เรียนนอกกับแฟน ผ่านไปครึ่งปี บ้านแฟนไม่มีตังส่งต่อ ทั้งค่ากินค่าหอค่าเรียน หน้ามืดอยู่เมืองนอก ผมต้องขอเงินค่าเทอมสุดท้ายที่แม่เตรียมไว้ให้มาลงทุนตอนนั้นกับแฟนเลย เดิมพันสุดท้าย สรุปรอดมาได้ แถมต่อยอดได้เยอะว่าวิชาสายตรงที่เรียนจบมา

อาจไม่ลำบากเหมือนคนอื่น แต่ตอนนั้นคือมืดแปดด้านเลย เพราะอยู่ดีๆ แฟนเหมือนถูกทิ้งไว้กลางทาง อีกปีเดียวก็จะจบแล้วแท้ๆ ในใจตอนนั้นคิดอย่างเดียวยังไงก็ต้องเรียนจบให้ได้

โตมากับบ้านล้มละลายตอนปี 40 ครับ
ถ้ามองในมุมคนอื่น ก็ย่ำแย่แหละ kfc คือ อาหารเหลา , หนังสือเตรียมสอบก็ต้องใช้พวกของมือ 2 ไม่ก็หลุด QC, ชุดก็ใช้ที่ ลูกของเจ้านายแม่ไม่ใช้แล้ว etc.

แต่ก็มีความสุขดีนะ
เคยไม่มีอะไรกิน เอานิ้วจิ้มซีอิ๋วขาวดูด (ข้าวก็ไม่มี 555)

ตอนย้ายงานครับ 10 ปีที่แล้ว ย้ายงานไปทำอีกจังหวัดแบบไม่ทันตั้งตัว
ความพร้อมต่างๆ เงินเก็บไม่มี เงินเดือนสุดท้ายก็หักนู่นนี่เยอะ เกือบแย่
กินข้าววันละ 2 มื้อ เที่ยงกินที่โรงอาหารบริษัทถูกน่อย เย็นไปซื้อข้าวถุง(5บาท)เอามากินคู่กับมาม่า
ส่วนน้ำก็แอบเอาขวดกดในบริษัทใส่เป้กลับบ้าน ถ้าไม่พอก็ตู้น้ำล่างหอพักลิตรละบาท
เสาร์-อาทิตย์ ก็ข้าว+มาม่า แต่จะมีซื้อพวกขนมปังที่มันลดราคาในโลตัสมากินบ้าง
ผมใช้ชีวตรแบบนี้เดือนนึงเด็มๆ ที่สุดแล้วสำหรับผมมี 1,500 อยู่ได้ทั้งเดือน เหลือด้วย

โดนเพื่อนโกงพนันบอล 200,000฿

ผมแค่พามันไปรู้จักกับเจ้าของโต๊ะ แรกๆก็ไม่มีอะไร มันแทงได้เสีย +-ไม่เกิน10,000ตลอด

แต่มันมาโดนบอลโลกเนี่ยแหละ จากคู่ละ1-2พัน จนถึงคู่ละ5หมื่น สุดท้ายแม่งเสีย2แสน แถมชิ่งหนี ผมเลยต้องมารับจบแทนแม่ง

โชคดีคือรู้จักและสนิทเจ้าของโต๊ะพอสมควร เค้าเลยให้ผ่อนหนี้แทน ละก็ปลดหนี้ไปเมื่อปี2019

ตอนอยู่เมกาเคยเช่าเตียงในเบสเมนท์นอน เพราะไม่มีตังค์เช่าห้องทั้งห้อง
อาศัยแม็คโดนัล 1 เหรียญที่ต้องเดินไปสามกิโลเป็นอาหาร
ถ้าวันไหนได้ไปทำงานในร้านญี่ปุ่นจะไปคดข้าวสวยกินกับถั่วงอกดองกับซุปมิโซะที่ไว้แถมในเซ็ตอาหารกิน
เส้นบางๆคั่นอีกนิดเดียวก็โฮมเลสแล้ว

ชีวิตล้มเหลว เป็นโรคซึมเศร้า มีน้องชายติดยา
ชอบมาเดือดร้อน พ่อแม่หูเบาฟังชาวบ้านแล้วมาหาเรื่องเราอีก ถึงขั้นกินยานอนหลับเยอะแบบให้ตายไปเลยจนเข้าโรงบาล...
บัดซบพอมั้ย.

ทำแฟนท้องตอนอายุ 27
คือก็เรียนจบมีงานทำแล้วล่ะ
แต่ไม่กล้าบอกที่บ้าน
ตอนนั้นเงินไม่เยอะมาก
คอนโดก็ให้แฟนมาอยู่ไม่ได้ เพราะน้องอยู่
ต้องเช่าใกล้ๆให้อยู่ ฝากครรภ์ก็ฝากพญาไท1
คือลำบากเลยครับตอนนั้น ผมกินไข่เจียว เจียวเอง 3 มื้อเลย
แต่ไม่ให้แฟนลำบากเลย กลัวเด็กไม่แข็งแรง
ปัจจุบันเป็นหลานรักอากง อาม่าเลย ก็ไม่น่าปิดให้ลำบากตัวเอง 55

ทุกวันนี้ก็ลำบากครับ ใช้เงินเดือนชนเดือน บางเดือนก็ติดลบ แถมมีหนี้อีก
ผมไม่มีต้นทุนชีวิตอย่างบ้านหรือรถ ก็ต้องจ่ายค่าเช่าทุกๆเดือน
ต้องพยายามหางานใหม่ให้ได้ครับ ให้เงินเดือนพอเลี้ยงชีพแล้วเหลือเก็บบ้าง
ชีวิตนี้ไม่ได้หวังอะไรแล้วครับ แต่ก็จะอยู่เพื่อมองดูโลกนี้ต่อไป ยอมรับให้ได้และสู้ต่อไป

ติดยา โดนบิด โดยคนที่เรียกว่าเพื่อน หรือคู่หู

หายไป ทั้งเงินที่จะเอาของ ทั้งมอไซค์

นั่งรอที่ใต้คอนโด ตี4 ถึง 4โมงเย็น จนขี้เกียจรอ

กลับมาบ้าน โจทก์มายกเค้า ยกไปหมดแม้แต่ประตูเหล็กดัดบ้าน

กลายเป็นบ้านทาวเฮาส์ที่ไม่มีประตู เป็นที่เวทนาแก่เพื่อนบ้าน

นั่งในบ้านที่โดนตัดน้ำ ตัดไฟ จุดเทียน นอนหลับไป

ตื่นมากินน้ำประปา แทนข้าว

อายเพื่อนอีกกลุ่ม ที่คอยเตือนเสมอ

ทำให้ไม่กล้าขอความช่วยเหลือใคร

ยอมอด เก็บตัวในบ้านเป็นอาทิตย์

สุดท้าย เพื่อนสมัยเรียนมาหา แล้วพาหนีวงจรชีวิตเดิมๆ

บ้านรีโนเวท ปล่อยเช่า หลุดจากสังคมเดิมๆ

ไปช่วยงานบัญชี บ้านเพื่อนจนค่อยๆใช้ความสามารถที่มีเดิมๆ

ทำงาน

เติบโตมาเรื่อยๆ

มองย้อนกลับไป ไม่โทษใครเลย