พาไปไหว้ผู้ใหญ่ พาไปทำความรู้จัก พาไปบ้านเมียน้อย พาไปกินข้าวโต๊ะเดียวกัน พาไปกินเหล้าด้วยกันในวง

พร้อมบอกว่า พ่อขอโทษที่ทำตัวไม่ดี แต่พ่อก็รักลูกนะ แล้วลูกก็โตไปจะรู้เรื่องราวแบบนี้ แม่ก็ปล่อยพ่อออกมาแล้ว น้าเขาก็ใจดีนะไหว้เขาสิ พร้อมแนะนำให้ทำความรู้จักไว้

ถ้าเราตามน้ำจะเข้าทางเมียน้อย ตอนพ่อเสียชีวิตหรือเปล่า จะเป็นหลักฐานให้เมียน้อยเก็บรูป เก็บหลักฐานไว้ฟ้องแย่งสมบัติไหม ด้วยเหตุผลลูก และ เมียหลวงยอมรับการมีอยู่ รู้เห็น การคบกันระหว่างพ่อ กับ ภรรยานอกสมรส

ผมควรระแวงไว้ก่อนไหม ถ้าเป็นท่านจะทำยังไงกรณีนี้
เพราะพ่อก็อ้างว่า พาไปเที่ยว พาไปรู้จัก พาไปแนะนำ พาไปดูบ้านที่พ่ออาศัย

ไม่ชัวร์เรื่องกฏหมายนะฮะ..แต่มันต้องอ้างอิงกับทะเบียนสมรสป่ะฮะ ขนาดจดซ้อนกัน คนจดทีหลังยังเป็นโมฆะเลย

นี่ไม่ได้จดไม่น่ามีปัญหา..ถ้าท่านจะกลัวเรื่องแย่งมรดก ควรกลัวพ่อท่านไปเขียนพินัยกรรมยกทรัพย์สินให้เมียน้อยมากกว่าฮะ


ปล.ส่วนเรื่องควรไปเจอ ไปทำความรู้จักมั๊ย อันนี้แล้วแต่บริบทท่านเองเลยฮะ ว่าอยากไปหรือไม่อยากไป ทำตามความรู้สึกตัวเอง

ถ้าเป็นผมคือไม่ไป..(สัส นอกใจแม่กรู ยังจะอยากพากรูไปรู้จักเมียน้อยมรึงอีก โพร่งXายดิ!!)

ทำไมพล็อต step เมียน้อย มาเต็มไปหมดเลย บางทีผมก็กลัวตัวเอง

อยากไปก็ไปครับ ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป แต่ถ้าเหล้าเบียร์กับแกล้มฟรี เพื่อนเมียน้อยพ่อแจ่มๆก็ควรไตร่นม

เอ้ยไตร่ตรองให้ดีๆอีกทีจั๊บ

ครอบครัวผมก็เป็นแบบนั้นนะ สุดท้ายพ่อกับแม่ผมอยู่กันแบบเพื่อนและดูแลลูก ตอนที่แม่จับได้สมัยนั้นผมกับน้องกำลังเรียนมหาลัยอยู่ พ่อก็จะมาหาประจำแต่มีช่วงนึงเหมือนอยากจะแนะนำเมียน้อยให้ผมกับน้องรู้จัก ผมก็บอกไปตรงๆอะว่าไม่ต้องหรอก และไม่ได้อยากยุ่งเรื่องของพ่อและไม่ได้อยากรู้จักคนนั้นอยู่แล้วเพราะไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน เขาเป็นแฟนพ่อแต่ไม่ใช่แม่ผมไม่ได้มีความจำเป็นต้องรู้จักกัน ตอนที่พ่อโดนจับได้ถ้าเขาเลือกตัดขาดกันบอกตรงๆผมกับน้องก็ตอบได้แบบไม่ต้องคิดเลยที่จะเลือกอยู่กับแม่ แต่สุดท้ายเขาไม่ได้ตัดขาดกันผมก็ไม่ได้อะไรเป็นเพราะมันไม่ได้เดือดร้อนมาถึงชีวิตผมด้วย พูดง่ายๆก็คือผมไม่สนใจเรื่องของพ่ออะไม่ได้โกรธเกลียดแต่รู้สึกเฉยๆ

ส่วนเรื่องที่ท่านถามว่ามันจะเข้าทางเมียน้อยไหม ผมว่ามันไม่มีผลอะยังไงคนที่สิทธิ์ในทรัพย์สินของพ่อแม่ก็คือลูกยกเว้นลูกยังไม่บรรลุนิติภาวะ นอกซะจากพ่อคุณเขียนพินัยกรรมว่ายกให้เมียน้อยคุณก็หมดสิทธิ์เหมือนกัน ถ้าคุณไม่ได้อยากจะรู้จักหรือยุ่งเกี่ยวกับเขาก็ไม่ต้องไปเจอก็ได้ครับ แต่ถ้าอยากทำความรู้จักกันเไปเจอตามสะดวกครับ

ทุกอย่างอยู่ที่ทะเบียนสมรสครับ

การเขียนพินัยกรรมไม่มีสิทธิ์ยกทรัพย์สินเกินสินสมรสเกินส่วนของตนครับ แล้วถ้าเขียนพินัยกรรมจริงๆ คู่สมรสก็ต้องเซนยินยอมด้วยครับ

ส่วนจะไปพบหรือไม่ไปพบ อยู่ที่ตัวท่านครับ สะดวกใจก็ไป ไม่สะดวกก็ไม่ต้องครับ ท่านไม่ได้ต้องมารับผิดชอบอะไรกับเรื่องพวกนี้

ขอนอกเรืื่องนิดครับ สไตล์การตอบแบบนี้ใช่คุณ indypro มั๊ย


ส่วนตามหัวข้อโพส ขอไม่ไปเจอ ไม่ไปรู้จักดีกว่า สงสารแม่

ชุบตัวมาแน้ว แบนได้แต่ยูส แต่สไตล์ไม่เคยเปลี่ยน ใช่ไหมฮับเพ่

อยากเปลี่ยนอยู่จั๊บ แต่เปลี่ยนไม่ได้ เข้าถึงระดับพิคโคเซลล์แน้วจั๊บ

สมมติถ้าแม่ผมไม่อยู่แล้วก็อาจยอมไปเจอนะ แต่ถ้าแม่ผมยังอยู่คงไม่อ่ะ

เมียใหม่พ่อ ผมไม่ใช่แม่คุณ
ก็เอาตามสมควรละกัน

เป็นผม ผมคงปฏิเสธอะนะ

แต่รู้จักไว้ก็ดี แต่ผมว่าไม่จำเป็นมากกว่ารู้จักชื่อกับหน้า เพราะตอนพ่อเป็นป่วย หรือ มีปัญหา ตอนติดต่อจะได้ไม่ยากมาก

ชีวิตพ่อที่ไม่ได้เกี่ยวกับเรา

เราอยากไปข้อเกี่ยวข้องแวะมั้ย สิทธิของเรา เราเลือก

เอ้าชนเบิดแก้ว จั๊บ

ตอบในเชิงกฎหมายเกี่ยวกับมรดกให้ครับ

การที่คุณหรือแม่ไปเจอพ่อกับเมียน้อย
ไม่มีผลทำให้เมียน้อย(ที่ไม่ได้จดทะเบียนสมรส)
มีสิทธิในมรดกในฐานะทายาทโดยธรรมได้
จะได้ก็แต่การที่พ่อคุณเขียนพินัยกรรมยกสมบัติให้เมียน้อย
ไว้เท่านั้น ถ้าไม่ได้เขียนไว้เมียน้อยไม่มีสิทธิในมรดก

แต่สิ่งที่อาจมีผลเล็กน้อย คือ ถ้าเมียน้อยมีลูก
ที่เกิดกับพ่อคุณ แม้จะเป็นบุตรมิชอบด้วยกฎหมาย
ของพ่อ แต่พ่อมีการแสดงตัวว่าเป็นบิดา ก็ถือว่าได้มี
การรับรองโดยพฤตินัยแล้ว ซึ่งจะมีสิทธิ์ในมรดก
เสมือนบุตรชอบด้วยกฎหมายคนหนึ่ง

ซึ่งการรับรองโดยพฤตินัยนี้ แค่พ่อคุณอยู่กินกับ
เมียน้อยฉันสามีภรรยาโดยเปิดเผยก็เพียงพอแล้ว
ไม่จำเป็นต้องมีรูปคู่คุณหรือคุณแม่ด้วยก็ได้
เพียงแต่ถ้ามีก็ถือว่ามีหลักฐานแน่นขึ้นอีกนิดหน่อย

สรุปคือ อยากไปก็ไปครับ ไม่อยากก็ไม่ต้องไป
ไม่ได้มีผลทางกฎหมายอะไรเท่าไหร่

พอมาตั้งในนี้ หน้าจอรดี้ ลอยมา