คนบ้านเราก็เผาครับ ผมไปเชียงม่วน ทางไปน้ำตกธารสวรรค์ มีกองไม้เหมือนมีคนเอามารวมกันแล้วจุดเผา หญ้าแห้งแถมนั้น ไม่เหลือ

รูปที่ผมลงเม้นด้านบนเลยครับ ตอนเที่ยง

เห็นแล้วอ่อนใจแต๊ครับ

แดดยังส่องไม่ถึงพื้น

ทั้งควันทั้งร้อนอ่ะ


เรื่องสนับสนุนเครื่องจักร ถึงมีเงินก็ยังลำบากครับ
ต้องเข้าใจว่าเค้าเป็นเกษตรที่สูง ไม่ใช่ที่ราบ เครื่องจักรเข้ายากครับ
รถไถยังใช้ยาก

จะกดดันผ่านรัฐ ก็ไม่ได้ผลหรอกครับ ถึงส่วนกลางเค้ารับปากตกลง
แต่การบังคับน่าจะยาก เพราะพม่าไม่ได้เป็นเอกภาพขนาดนั้น พื้นที่นอกการควบคุมเยอะ

จะเป็นไปได้ตั้งไปดูเรื่องปัจจัย เมล็ด คนรับซื้อ ตัวห่วงโซ่ของสินค้าตัวนี้
ว่าทำอะไรได้บ้าง จะขึ้นภาษีพิเศษ งดส่งออก/รับซื้อสินค้าบางอย่าง

แต่ถ้าทำแบบนี้ก็จะมีผลกระทบ แล้วจะเยียวยาผลกระทบฝั่งเรายังไง
นี่ยังรอเป็นปัญหาให้คิดอีกอีกครับ

แต่เลวร้ายสุด ถ้าเค้าทำเอง ใช้เอง ไม่ได้พึ่ง supply หรือขายฝั่งเรา
แบบนี้แทบนึกไม่ออกว่าจะกดดันยังไงเลยครับ