ทุกวันนี้ก็มีเพลงเพราะๆออกมาเรื่อยๆครับ

คนแต่งล้วนๆแหละถ้าไม่นับดนตรี
ถ้าสุดจริงต้องยุค70-80 เครื่องดนตรี+แผ่นเสียงล้วนๆไม่มีคอม ไม่มีสังเคราะห์
เพลงสมัยนั้นโครตslow life

รู้สึกถึงจิตวิญญาณของนักดนตรีครับ
พวกวงที่เน้นเครื่องดนตรี
ฟังแล้วถูกจริตกว่า

สมัยนี้ ปุ๋งๆ อุ๋งๆ
จุงงบุย ก็เอามาทำเพลง

หรือรสนิยมผมไม่ถึง
555

ภาษาสวยกว่ามั่ง

ไม่จริงอ่ะ เพลงใหม่ๆเพราะก็เยอะนะสำหรับผม เพลงเพราะไม่เพราะมันก็มีทุกยุคอ่ะ การเราไม่เปิดรับฟังใหม่ๆเลยจะกลายเป็นผู้ใหญ่แบบสมัยรุ่นพ่อเราได้ นะที่ฟังแต่เพลงเก่าๆติดอยู่แบบนั้น ซึ่งอันนี้พูดตรงๆผมไม่อยากเป็น

ผมฟังเพลงไทยน้อย แต่ผมชอบเพลงยุคนี้มากกว่า

สมัยนี้เพลงดังๆก็เพลงจากติ๊กต็อกเยอะ เน้นเป็นไวรัล ไม่เน้นเนื้อร้องก็เยอะ 55555555

ตามยุคครับคนยุคเก่าก็ว่าเพลงยุคนั้นเพราะ ส่วนเรื่องภาษาเพราะเพลงเก่าภาษาก็ยิ่งเก่า ไม่ได้ลึกซึ้งอะไรหรอกพอแปลมามันก็ความหมายเดียวกันนั่นแหละ คนชอบยกเอาภาษามาข่มเพลงยุคใหม่ไม่รู้เป็นอะไรกัน

ความซับซ้อนทางดนตรี ต่อให้ยุคใหม่ใช้ออโต้จูน ใช้อีเลคทรอนิคช่วยมันก็ถือว่าเป็นหนึ่งในความสามารถทางดนตรีใช้จินตนาการ ความคิดความสร้างสรรค์การฝึกฝนไม่แพ้คนเล่นเครื่องดนตรีครับ อย่าคิดว่าคนเล่นดนตรีคือศิลปินตัวจริงพวกยุคใหม่ autotune เป็นเด็กเล่นขายของ

ผมฟังแต่เพลงใหม่ๆนะ แนวอินดี้นี่ชอบมากเลย(ยิ่งในSpotifyชอบโหมดเพลงอินดี้โดนใจ) ไม่ได้จะกลัวว่าตัวเองแก่หรืออะไรนะ แต่ผมชอบแนวนี้มานานแล้ว แต่สมัยก่อนมีแต่พวก Rock pop ซะเป็นส่วนใหญ่ แถมบาดหูเราด้วย ทั้งเสียงร้องทั้งดนตรี แต่ถามว่า ยังได้กลับไปฟังอีกมัีย ก็ฟังครับ แต่ฟังได้ไม่นานต้องวนมาฟังเพลงใหม่ๆเหมือนเดิม

อีกไม่กี่ปีก็จะ 40 แล้ว แล้วก็ฟังแต่เพลงไทยเพลงสากลแปลไม่ออกครับ

ใหม่ๆเพราะกว่าเยอะครับ

สําหรับผมเพลงมันมาพร้อมกับความทรงจํานแต่ละช่วงชีวิต

และคนเรามันเสพย์ความสุขในอดีตอยู่เป็นประจํา

ท่านแก่แล้ว บวกกับบางทีมันมีสตอรี่ในความทรงจำกับเพลงๆนั้นชวนให้นึกถึงด้วย ้้เลยอาจจะอินกว่าปกติ