เรียกว่ายึดติดครับ ไม่แปลกที่เป็น แต่ถ้ามันยึดติดจนทำให้ชีวิตเดินไปข้างหน้าไม่ได้ แบบนี้ต้องกลับมาทบทวนตัวเองครับ

เรื่องปกติ ท่านไม่แปลกนิครับ

คนเรายังมีเพื่อนที่สนิทไม่เท่ากัน แฟนก็มีสนิทไม่เท่ากันเป็นเรื่องธรรมดามาก

คิดถึงและหดหู่ตลอดเวลาครับ เพราะเราไม่ดีพอสำหรับเขาเอง

น่าเส้านะ

ผมก็ยังคิดถึงตลอด

ไปกับโล้น เดี๋ยวพาไปเจลเบรค

พอ unlock เรียบร้อย จะจำไม่ได้แม้แต่ชื่อ

มันจะมีคนนึงที่กลิ่นมันหอมกว่าคนอื่น แม้จะเลิกกัน ก็ลืมไม่ลง แต่จะค่อยจางๆ ไป

ทุกวันนี้ผมแต่งงานแล้ว แต่ก็ยังคิดถึงแฟนเก่าคนนั้นอยุ่เลย คิดว่าคงไม่สามารถลืมได้ชั่วชิวิต

การรักใครสักคนมีความซับซ้อนและทั้งมีประสบการณ์ที่แตกต่างกันไปกับแต่ละบุคคล อาจจะมีสาเหตุหลายอย่างที่ทำให้คุณรู้สึกไม่มีความรักต่อคนอื่นแล้ว แต่คิดถึงและรักคนเดียวที่เคยเป็นคู่กันมานาน เป็นสิ่งธรรมดาที่อาจเกิดขึ้นได้ เพราะความรักมีหลายด้านและสิ่งที่ทำให้คุณรักคนนั้นอาจจะไม่เพียงแค่ความเข้าใจต่อกันเท่านั้น

การให้เวลาแก่ตัวเองในการพิจารณาความรักของคุณเป็นสิ่งสำคัญ เพราะอาจจะต้องค้นหาหรือพิจารณาสิ่งต่างๆ ที่มีผลต่อความรักของคุณ และอย่าลืมว่าความรักเป็นเรื่องที่มีความซับซ้อนและจำเป็นต้องให้เวลาในการพัฒนาและเติบโตอย่างต่อเนื่อง

ไม่แปลกครับ

มันก็มีช่วงเวลาที่เราไม่ได้นึกถึงเขา แต่บางครั้งมันก็จะนึกถึงขึ้นมา

ไม่แปลก แล้วก็ไม่จำเป็นต้องแก้ด้วย

นอกจากจำเป็น (ครอบครัวบังคับให้แต่งงาน)
หรืออยากหลุดพ้นออกจากสภาวะนี้จริงๆ (อยากเป็นเหมือนคนที่ไม่ได้เป็นแบบท่าน)

ไม่แปลก แปลว่าท่านยังไม่เจอคนที่ใช่ที่ทำให้ลืมทุกคน ผมก็เคยเป็นแบบท่าน แต่พอเจอคนที่ใช่แล้ว ลืมทุกอย่างกับคนเก่าเลยจริงๆ

ไม่แปลกหรอกครับผมว่าทกคนมันจะมีที่สดในใจ เวลาผ่นไปอะไรจะทำให้ลืมเลือนแต่ถ้ามอะไรมะกระตุ้นมันจะกลับมาเองครับ

ขนาดเพื่อนเก่าๆยังคิดถึงเลย คิดถึงแฟนเก่าไม่แปลกหรอก
บางคนแค่คนที่แอบชอบข้างเดียวยังคิดถึง

เลิกกันมา6กว่าปีแล้วครับสภาพตามตรงเลยว่าไม่เคยมีวันลืมได้เลย ยังฝันถึงเขาอยู่เรื่อยๆ
นึกถึงเรื่องที่ทำให้เขาเจ็บยังเสียใจกับเรื่องที่ทำทุกครั้ง แต่ผมก็ยังมีหัวใจนะยังรักใครใหม่ได้ตลอด แต่ก็ยังนึกถึงเขาตลอดเช่นกัน

แต่ตอนนี้ผมเจอคนที่ใช่สำหรับผมแล้วครับ ส่วนเขาก็คือความทรงจำดีๆทำให้ผมเป็นคนดีขึ้นบ้าง
เพราะเรื่องแย่ๆที่เคยทำกับเขาผมก็ไม่อยากกลับไปทำพลาดอีกแล้ว[/yt-short]

เหมือนกันครับ ทำแย่เอง คิดว่าเก่งเลิกแล้วไม่เจ็บ ปีแล้วผมยังไม่หายเจ็บเลย แค่ดีขึ้นมาเยอะละ

ผมทำงาน กทม กลับบ้านต้องผ่านบ้านป๊า ม๊า เค้า ช่วงแรกขับรถกลับบ้านทีไร พอผ่านต้องจอดรถร้องไห้ อาการหนักมาก 55

แต่ก็ต้อง มูฟออน กับ คนอื่นต่อ