โคตรเกลียดมันเลย นัดเอดูอาโด้ขาหัก ตัวเองเป็นกัปตัน ไม่ปลุกใจเพื่อนเลย
ทำตัวเป็นพระเอกแสดง mv นั่งอยู่กลางสนาม ทั้งๆที่แต้มยังนำอยู่หลายแต้ม
ไม่ปลุกใจห่าไรทั้งนั้น โอกาสปีนั้นคว้าแช้มสูงมาก โคตรเสียดาย

กลางๆครับ กอสเซียนี่ เก่งกว่าเยอะ

แต่พฤติกรรม ทุเรศเกินคำบรรยาย

ผมโคตรเกลียดเลย จุดใหญ่ที่ทำให้ปืนล้มเหลว อะไรดลใจเวนเกอร์ให้ตั้งเป็นกัปตันได้ยังไง ไม่เคยรวมจิตใจเพื่อนร่วมทีมได้ ด่าเพื่อน ลงไปนั่งร้องไห้ เล่นก็งั้นๆ

แต่ตอนอยู่สิงห์เล่นแบ็คซ้ายโอเคนะ

เล่นโอเคระดับนึง แต่หลังจากใจแตกก้อไหลออกทะเลไปเลย

เก่ง แต่ไม่เสมอต้นเสมอไป

ออกไปทางกลางๆถึงแย่ ไม่ได้แน่นอะไรขนาดนั้น

ภาพติดต่อคือเข้าพรวดบ่อยๆ แต่มีดีตรงอ่านเกม กับเข้าสมัดแน่นดี

ก่อนธาตุไฟแตกเล่นดีเลยนะ จับคู่ตูเร่อย่างเหนียว ไวทั้งคู่ แต่ไม่สูงเหมือนกัน

แต่บรรยากาศทีมตอนนั้นไม่ดีอะครับ ย้ายมาก็ใส่เบอร์สิบต่อจากเบิร์กแคมป์ มุมมองแฟนบอลที่มีต่อแกก็ดูเหมือนได้ตัวแถมมาแต่เสียแบคซ้ายลูกหม้อที่ดีที่สุดไป เพื่อนในทีมแม้แต่ฝรั่งเศสด้วยกันก็ดูเหมือนจะมีปัญหา ตอนที่จะตั้งกัปตันใหม่หลายๆคนคิดว่าเชสน่าจะได้เป็นถึงจะเด็กมาก แต่แกก็ได้เป็นก่อน เสียดายถ้านิ่งๆหน่อยน่าจะได้ลุ้นแชมป์ยาวกว่านี้ ไอชอตนั่งลงเกมนั้นให้ความรู้สึกแบบมันจบแล้วเลย ทั้งๆที่ยังต้องสู้กันอีกหลายเกม

ผมลืมไปละว่าแกร้องไห้ทำไม

เล่นดีนะ แต่ไม่ควรให้เป็นกัปตันอะ ไม่มีความเป็นผู้นำซะเลย

เป็นกองหลังที่ดีแต่ไม่ใช่ผู้นำในสนามที่ดี

อ่านเกมสโหดมาก มันมาทำลายสปิริตทีมเนี่ยหล่ะ

คือ กัลลาสเป็นกัปตันที่ไม่โอเคก็จริง แต่ผมว่าไปโทษไอ้กลิชี่ดีกว่า นัดนั้นแม่ง กุถามจริง อะไรดลใจให้มันเหม่อ เตะทิ้งไปก็จบเกมแล้ว

ก็เล่นดีนิ

เล่นดีครับ เสียดายแค่เรื่องงอแง นัด ดูดู้ขาหัก สปริตพังเลย

เอาจริงๆ เป็นผม ผมก็งอนนะ เพื่อนพลาด ทำทีมเสียประตู ไอ้ชิบหาย

แต่ภาวะ ผู้นำ ควรจะแสดงออกอย่างอื่นมากกว่า นั่งงอนตุ๊บป่องกลางสนาม

ไม่งั้นปีนั้นทีมได้แชมป์ไปแล้ว

ไม่ครับพื้นๆ คือตอนอยู่เชลซี แกโดนมูรินโญ่จับเล่นแบ็ค ถึงทำได้ดีแต่ไม่ชอบ ตอนย้ายมาปืนไม่ยอมใส่เบอร์ 3 เพราะบอกว่าจะไม่เล่นแบ็ค เลยได้เบอร์ 10 ไป ผลคือก็ทำได้ดีพอตัว แต่ไม่เก่งสุดสักทางไม่ว่าจะเป็นทางบอล การสกัด ลูกกลางอากาศ รวมทั้งความเป็นผู้นำ