คนมาตอบเยอะมาก เราต้องมาไล่ตอบขอบคุณ จนปวดมือ

ไม่ตอบก็เสียมารยาท 40นาทียังตอบไม่ครบ ไล่ตอบจนเฟสจำกัดคอมเมนท์

รู้สึกเวลาเสียไปฟรีๆ แต่ละปี เป็นกันบ้างไหมครับ

ปล.อยากจะปิดไม่ให้เห็น แต่เปิดให้เขามาอวยพร มันก็ทำให้เราเปิดการมิงเห็นได้เยอะเลยวันเกิดเนี้ย

ผมปิดวันเกิดในFB

ไม่เป็นจั๊บ

ผมก็เป็นแบบท่าน ไม่ชอบให้ใครมาอวยพร รู้สึกเฉยๆกับวันเกิด และขี้เกียจตอบ ต้องมานั่งเกรงใจกันอีก
ผมเลยปิดวันเกิดไปตั้งแต่ปีแรกๆ ปิดทุกแพลตฟอร์ม และไม่อวยพรใครด้วยยกเว้นคนสนิทมากๆ
รู้สึกสบายใจกว่าเดิมเยอะ
ไปปิดนะท่าน ท่านจะไม่ต้องปวดหัวอีกเลยครับ

มาบ่นหรือมาขิง

ผมว่าแบบนั้นก้ดีแล้วไม่ใช่หรอครับ ที่มีคนมาอวยพรวันเกิด เป็นผมผมดีใจนะอย่างน้อยก้มีคนมาอวยพรให้

บางคนเป็นเพื่อนเก่าที่ไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำแต่พอมาแฮปมันก้เม้นต่อถามไถ่ได้เรื่อยเปื่อย

หรืออย่างน้อยๆมีคนมาแฮปวันเกิดก้ยังถือว่าคนกลุ่มนั้นพยามคอนเนคท่านไว้อยู่

จริงๆถ้าท่านไม่สะดวกท่านปิดวันเกิดไว้ก้นิครับ เหมือนเฟสมันจะทำได้เลย

ขี้โม้ตามสไตล์พี่วอกเขาแหละ ไปค้นดูยูสเก่าๆได้

ผมก็ไล่ตอบทุกคน เกรงใจล้วนๆ 555555

อ่านไปอ่านมาทำไมรู้สึกถึงความขิง

ผมซ่อนวันเกิดตัวเองครับ

เห็นมู้ท่านแล้วนึกถึงตอนมัธยม วันเกิดนี่เป็นตัววัดเรตติ้งได้ดีมากเลย
สมัยมัธยมนี่ เด้งทั้งวันแจ้งเตือนคนโพสหน้าวอลเนี่ย เที่ยงคืนนี่แม่งเด้งมารัวๆเลย
พอมหาลัยเหลือไม่ถึง 10 โพส
พอทำงานเหลือ 0 เลย เพราะเราซ่อนไว้ จะเหลือแต่เพื่อนที่สนิทมากจริงๆ ทักมาหรือโทรมาแฮปปี้เบิร์ธเดย์

ผมโม้มู้ไหนครับ ถ้าแย้งได้จะแย้ง
ตั้งกระทู้ไม่เคยโม้นะ โม้แล้วได้อะไรครับ


นี่ตอบจนเฟสบล็อคห้ามตอบครับ

โอเคจั๊บวอก

ผมไม่เคยไปอวยพรใครนะ แต่ในมุมของคนอวยพร ผมว่าเจ้าของวันเกิดไม่ต้องตอบกลับทุกข้อความก็ได้
อาจจะโพสต์ขอบคุณรวมๆอันเดียวพอ คนอวยพรก็ไม่ได้กลับมาอ่านหรอก

ก่อนที่ยังปิดไม่เป็น ตอบกลับเฉพาะเพื่อนสนิทเท่านั้นจริงๆ คนอื่นที่ไม่สนิทมาอวยเราเพราะเห็นมันแจ้งเตือนวันเกิดนี่ไม่ตอบไม่กดไลค์ให้ด้วยครับ

ตอนนี้ปิดแจ้งเตือนวันเกิดไปหลายปีมากๆละ ทั้งเฟสทั้งไลน์

จะว่าผมแปลกไหมครับผมโคตรไม่ชอบให้ใครมาอวยพรผมเลยรู้สึกว่ามันดูตลกดี

นั่นคือสาเหตุที่ผมปิดการแจ้งโชว์วันเกิดของตัวเองไป

ขอบคุณกลับกับคนรู้จักสนิทกันนี่ไม่ลำบากอะไรแต่ส่วนมากมันเยอะไปด้วยคนทึ่แค่เป็นเฟรนด์กันในเฟสแต่ไม่ได้สนิทรึเคยคุยกันเลยที่มักจะมา hbd แห้งๆประจำ

แล้วผมเป็นคนที่แค่กดไลค์รึปล่อยผ่านไปเฉยๆไม่ไปพิมพ์ตอบแล้วมันรู้สึกค้างคาในใจไม่หาย ตั้งแต่ปิดไปคือสบายใจขึ้นเยอะรวมถึงผมก็ไม่ได้ไป hbd ใครด้วยนะบนยกเว้นคนที่สนิทคุยกันประจำจริงๆก็ไปในแชท ส่วนหน้าวอลนี่ผมน่าจะ hbd แค่คนเดียวจริงๆคืออาจารย์ที่ผมเคารพรักชื่นชมจากใจ