ผมกลายเป็นคนเผด็จการ ต้องการเป็นที่หนึ่ง ล้มบ้างพลาดบ้างไม่เป็นไร ยึดอำนาจพ่อเกือบทุกอย่างก็เพราะ....พ่อรักลูกไม่เท่ากันครับ

ผมไม่โทษพ่อที่ทำให้ผมเป็นคนแบบนี้ แต่ของคุณพ่อที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้

ผมครับ เป็นลูกคนโต
แม่มีปมเรื่องน้องคนกลาง เพียงแค่ตอนเด็กๆ มันไปพูดกับพี่เลี้ยงว่าไม่มีใครรักมันเลย
แล้วพี่เลี้ยงเอามาบอกแม่ จากวันนั้นถึงวันนี้ ผมเป็นตัวหลักในการผ่อนบ้าน ซื้อของเข้าบ้าน
ซื้อของกินมาตลอด ประกันพ่อ ประกันแม่ จน น้องมีงาน เริ่มช่วยผ่อนบ้าน และมันบอกว่าจะให้แม่เดือนละ 5000

ค่าใช้จ่ายทั้งหมดยังอยู่ที่ผมอยู่ เวลาแม่ไม่มีตัง ไม่กล้าขอน้อง เพราะบอกว่ามันให้แม่แล้ว แต่ของผมจ่ายของเข้าบ้าน ของกิน ประกัน อยู่ที่ 8000-10000 เป็นหนี้อย่างเยอะ มาขอผม โดยที่ไม่ถามว่าผมมีไหม เป็นแบบนี้ จนปัจจุบัน

เอาง่ายๆ เงินน้องไม่กระเด็นจากกระเป๋าแน่นอน ถ้าไม่พูดว่าช่วยหน่อยดิ ไม่คิดจะซื้อของเข้าบ้าน ไม่คิดจะซื้อข้าว ขนมให้แม่ มีแต่แม่ประเคนของที่มันชอบ ที่อยากกิน ให้มันฝ่ายเดียว

"รักลูกเท่ากัน" ครอบครัวไหนเจอ ยินดีด้วยนะครับ เพราะไม่มีในครอบครัวผม

ขอบคุณครับ

ขอแชร์ของผมบ้างครับ ผมเป็นพี่คนโตและมีน้องชายหนึ่งคน (ห่างกัน 6 ปี ครับ) รักกันมากครับเพราะด้วยความที่เราเล่นกีฬาประเภทเดียวกัน เราจะเข้าใจความรู้สึกกันมากเวลาที่เราชนะหรือแพ้และต่างคนต่างปลอบใจ หรือคอยแชร์เทคนิคกันเสมอ ผมเคยคิดนะว่าพ่อแม่รักน้องผมมากกว่าแต่ผมว่ามันแล้วแต่ช่วงมากกว่า ถ้าช่วงไหนผมหรือน้องแข่ง (แข่งคนละช่วงเวลากัน) พ่อแม่ผมเค้าจะดูแลใส่ใจคนนั้นมากกว่า ยิ่งตอนช่วงโควิดทำทีมแข่ง Pubg ด้วยกันอีก เอาเป็นว่าผมรักน้องผมมากสุดๆอะครับ แต่ไม่รู้มันรักผมรึเปล่านะ 5555555555555

บ้านเมียผม เมียผมเป็นลูกคนกลางจากสามคน เป็นคนเดียวที่ยอมเป็นหนี้หลักล้านกว่าช่วยเหลือพ่อแม่ แต่กลับไม่ได้ที่ดินติดถนนเหมือนพี่สาวกับน้องชาย ได้แต่ที่ดินที่ยังแม่ป้าน้าร่วมกันเอาไปค้ำประกันและเสี่ยงที่จะถูกยึดด้วย คือทำใจไว้แล้วว่าคงไม่ได้ส่วนแบ่งหรอก