เห็นจ่าโพสต์ว่า ผชช. ออกมาบอกว่าปริมาณน้อยมากจนแทบไม่มีผลกระทบ
มันเลยพออุ่นใจไปนิดนึง
แต่ตรงๆจากที่ตามข่าวมาหลายวัน คือ แหล่งข่าว รัฐบาล หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง แม้มมไม่มีอะไรน่าเชื่อถือซักอย่าง
ไม่รู้เรื่องปริมาณอะไรนี่ ก็เป็นวิธีกลบข่าวอีกหรือเปล่า

หลอนกว่า ซีเซียมก็เห็นจะเป็นการทำงานของระบบไทยเนี่ยแหละครับ
คราวนี้แม้มโคตรชัดเลย

แล้วยิ่งเป็นอะไรที่ต้องพึ่งพาทั้งเครื่องมือ ข่าวสาร อะไรจากหน่วยงานรัฐนะ สิ้นหวังจริงๆว่าจะได้รับข้อมูลจริงๆ
หรือไม่ก็ต้องคอยดูว่าจะมี ผู้ป่วย หรือผลกระทบอะไรในระบบนิเวศน์ที่เห็นได้ชัด

เอาจริงๆถ้ามีปริมาณเยอะหรือรั่วไหลจริง แล้วปิดข่าว นี่บรรลัยแน่
คิดดู ถ้ามันปนไปในแหล่ง ปลูกพืช ปลูกข้าว เลี้ยงปลา เลี้ยงวัว แล้วมีการปนเปื้อน
ตลาดอาหารบ้านเรา + การส่งออกไม่บรรลัยกันหมดเหรอ
เกิด ต่างชาติ ตรวจสอบอาหารบ้านเราแล้วเจอว่าปนเปื้อน แบนเราจากการส่งออก นี่ทำไง

จำเคส ญี่ปุ่นได้มั้ย ตอนนั้นกระแสคนไม่กินอาหารทะเลเกือบเป็นปี

ขอโทษนะครับแต่จะโชวภูมิไม่ต้องใช้คำพูดกดคนอื่นให้ตัวเองดูเก่งก็ได้ครับ ถ้าผมสื่อสารแล้วไม่เคลียหรือพิมให้เกิดความสับสนทำให้เข้าใจคลาดเคลื่อนก็ขอโทษด้วยพอดีพิมไม่ค่อยเก่งที่จะสื่อคือ คนเมืองเจอฝุ่นควันมลพิษทางอากาศเยอะร่างกายคงสร้างภูมิมาพอสมควรไม่มากก็น้อยไม่ได้หมายความว่ามีภูมิจากกัมมันตภาพรังสีอันนั้นเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว(ในความรู้มนุษตอนนี้) ส่วนเรื่องเป็นมะเร็งผมพูดยกตัวอย่างอีกเรื่องนึงว่าถ้าคนจะเป็นโอกาสคงเป็นจากpm2.5มากกว่า จากซีเซียม

หนึ่งเรื่อง “ไม่ต้องกังวลขนาดนั้นถ้าไม่ได้อยู่ระแวกใกล้เคียง คนที่ต้องกังวลคือระแวกใกล้เคียง
ถ้าอยู่ไกล”นี่พูดเรื่อง ซีเซียมตามที่เจ้าขอมู้เป็นกังวล

นี่ก็อีกเรื่อง “เอาจริงๆเผลอๆคนเมืองมีภูมิคุ้มกันมาหลาย10ปีแล้วไหนจะฝุ่นควันมลพิษต่างๆ”นี่คือหมายถึงภูมิจากพวกฝุ่นควันมลพิษในเมืองต่างๆ ไม่ได้เกี่ยวกับซีเซียม

ส่วนเรื่องสุดท้าย “แล้วเป้นมะเร็งเพราะ pm2.5 มากกว่า” คือถ้าจะเป็นมะเร็งคงเป็นจากpm2.5มากกว่าจะเป็นจากซีเซียม

คิดว่าไม่น่าจะมีนะครับภูมิมะเร็งเนี่ย เเล้วไอ่การโดนรังสีเนี่ย มันทำให้ผิดปกติที่ส่งผลระดับยีนเลย ถ้าโดนเกินขนาด ยังไงก็เละ

ก็อาจจะเป็นไปได้หรือเป็นไปไม่ได้ ผมก็ไม่ทราบว่ามีภูมิมั้ยส่วนตัวแค่คิดว่าอาจจะมีระดับนึงแต่ไม่ถึงกับยับยั้งมะเร็งได้ด้วยเม็ดเลือดขาวขนาดนั้นหรอกครับ ถ้าเทียบกับคนไม่ได้อยู่รับมลพิษทางอากาศทุกๆวันแบบคนเมืองแค่คาดการครับ ผมใช้คำว่าเผลอๆมีภูมิคุ้มกันในบริบทแปลว่าเป็นการคาดเดาครับเพราะไม่ได้ศึกษาเปเปอเชิงลึกเหมือนกัน

ที่แชร์ๆกันว่ามันลอยไปได้1000กม. อันนั้นมันคือตอนchernobylนะ มันมหาศาลกว่านี้มาก

ถ้าท่านอยู่ใกล้ก็คงอันตรายครับ แต่ปริมาณมันน้อย กระจายไปสัก20-30กิโลก็แทบไม่อันตรายแล้วมั้งครับ

จริงๆเทียบกับการโดนยิงเอ๊กซเรย์ก้เปรียบเทียบได้ดีนะ คนเรามีโอกาสได้รับรังสีเล็กๆน้อยๆได้ตลอด

ถ้าเกิดมีใครทันข่าวสมัย โคบอลต์ 60 หลุดออกมา สัมผัสกับคนบางจำนวน อันนั้นอะหลอนจริง โคดอันตรายมากๆ

ลองไปหาอ่านข่าวกันดู ตั้งแต่นั้นมาวัยเด็ก ผมจำชื่อธาตุตัวนี้ได้ดีเลยล่ะ ไม่รู้คนที่โดนรังสีในข่าวตอนนั้น เป็นมะเร็งหรือเป็นอะไรกันบ้างตอนนี้

ขอให้ทุกคนปลอดภัย

โดนหลอมไปก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ธาตุหมู่หนึ่งก็คงกระจายไปกับอากาศ
กระจายไปกับกระบวนการหลอม แต่การหลอมระดับนั้นปริมาณอากาศที่เข้าไป
คงเจือจางไปลอยไปกับอากาศปริมาณระดับนี้ไม่น่ามีผลอะไรแล้ว

แต่ถ้าเป็นก้อนๆ แล้วผ่าไปเจอตรงๆ อะอีกเรื่อง เอาไปแนบที่ตัวก็อีกเรื่อง
ถึงเจอถ้าแค่เดินผ่านมันก็ไม่เป็นอะไรครับ ต้องนานพอด้วยถึงจะอันตราย

ปรืมาณขนาดนี้ถ้าเจอแล้วจัดเก็บรอกำจัด ก็แทบไม่เหลืออะไรอันตรายแล้วครับ


มีคนคำนวณไว้ให้อยู่ครับ จากเพจคุณ Darth Prin

https://www.facebook.com/profile.php?id=100063520818995






ดราม่าแท่งซีเซียมหาย มันเป็นยังไง อันตรายขนาดไหน
ราวสัปดาห์ที่แล้ว ท่อนเหล็กบรรจุซีเซียม หายไปจากโรงไฟฟ้าที่ปราจีนบุรี เจ้าหน้าที่ภาครัฐก็ไล่ควานหากันหัวหกก้นขวิดหวั่นซ้ำรอยซาเล้งนิวเคลียร์ที่มีทั้งป่วยและตายไป 10 คนในปี 2543 แค่ว่ารอบนี้ กรณีแท่งซีเซียมหายจะมีความตระหนกกันเกินเหตุไปหลายนิด บ้างก็พูดถึงการปนเปื้อนกินระยะทางเป็นพันกิโลเมตรกับระยะเวลานับ 100 ปีกว่ากัมมันตรังสีจะหมดหาย เราก็มาจับเข่าคุยกันสักนิด อย่าเพิ่งเตลิด เรามาดูข้อเท็จจริงของกรณีนี้กันก่อน
ซีเซียม 137 ที่สูญหาย มีปริมาณสารกัมมันตรังสีเท่าไร
ท่อเหล็ก 25 กิโลกรัมที่เป็นตัวปัญหานั้น เป็นภาชนะสำหรับบรรจุ ซีเซียม 137 จากข้อมูลของสำนักงานปรมาณูเพื่อสันติ ค่ารังสีของซีเซียม 137 นี้ มีปริมาณการสลายตัวที่ 41 mCi[1] mCi อ่านว่า มิลลิคูรี่ ซึ่ง 1 คูรี่ มีค่าเทียบเท่าการสลายตัวของกัมมันตรังสี 3.7 x 10^10 อนุภาคต่อวินาที ปริมาณ 41 mCi สามารถคำนวณย้อนมาเป็นปริมาณซีเซียมตั้งต้นได้ 484 ไมโครกรัม อ้างจากค่าการสลายตัวที่ 11.8 mg/Ci[2] (แก้อีก ใส่หน่วยผิด โว๊ะ)
อันตรายของรังสีในระดับการก่อมะเร็งนั้นจะอยู่ที่ระดับ 0.1 – 1 Sv ต่อปี อ่านว่า ซีเวิร์ตต่อปี สำหรับท่อซีเซียมนี้ สำนักงานปรมาณูเพื่อสันติระบุการปล่อยรังสีที่ 1.29 มิลลิซีเวิร์ตต่อชั่วโมงที่ระยะ 30 ซม จากด้านช่องเปิด ความเข้มของรังสีจะเหลือเพียง 0.01 มิลลิซีเวิร์ตต่อชั่วโมงที่ระยะ 1.8 เมตร[1] โดยความหมายก็คือ มันจะเป็นอันตรายถ้ามีคนทะลึ่งผ่าแล้วอยู่ใกล้ชิดติดกับตัว เพราะรังสีจะแผ่นออกไปทุกด้านถ้าอยู่นอกภาชนะ ก็คือ มันอันตรายต่อคนที่ใกล้ชิดกับแท่งโลหะนี้แล้วคิดพิเรนทร์ผ่าเอาสารกัมมันตรังสีที่อยู่ในเกราะป้องกันดีๆนี้ออกมาเล่น
แต่ถ้ามันเข้าเตาหลอมเหล็กไปล่ะ
ซีเซียมจะไม่สามารถเข้าได้กับเหล็ก มันจะไม่ละลายรวมกับแท่งเหล็ก แต่ ซีเซียมนั้นเป็นธาตุหมู่ 1 มันทำปฏิกิริยาได้ดีกับอากาศ และเวลาเจอน้ำมันจะกลายเป็นซีเซียมไฮดรอกไซด์ [3] แม้ว่าตอนเผา มันจะฟุ้งกระจายในลักษณะฝุ่นออกไซด์ แต่เตาถลุงเหล็กในข่าวนั้น เป็นระบบเตาปิดมีทั้งไซโคลนและตัว Cooler (น่าจะเป็น scrubber ดูแบบเตาตามที่แสดงในเพจ Street Hero V3 [4] ซีเซียมจะตกกลับมาในรูป slag แต่ถึงไม่มีระบบดักจับ ด้วยปริมาณน้อยนิดในหลักไมโครกรัม มันจะถูกเจือจางเป็นฝุ่น เป็นละอองหายไปกับอากาศและเราจะแทบไม่มีทางตรวจจับได้เลย เพราะเตาเผาเล็กๆนั้นก็ใช้อากาศในหลักพันกิโลกรัมต่อชั่วโมง มันก็เป็นการเจือจางลงไปในหลักพันล้านเท่า (แก้นิด) ซึ่งก็เจือจางจนเอาเวลาไปกังวลกับฝุ่น PM 2.5 จากโรงหลอมจะดีกว่า (ถ้ามันมีละก็)
การระมัดระวังเป็นเรื่องดี แต่บางครั้ง เราก็ควรกลับมาทบทวนเรื่องเบื้องต้นกันก่อนสักเล็กน้อย โรงไฟฟ้าเชอร์โนบิลมีการรั่วไหลของสารซีเซียม 137 จริง แต่นั่นคือสารในปริมาณ 27 กิโลกรัม[5] ปริมาณการรั่วไหลนี้ต่างกัน 56 ล้านเท่า ก็หวังว่าคนที่กังวลจะต้องอพยพหนีกัมมันตรังสีจะเย็นร่มๆกันลงนะ
[1] https://www.oap.go.th/images/documents/information/news/2023/03/ซีเซียม-137_Cs-137_ปราจีนบุรี/14-03-66/Cs137_lostrevised02.pdf
[2] https://programs.fas.org/.../armsc.../uraniumdirtybombs.html
[3] https://en.wikipedia.org/wiki/Caesium
[4] https://www.facebook.com/photo/?fbid=538798968369298&set=pcb.538799321702596
[5] http://large.stanford.edu/courses/2012/ph241/wessells1/

ผมเดาว่าโดนไปแล้ว และหาไม่เจอแน่นอน
ส่วนผลตามมา…ก็แบ่งๆกันรับไปไงครับ
ไม่ตายทันทีค่อยๆเป็นโน่นนี่ คนรับผิดชอบก็เนียนๆ ตามสไตล์คนประเทศนี้

ทำไมผมไม่กังวลไรเลย

รู้สึกเบื่อข่าวนี้ในทีวีมาก

ใจเย็นๆครับ

อย่าไปซีเรียสครับ ผมอยู่ห่างจากทั้งโรงไฟฟ้าต้นเรื่อง และโรงหลอมเหล็กแค่ 5 กม. ผมยังไม่ซีเรียสเลย
เค้าหลอมไปตั้งแต่ต้นเดือนแล้ว เครียดไปไม่มีประโยชน์ครับ เรียนรู้และอยู่กับมันให้ได้

ไมแปลกที่จะซีเรียส ฝั่งรัฐบาลก็กั๊กๆเรื่องข้อมูล ฝั่งประชาชนก็อธิบายซะเว่อวัง ไอ้ซีเซียมที่ใช้ในเครื่องวัดมันใช้นิดเดียวบรรจุในหลอดเล็กเหมือนเม็ดยาอีกที แต่ก็ไม่รุ้ปริมาณเท่าไหร่ ต้องเอารหัสเครื่องไปค้นห้าดูหรือถามโรงงานไฟฟ้าเอา