนึ่งคืนที่ผมมีความสุขมาก ๆ ระหว่างกลับบ้านผมอมยิ้มตลอดทาง ต่อมาวันรุ่งขึ้น ตั้งแต่เข้าผมก็รีบไปส่องไอจีเขา ดู Story ของเมื่อคืน พอตกดึกเท่านั้นแหล่ะ เขาอัพไอจีที่แฟนเขา Surpise ขอแต่งงาน จบข่าว

ซึมเป็นส้วมเลยผม แต่ก็นั่นแหล่ะ ก็ดีใจกับเขาด้วย ความรู้สึกของผมวันนั้น มันความรู้สึกที่ผสมปนเปหลายอย่างมาก ดีใจ โล่งใจ เสียใจ ตีกันมั่วไปหมด แต่โดยรวมมันออกมา Positive นะ ผมยินดีกับเขาด้วยจริง ๆ และสุดท้ายผมก็ต้องเดินหน้าต่อ อยู่กับโลกความจริงที่ผมมีต่อไป

ปล. ยาวหน่อยนะครับ นั่งเขียนแล้วมันมีอะไรหลายอย่างที่จำได้เยอะเลย

เรื่องปกติครับ ก็ถ้า A ทักไปจีบแล้วน้องเล่นด้วย ไม่ชู้ ก็บอกเลิกเมียแล้วไปคบน้องเค้าแหละครับ

นึกถึงอันนี้

ถ้าไอ A ไม่ได้ทำไรอะไร ไม่ได้ออกตัวแรง หรือแอบคุยกะน้องคนนั้น ผมสงสารเค้านะ 55

ผมว่าคนมีแฟนจำนวนหนึ่งเคยมีฟีลแบบนี้

สุดท้ายชีวิตจริงคือคุณมีแฟนครับ ถ้าอยากมีใหม่ ก็ต้องเลิกก่อนเท่านั้น

แนะนำเพลงนี้

สงสารครับ สงสารแฟนไอ้ A

ถ้ามันจะมี แล้วให้ต้องเล่าเรื่องมันก็ดูเห้แหล่ะ แต่เรื่องราวแบบนี้ เราจะไปแสดงความเศร้าหรือปรึกษาหรือเล่าให้ใครฟังได้ เพราะคำตอบมันชัดเจนอยู่แล้ว แต่มันเคยเกิดขึ้นจริงครั้งนึงนะกับตัวผมเอง ผมมีแฟน คบกับแฟนมานานแล้ว เจอกับเพื่อนผู้หญิงที่ทำงานคนนึง เข้ามาทำงานได้ไม่นาน

แน่นอนผมแอบชอบตั้งแต่วันแรก ๆ ที่เขาเข้ามา แต่ด้วยการที่เขามีแฟนแล้ว และเขาก็มีแฟนแล้ว เราก็ไม่ได้อะไร มีความสัมพันธ์แบบเพื่อนร่วมงานตามปกติ แต่ ณ ตอนนั้นยอมรับว่า ผมเป็นห่วงเขามากกว่าคนอื่น ๆ เป็นธรรมดา แต่ก็ไม่ได้มีนอกมีในอะไร เป็นความรู้สึกที่ฟุ้งอยู่ในอากาศ เขาทำงานได้ราว ๆ 1 ปีเต็ม

แล้วเขาก็หายไป หายไปแบบหายไปเลย แม้แต่วันสุดท้ายก็ไม่ได้มีสัญญาณอะไรที่เขาส่งออกมา ผมจำความรู้สึกวันนั้นได้ชัดเจน พอทราบข่าว ผมโมโหประมาณนึงรีบดิ่งเข้าไปถามหัวหน้า ถึงสาเหตุต่าง ๆ จำได้ว่าตอนนั้นโมโหเพราะว่า พนักงานหลายคนก่อนหน้าเวลาออกไป บริษัทไม่ได้เมนชั่นถึงเลย และทุกคนก็ทำงานเป็นปกติเหมือนเขาไม่มีตัวตน (บริษัทประมาณ 10-15 คน)

สุดท้ายก็ไม่ได้เจอหน้ากันหลายปีมาก ผมมีแค่ไลน์ของเขา แน่นอนว่านอกจากเรื่องงานแล้วก็เวลาที่ทำงานนั่น เราแทบไม่ได้คุยเรื่องอะไรอื่นกันเลย facebook ig ผมก็ไม่ได้ติดตามเขา หลังจากที่เขาลาออกไป ผมก็นัดเจอเพื่อน ๆ น้อง ๆ ที่เคยทำงานด้วยกันเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่มีการเจอกันก็จะถามคนนั้นคนนี้

แน่นอนว่าก็จะมีแต่ชื่อเขาเข้ามา มีบ้างที่เพื่อนคนนั้นเจอเขาอยู่บ้าง เห็นเขาตามไอจีบ้าง แต่นัดทีไร จังหวะเขาก็มักจะติดธุระบ้าง ไปเที่ยว ตปท. บ้าง อยู่ ตจว. บ้าง สลับกันกับผม บางทีผมไม่ได้ไป เขาก็จะมา จนเวลาผ่านไป 3 ปีกว่าได้ เมื่อคริสมาสตร์ปีที่ผ่านมา ผมก็นัดเจอน้อง ๆ อีกครั้ง แต่กลายเป็นว่าหลาย ๆ คนเท เพราะเป็นช่วงคริสมาสตร์

ซึ่งตอนแรกผมตั้งใจจะเทแล้ว เพราะมันดูน่าจะกร่อย แต่สุดท้ายนึกครึ้มอะไรไม่รู้ เหงา ๆ ก็ไปนั่งดื่มกับน้องผู้ชายสองคน ซักพักมีคนโทรเข้ามาหาน้องที่ดื่มด้วยกัน น้องมันเดินออกจากร้านไป และกลับมาพร้อมคนที่ผมแอบชอบ ผมตกใจมาก แต่ในใจก็แบบดีใจสุด ๆ คำถามในหัวเกิดขึ้นเยอะแยะมากมาย

สิ่งแรกเลยที่เช็กก่อนคือนิ้วนางว่า มีแหวนหรือยัง (เพราะวัยผมเป็นวัยที่แต่งงานพอดี) สรุปว่ายังไม่ใส่ แต่ก็ไม่รู้ว่าโสดอยู่ไหม แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะถามออกไป ก็นั่งคุยกัน ถามสารทุกข์สุขดิบ ซักพัก ด้วยความอยากรู้ก็แอบถามน้องตอนที่เขาไปห้องน้ำ น้องก็บอกว่ายังคบกับคนเดิมอยู่

ผมก็อะ ก็ไม่เป็นไรหรอก มันก็เหมือนครั้งนั้นแหล่ะ ก็เลยแอบถาม ๆ เขาดูว่า จะแต่งงานรึยัง เพราะคนนั้นก็คบมาหลายปีแล้ว เขาก็บอกว่ายังเลยอีกนาน ก็พูดคุยเรื่อยเปื่อย วันนั้นเป็นวันที่ผมแฮปปี้มาก เขามานั่งข้าง ๆ ผม คุยกับผมเยอะมาก เยอะกว่าตอนสมัยทำงานซะอีก และที่พิเศษไปกว่านั้นคือ เป็นครั้งแรกที่ผมได้ถ่ายรูปคู่เขา

จนคุยอะไรเสร็จสรรพก็ได้ follow ig กันและกัน พอดื่มเสร็จแยกย้าย เป็นหนึ่งคืนที่ผมมีความสุขมาก ๆ ระหว่างกลับบ้านผมอมยิ้มตลอดทาง ต่อมาวันรุ่งขึ้น ตั้งแต่เข้าผมก็รีบไปส่องไอจีเขา ดู Story ของเมื่อคืน พอตกดึกเท่านั้นแหล่ะ เขาอัพไอจีที่แฟนเขา Surpise ขอแต่งงาน จบข่าว

ซึมเป็นส้วมเลยผม แต่ก็นั่นแหล่ะ ก็ดีใจกับเขาด้วย ความรู้สึกของผมวันนั้น มันความรู้สึกที่ผสมปนเปหลายอย่างมาก ดีใจ โล่งใจ เสียใจ ตีกันมั่วไปหมด แต่โดยรวมมันออกมา Positive นะ ผมยินดีกับเขาด้วยจริง ๆ และสุดท้ายผมก็ต้องเดินหน้าต่อ อยู่กับโลกความจริงที่ผมมีต่อไป

ปล. ยาวหน่อยนะครับ นั่งเขียนแล้วมันมีอะไรหลายอย่างที่จำได้เยอะเลย

อกหักอย่างแรง

ตอนใบเฟิร์นบอกจะเรียกแฟนก้อได้

เฮ้อ

ผมไม่เคย แต่แฟนเก่าผมเคย ตอนรู้เศร้าหนักกว่ามันอีก

อาการนี้ อกหักแต่บอกเมียไม่ได้ 55
ผมไม่เคยถึงขั้นชอบขนาดนั้นครับ
ผมเคยแค่แบบปลื้มๆ เหมือนเราปลื้มดาราไรงี้ คนหน้าตาดีอ่ะ

เคยจะมีน้องคนนึงจะมาสมัครงาน ดูรูปในเรซูเม่คือสวยมาก
พอตัวจริงมาสัมภาษณ์ก็น่ารักมากเช่นกัน แต่ผัวน้องเขามาส่งสัมภาษณ์นะ 55+

แต่สมัยเรียนนี่บ่อยเลยครับ เพราะผมมันเอี้ยยย

ไม่สงสาร มีแฟนแล้วจะสงสารเพื่อ

เคยครั้งหนึ่ง พอรู้ว่าเขามีแฟนกลับบ้านไปกินเหล้าทั้งวัน
จนเมียถามมึงกินเหมือนคนกำลังอกหักเลยนะ

เรื่องธรรมดา เหมือนเพลง อกหักแต่บ่กล้าบอกผัว

มีแฟนแล้วใช่ว่าจะถูกใจใครอีกไม่ได้ แม้แต่แต่งงานมีเมียแล้ว ยังถูกใจเด็กๆ ใหม่ๆ เลย

อยู่ที่ว่าจะก้าวข้ามลงไปเล่นเลยรึป่าว หรือเก็บไว้ในใจ พอได้คุย ได้หยอก เฉยๆ แต่ไม่ล่วงเกิน