ตอนนี้ผม30แล้ว อยู่ในระดับหัวหน้างาน/ผู้จัดการ แต่ไม่อยากเป็น แต่มีพี่ๆหลายคนเตือนว่าเป็นอ่าดีแล้วไม่งั้นหางานช่วงอายุ 35+ยาก เลยหากูเกิ้ลดูปรากฎว่าจริงด้วย อายุ35+ มีแค่ไม่กี่สายงานเองที่ทำได้ ซึ่งส่วนใหญ่คืองานที่ไม่ค่ยมีคนอยากทำ ไม่งั้นต้องระดับ Sup/ผู้จัดการเท่านั้น ถึงหางานได้ซึ่งงานพวกนี้ตำแหน่งมีจำนวนจำกัด

ผมเลยสงสัยว่าแล้วคนที่อายุ35ขึ้นไปที่ไม่ได้ปรับตำแหน่งแต่ตกงานอายุ 40 ล่ะหางานกันยังไง แล้วประเทศอื่นเป็นแบบเราไหมครับ เหมือนโดนบังคับให้รับราชการ หรือ ไปประกอบอาชีพส่วนตัวเลย ในขณะที่ผมเห็น ต่างประเทศมีรับคนอายุมากทำงานปกตินิ รึเป็นแค่ SEA หรือที่อื่นก็เป็นแต่ผมแค่ไม่รู้เอง ขอบคุณครับ

ผมว่า(เดาเอา) มันก็เป็นเกือบทุกประเทศ โดยเฉพาะประเทศที่พื้นฐานไม่ได้ผลิตนวัตกรรม หรืออะไรเจ๋ง ๆ ที่ต้องใช้ความรู้หรือทักษะขั้นสูง แนวคิดของประเด็นนี้ที่สำคัญ คือ องค์กรอยากได้ คนทำงานได้ ในราคาต่ำสุด ซึ่งช่วงที่ดีที่สุด ก็คือ เด็กจบใหม่ นั่นเอง

ประเทศโลกที่ 1 หรือประเทศพัฒนาแล้ว จะมีปัญหาด้านนี้น้อยกว่า(แต่ไม่ใช่ไม่มีเลย) เพราะเค้ามีตำแหน่ง มีที่ทาง มีความต้องการ คนอายุมาก แต่มีทักษะหรือประสบการณ์ เช่นเมกา ยุโรป สแกนดิเนเวีย ญี่ปุ่น

คงมีแต่ราชการ ถ้าไม่พีคถึงขั้น 50 60 ก็คงสอบและสมัครได้เรื่อยๆ

คนที่มีงานทำอยู่จะมีปัญหาไม่มากเมื่อเทียบกับคนตกงาน


อายุเยอะ เปลี่ยนงานเพื่อตำแหน่ง เงินเดือนที่สูงขึ้น เพื่อเลี่ยงเงินเดือนตัน หางานใหม่ให้ได้ก่อนจึงลาออก

คนตกงานจะหางานยาก เพราะเรื่องเงินเดือนด้วย จ้างเด็กจะถูกกว่า

สายงานผมชอบจ้างเด็ก ปั้นเด็กขึ้นมาตลอด ส่วนคนเก่าจะโดนบริษัทอื่นดึงตัวไป ส่งไปทำงานบริษัทหรือหน่วยงานที่ดึงนั้นแหละ


คนอายุเยอะ ออกจากงานก็ต้องทำธุรกิจตัวเอง อาจจะรับงานจากบริษัทเก่าด้วยการเป็นsup

เคยฟังว่าประเทศพวกอเมริกาเป็นน้อยกว่านะ แต่ก็คงมีปัญหานี้เยอะอยู่ดี

เคยฟังว่าประเทศพวกอเมริกาเป็นน้อยกว่านะ แต่ก็คงมีปัญหานี้เยอะอยู่ดี คือต้องเก่งกว่าคนอื่นอะถึงจะได้ตำแหน่งที่สูงๆ ถ้าไม่สมกับวัยเขาก็คงไม่อยากรับ

ผมว่าเจ้าสู่สังคมสูงวัยเมื่อไหร่ปัญหานี้อาจลดลงก็ได้นะ

แต่ผมว่าต่อไปอาจจะเยอะขึ้น พวก autopart พวกทำงานอัตโนมัติพวกงานรูทีนแทนคนได้เยอะขึ้นเรื่อยๆ

ก็จ้างแค่คนดูแลพวกระบบไม่กี่คน ไม่ต้องจ้างคนงานเป็นร้อยๆอีก

พวก ChatGPT ก็อาจจะมาทำงานแทนพวกโปรแกรมเมอร์ Level กลางล่างๆได้สบาย

จะบอกว่าเหลือพวกที่ใช้ความคิด หรือศิลปะก็ยาก AI มันก็ทำได้หมด

ถ้าให้เทียบกับเมืองนอก ผมเองก็ไม่รู้จะเทียบกันยังไงนะครับ

แต่เท่าที่ผมสัมผัสมา ประเทศไทยมีปัญหาตรงที่ "มันเหมือนเมืองที่อะไรๆก็ยัดลงไปที่ กทม" อะครับ

กทม. เมืองมันมีขนาดแค่ไหน ยัดลงไปเต็มที่ก็ได้ระดับนึง ในขณะที่ manpower ถูกผลิตออกมาเพิ่มเรื่อยๆ

มันเลยเกิดปัญหาของเก่าใช้ไปสักพักก็ทิ้ง ไปใช้ของใหม่มากกว่า (ที่ถูกกว่าแทน)

อีกเรื่องที่สำคัญคือ "softskill/hardskill มันไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น" ครับ อาจจะเพราะประเทศไทยไม่ได้เป็นประเทศที่มีผลงาน/ตลาดในสเกลที่ใหญ่ งานในไทยยังเป็นระดับกลางๆค่อนมาทางล่างอยู่เลย (ถ้าเทียบสเกลทาง engineering)

หรือถ้าจะให้มองแบบ quote นึงในตำนานที่ว่า "จงมีในสิ่งที่คนอื่นไม่มี" แต่ในความเป็นจริง ถ้าคุณมีในสิ่งที่คนอื่นไม่มีแล้วมันคือการ overqualified คนอื่นๆก็ไม่เอาคุณเหมือนกันนะ เพราะระบบมันรันตามคุณไม่ไหว สุดท้ายคุณจะถูกกีดกันจากระบบไปโดยปริยาย