ผมอยู่ใน phase ลาออกจากงานมานั่งๆดูนู้นนี่ เล่นเกม พักสุขภาพจิตมาเป็นปี จนต้องกลับมาหางานใหม่แล้วครับ

ผมก็ดูไม่มีอนาคตเหมือนกัน อายุก็มากขึ้นเรื่อยๆ แค่มาแชร์เป็นเพื่อนน่ะครับ หมดไฟกับหลายๆอย่างในชีวิต

ยังมืดมนกับหนทางไปต่อ แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะมืดตลอดไป ก็ได้แต่หาแสงสว่างไปเรื่อยๆน่ะครับ

ใช้ชีวิตให้มีความสุขครับท่าน
ลองปรับมองหาความสุขเล็กๆ

ได้จิบเบีย ฟังเพลง ชิลๆ
กินอิ่ม นอนหลับ ในแต่ละวัน

ไม่ต้องสำเร็จ รวยร้อยล้านพันล้าน ขอแค่ไม่มีหนี้ท่วม มีเงินพอไว้กินยามเกษียณ
มีความสุขกับสิ่งที่มีตรงหน้าก็พอครับ

ตั้งเป้าเล็กๆไว้ก่อน ทำได้ค่อยขยาย

หมดไฟ หมดกำลังใจไม่ได้จริงครับ
ถามว่าเคยมีไหม เป็นบ่อยเลยครับ
แต่เพราะคนข้างหลังหลายคนที่รอเรา ทั้งพ่อ แม่ เมีย ลูก
ทำให้เราต้องสู้ต่อ
เหนื่อยก็พัก เอาแรงให้พอแล้วเดินต่อครับ

สู้ๆ นะครับเป็นกำลังใจให้ครับ

ผมก็หมดไฟในการงาน คือทำไปตามหน้าที่

ชีวิตครอบครัวก็ ภรรยาเข้าใจกันดี เป้าหมายคือการอยู่ด้วยกันแบบมีความสุข

ธุรกิจเสริม ก็มีต้องแก้ต้องไข ช่วงนี้ลบก็ต้องสู้ไป เคยอยากรวยมีนั่นมีนี่ ตอนนี้ก็ปลงๆ เอาที่มีความสุข

จุดที่ทำให้ผมไม่คิดมาก คือผมติดวิ่งครับ ได้ใช้เวลาอยู่คนเดียวจริงๆ เหมือนกด pause จากชีวิตประจำวัน แล้วกลับมา resume ใหม่ แค่นี้ก็ดีใจแล้วครับ

สู้ๆครับ

ผมแชร์ในมุมผมละกันนะ ไม่มีใครพยุงตัวเราได้ตลอดชีวิต นอกจากตัวเราเอง และต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานความไม่ประมาทด้วย
ทุกคนมีหน้าที่ มีภาระ ความรับผิดชอบแตกต่างกันไป
ทุกคนเติบโตขึ้นมาด้วยความคิด และสิ่งแวดล้อมของตัวเอง เราไม่สามารถชี้นำชีวิตใครได้
เรื่องราวในอดีตที่ไม่ดี มีกันทุกคน ถึงไปแก้ใขไม่ได้
แต่เราถอดบทเรียนในอดีตมาทบทวน และหาวิธีป้องกัน แก้ใขใด้ในอนาคต

เป้าหมายในชีวิตแต่ละคนก็ซับซ้อนด้วย พฤติกรรมตั้งต้น ผมเริ่มตัดfacebook และรายการในtvออกจากชีวิตก่อนเลย คงใว้แต่line google และyoutube หันมาพักผ่อนมากขึ้น พอสังขารถูกฟื้นฟู หัวจะโล่ง ต้องบอกก่อน ผมมีวินัย มีความสามารถด้านช่างเป็นทุนเดิม มันเลยได้เปรียบคนอื่นพอตัว เวลาผมจะต่อยอดอะไร มันเลยง่ายไปหมด และสำเร็จด้วย อาจไม่perfect100% ผมจะแข่งกับตัวเองทุกวัน เราในวันนี้จะต้องดีกว่าคนเมื่อวาน มีเป้าหมายใหญ่ ซอยย่อย แล้วfollowตาม
สิ่งที่ตั้งใจจะทำ ก็ทำเกือบครบแล้ว วงจรตลาดหุ้น และพฤติกรรมมนุษย์ผมก็เข้าใจแล้ว ที่เหลือแค่ประคองสุขภาพ

การtake actionตกตะกอนมาเป็น ปสก.
ปสก.+ไหวพริบ+ความชำนาญ>ทักษะ
ต้องให้เวลา สิ่งที่เราจะทำเสมอ

บางทีเส้นทางชีวิต ก็มีจุดแวะพัก
อย่าเอาอารมณ์วิ่งตาม กิจกรรมคนรอบข้าง
กิจกรรมอะไร ที่ทำแล้วไม่เกิดประโยชน์ ได้ไม่คุ้มเสีย
เปลืองตัว เสียเวลา ก็เลี่ยงซะ

ปล. วินัย คือ rare item ที่มีติดตัวทุกคน แต่น่าผิดหวัง ที่แรงส่งมีไม่มากพอ อย่าให้ความพยามสูญเปล่า
จะทำอะไร ในใจต้องรู้สึกไม่มีคำว่ายาก
เก็บความรู้สึก แล้วใส่มันเต็มที่