เบื่อการใช้ชีวิต เหล้า ญ เที่ยว ครับ อยากไปอยู่ในกรงทองแบบสงบๆ หลังแต่งได้สมใจจริงๆ

เมียบอกจะแต่ง ก็เลยแต่งครับ

การแต่งการสำหรับผมมันคือสถานะทางสังคม ครับ หลังแต่งแล้วการใช้ชีวิต ของผมกับภรรยาก็เหมือนก่อนแต่งทุกอย่าง แค่จากอยู่คนละบ้านก็มาอยู่บ้านเดียวหันแค่นั้น ไม่มีปัญหาอะไรที่เป็นเรื่องให้กับวลเลย เพราะคุยกันก่อนแล้วว่าเราจะเป็นยังไง คุยกันตรงๆ

คงจะมีเพียงเธอทำให้โลกหยุดหมุนเพียงเธอสบตาฉัน

ของผมคบกับแฟนปีนึง ย้ายมาอยู่ด้วยกันอีกปีนึง จากนั้นก็ตัดสินใจแต่งเลย
สิ่งที่ตัดสินใจให้แต่งคือ พ่อกับแม่มาสะกิดบอกว่า ไหนๆก็อยู่ด้วยกันแล้วไม่มีปัญหาอะไรก็แต่งเลยมั้ย
พอคุยกันทั้งสองฝ่ายก็รู้สึกว่า โอเค ไม่ติดอะไร ก็แต่งเลย

หลังแต่งการใช้ชีวิตอะไรต่างๆ เหมือนเดิมทุกอย่างเลย น่าจะเป็นเพราะอยู่ด้วยกันมาก่อน
ความรู้สึกของผมกับแฟนคือ ในเมื่ออยู่ด้วยกันแล้วไม่ได้รู้สึกว่าทำให้ชีวิตแย่ลง
กลับกันเพราะอยู่ด้วยกันเลยทำให้ชีวิตดีขึ้น ก็ไม่มีปัญหาอะไรที่จะไม่แต่ง

อายุมาก จน สุกงอมแล้วครับ

ผมทำเมียท้องครับ
แต่งเลย

แต่งโลดครับ ไม่ค่อยต่างหรอก ผมกับเมียหลังแต่งเหมือนเดิมเลย อาจจะเพราะอยู่ก่อนแต่งกันมานานด้วยมั้ง คบกัน 12 ปี อยู่ก่อนแต่ง 3 ปี เพิ่งจัดงานปีก่อน

จะแต่งปีนี้งานล่มก่อน คือพร้อมใช้ชีวิตอยู่กับเขาแล้ว

ผมคงมองว่า ไม่ต้องซับซ้อนอะไร แต่อย่างว่าผมทำมันพังเอง

ผมคบกับแฟน 8 ปี ก่อนแต่ง ตอนนี้แต่งมาได้ 5 ปี ลูก 1 .... ตอนแต่งผมกับแฟนอายุ 27 ปี เท่ากัน เจอกันตอนเรียนมหาลัย เรียนจบแยกย้ายกลับบ้าน ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่คุยกันทุกวัน หาเวลานัดกันไปเที่ยวทั้งในและตปท. .... มีเวลาแวะไปหาที่บ้านแฟนบ้าง

.... ผมกับแฟน คิดไม่ออกว่าชีวิตที่ไม่มีกันและกันมันจะเป็นยังไง และก็ไม่อยากคิดด้วย .... แม้จะทะเลาะกันบ่อยนะ เรื่องจุกจิก เถียงกันเยอะ แต่เราไม่คิดจะเลิกกัน .... ผมเลยคิดว่าในเมื่อตั้งใจจะคบกันไปอยู่แล้ว แต่งดีกว่า

แต่งเพื่อให้เกียรติแฟนและครอบครัวแฟน แบบอย่างเป็นทางการ ... บวกกับอยากย้ายมาอยู่ด้วยกัน จะได้มีเหตุผลที่จะอยู่ด้วยกัน .... ส่วนเรื่องความพร้อมด้านฐานะ บอกเลยว่าไม่พร้อมขนาดนั้น .... เป็นมนุษย์เงินเดือนทั้งคู่ ไม่ได้มีเงินทองอะไรมากมาย ... แต่โชคดีที่บ้านแฟนผมเค้าก็ไม่ได้มองเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่

แต่เรื่องความพร้อมผมว่าพูดยาก .... แต่ละคนก็คิดไม่เหมือนกัน บางคนกำหนดแบบต้องมีเงินเท่านี้ มีบ้าน มีรถ .... บางคนดูที่ความรู้สึก (มันวัดยาก) .... แต่จากประสบการณ์ตอนแต่งงาน ความรู้สึกผมไม่ต่างกับตอนก่อนแต่ง ดีใจสะอีกได้มาอยู่ด้วยกัน ... ส่วนแบบเรื่องเงิน ต้องคิดเยอะ ๆ ตอนจัดงานแต่ง แค่นั้นเลย ส่วนตอนใช้ชีวิตหลังแต่งแทบไม่คิดเลย .... เราก็ใช้ชีวิตปกติมาก ใช้จ่าย เก็บเงิน ลงทุน ตามปกติเหมือนก่อนแต่ง .... แต่ตอนมีลูก เรื่อง "เวลา" กับ "เงิน" ลอยมาอันดับต้น ๆ เลย

เอาสำหรับผมนะครับ คือคบกับแฟนปัจจุบันมาก็ไม่นานมาก 2ปีกว่า แต่งงานปีที่3 แต่สำหรับผมการเข้าใจกันและความสบายใจเป็นเรื่องสำคัญ บวกกับเรื่องอื่นๆ ผมชอบผู้หญิงดูแลตัวเองได้มีงานทำเป็นเรื่องเป็นราว เพราะด้วยหน้าที่งานผมต้องอยู่ห่างกันไกล อีกอย่างรับเรื่องตัวตนกันได้ก็ดีใจแหละครับ

ผมกำลังจะแต่ง พค.นี้ครับ
ผมกับแฟนอายุ 31 ปีกันทั้งคู่
เหตุผลที่จะแต่งคือ วางแพลนอยากมีลูกแล้วครับ

ส่วนเรื่องพร้อม ไม่พร้อม ผมเลิกคิดแล้วครับ
สำหรับผมความพร้อมคือเรื่องเงิน
ซึ่งพอมาดูแล้ว ความพร้อมไม่มีอยู่จริง(นอกสะจากผมจะถูกหวยสัก 10ล้าน)

เพราะฉะนั้น ผมเลือกที่จะ แต่ง เลยครับ

อะไรก็เกิดขึ้นได้ครับ
คุณรู้ไหมหลังจากที่ผมกับแฟนแค่ตัดสินใจแต่งงาน
ยายของแฟน(ที่เลี้ยงแฟนมาแต่เด็ก)
จากที่เดินไม่ค่อยจะไหว ลุกขึ้นมาทำกับข้าวได้เหมือนเดิม เพราะรอวันจะทำกับข้าวให้ตอนงานแต่ง
และยังมีอีกหลายๆเรื่องที่ดีๆเกิดขึ้นครับ

นี่ยังไม่นับว่า ถ้าผมช้ากว่านี้ มันอาจจะสายไป สำหรับใครบางคนก็ได้
(เรื่องแบบนี้ไม่มีใครคาดเดาได้ครับ)

เราโตขึ้นทุกวัน แต่คนที่รักเรา แก่ลงทุกวันเช่นกัน

แล้วพอวันที่มีลูก ถ้ามีลูกช้าก็จะเข้าสูตรเดิมที่ผมบอก
แต่เปลี่ยนเป็น ลูกเราโตขึ้นทุกวัน แต่เราแก่ลงทุกวันครับ

แฟนผมถามอย่างบ่อยเมื่อไหร่จะแต่ง ผมได้แต่หัวเราะกลบเกลื่อนใส่ จริงๆผมรักเค้ามาก อยู่ด้วยแล้วสบายใจมากๆ เขาเข้ากับครอบครัวผมได้กลมกลืนเหมือนโตมาในบ้านผมเลย แต่ผมกลัวการแต่งงาน ผมยังมีด้านมืดของผช.อยู่เต็มเปี่ยม ยังรักอิสระ

ขอถามในนี้เลยละกันครับว่า ท่านที่จะแต่งหรือแต่งงานแล้ว ต้องเริ่มจาก step ไหนครับ

-คุยกับแฟนว่าจะแต่งกันยังไงเมื่อไหร่ดี
-คุยกับพ่อแม่เราก่อนว่าจะแต่ง
-เซอไพร้ขอแฟนแต่งงานเลย
-พาพ่อแม่เราไปขอพ่อแม่แฟนเลย

เริ่มต้นไม่ถูกเลยครับ