ผมว่าเพื่อนไม่ได้น้อยลงหรอก เราแค่เจอกันน้อยลงเพราะมีชีวิตของตัวเองแต่สุดท้ายความเปนเพื่อนยังคงอยู่

การที่เราเจอเพื่อนน้อยลงไม่ได้แปลว่าเราไม่ได้เปนเพื่อนกันแล้วนะ

lifestyle ไม่ตรงกันชัดเจน กลุ่มเพื่อนผมไม่มีใครชอบออกกำลังกายเลย
ก็เลยห่างๆกันไป ผมเลยได้กลุ่มเตะบอลพี่โรงงาน

หมดประโยชน์สำหรับเค้าครับ ตอนมีประโยชน์จะนึกถึงเราก่อนเสมอ

เพราะรู้สึกตัวเองด้อยกว่าเพื่อน คนอื่นมีการงานที่ดี ครอบครัว การเงินก็ดี แล้วเราไม่มีอะไรแบบนั้น ไม่อยากไปเจอแล้วตอบคำถามว่า ช่วงนี้ทำอะไร เป็นไงบ้างอะไรแบบนั้น เลยเลือกตัดเพื่อนออกจากชีวิตเกือบหมด เหลือไว้คนนึงที่มันเป็นคนคล้ายๆกันไว้คอยระบาย ตอนนี้คือมีเพื่อนจริงๆ 1 คนถ้วน

ผมว่ามันก็คือน้อยลงอะครับ คือบางคนไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียด แต่ห่างหายกันไป ไม่ได้ติดต่อกันนานมาก แบบหายออกจากสารบบชีวิตเป็น 10 ปีหรือมากกว่านั้น

เพื่อนที่ยังคบกันจริงๆ ผมก็นับแค่เฉพาะคนที่ยังติดต่อ หรือได้เจอบ้างครั้งคราวอ่ะครับ ถ้าห่างหายกันไปเลย ผมเรียกว่าเพื่อนเก่ามากกว่าครับ คือก็พอจะเรียกว่าเพื่อนได้แหละ แต่ตอนนี้ไม่ได้คบ ไม่ได้ติดต่ออะไรแล้ว

ผมว่าด้วยความที่สมัยนี้ติดต่อกันง่าย LINE FB IG เราก้อยังได้คุย แซวกันแม้ว่าไม่ได้เจอกันหลายปีเลยนะ(ทำให้ไม่ได้รู้สึกว่าหายไปจากชีวิตเรา) อย่างผมกับเพื่อนสมัยมัธยมก่อนโควิดเจอกันปีละ4-5ครั้ง จนมาช่วงโควิด ไม่ได้เจอกันเลย3ปีกว่าในกลุ่มผมบางคนหายไปเกือบ10ปี พอเจอกันก้อคุยกันเฮฮาเหมือนเดิม เล่าปัญหาชีวิต เล่าเรื่องครอบครัว เล่าความลับได้เหมือนเดิม

ปล.ผมว่ามันอยู่ที่ว่าเรานิยามคำว่าเพื่อนคือแบบไหนมากกว่า ถ้าเพื่อนคือคนที่คุยได้ทุกเกือบทุกเรื่องทั้งดีและเเย่ สำหรับผมว่าเพื่อนผมก้อไม่ได้น้อยลงเลย(แต่ก้อไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย555 ผมมีเเต่เพื่อนสมัยมัธยม)

มีแฟน มีครอบครัวกันหมดครับ นอกจากเวลางานเค้าก็ต้องแบ่งเวลาให้แฟน ให้พ่อแม่ โอกาสจะเจอกันเลยน้อยมากและค่อยๆห่างกันไป และที่สำคัญคือต้อง focus งาน นอกจากงานหลักและยังมีงานอื่นๆอีกเพื่อหารายได้เพิ่มกัน แค่นี้ก็หมดเวลาไปวันๆนึงละ

ไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตล้วนๆครับ

หัวอกเดียวกันเลยครับ 5555 ผมเพิ่งมานั่งคิดเรื่องนี้เมื่อไม่กี่วันก่อนจนเจอสาเหตุว่าตั้งแต่มีหมานี่ผมแทบจะไม่ออกจากบ้านเย ถ้าไม่จำเป็น

น้อยเพราะผมไม่เอาใครเลย ไม่ชอบให้่ใครมายุ่งกับชีวิต แทบไม่เคยขอความช่วยเหลือใครเลย มีแต่คนเข้ามาขอให้ผมช่วย

แล้วเพื่อนผมมันชอบนัดแบบกินตอนนี้เลย หาทึฝากหมาไม่ทันก็ปฏิเสธไป จนหลังๆไม่มีใครชวนออกละครับ 55

บอกพวกแม่งว่าให้นัดล่วงหน้าก็ไม่เอา อีกอย่างผมย้ายมาอยู่ชานเมืองเดินทางลำบากเพราะต้องใช้รถส่วนตัว

แต่ก็โอเคครับ ประหยัดตังค่าเที่ยวไป

หายไปตามกาลเวลาครับ แต่งงานมีรอบครัวมีลูก ก็หายๆกันไป แต่มีคอนแทคอยู่นะ
แต่ไอ้ตัวล่าสุด วันเกิดมันเมื่อเดือนที่แล้ว ผมไป HDB มันในเฟส มันเงียบใส่ ไม่มีresponseอะไรกับเพื่อนคนอื่นเลย วันเกิดปีที่แล้วก็มีผมไปเม้นอยู่คนเดียว มันก็เงียบแบบนี้
แต่ไปเม้นเมียมัน tagโพสเมียมันนุ่นนี่ตลอด เลยไปย้อนดู อ่ออออ ไอ้หอกนี่มันไม่มีใครมา hbd เลย สงสัยมันเป็นงี้กับทุกคน

กดบรรจงกดลบแม่มมมมม