แชร์เรื่องราวอีกมุมนึงครับของพ่อของผมเอง ท่านจบป6แต่ด้วยความเป็นคนที่ขยันมากสร้างกิจการหลัก30ล้าน ขึ้นมาได้ด้วยตัวเองคนเดียว ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เข้าสังคมยอมอดทนทำงานทุกวันไม่มีวันหยุดให้ตัวเองเลยปีนึงทำงาน365วัน กลับบ้าน5ทุ่มตื่นตี3ออกไปทำงานส่งของไม่เคยมีวันหยุดให้ตัวเองหรือพักผ่อนช่วงเทศกาลใดๆทั้งสิ้น จนมาเจอโควิดกิจการไปต่อไม่ได้ ด้วยเป็นคนที่เชื่อมั่นตัวเองมาก เลยทุ่มหมดหน้าตักเอาสมบัติที่สร้างมาทั้งหมดไม่พอยังใส่ชื่อทุกคนในครอบครัวไปกู้เงินมาอุ้มธุรกิจสุดท้ายธุรกิจก็ล้มละลายอยู่ดี ด้วยความที่เครียดมากท่านจึงเสียชีวิตไปแบบกะทันหัน สมบัติส่วนตัวของแม่กับส่วนของผมที่สร้างขึ้นมาเองไม่เกี่ยวกับพ่อจึงถูกเอาไปขายใช้หนี้หมดรวมถึงโดนยึดเงินทุกบัญชี

สรุปเลยคือชีวิตคนคนนึงที่สู้ชีวิตมาจนอายุ56ปี ไม่เหลือบ้าน เหลือรถ หรือทรัพย์สมบัติใดๆไว้ให้ครอบครัวเลย
แม่ผมเหลือเงินเก็บ0บาทตอนอายุ57อ่ะท่านลองคิดกันดู แถมหนี้คงเหลือจากล้มละลายยังส่งมาให้ผมซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวรับไปอีก20ล้าน พ่วงกับคดีความยาวเป็นหางว่าวขั้นต่ำๆต้องสู้ไปอีกประมาณ12ปี

ผมรู้สึกขอบคุณทุกครั้งที่คิดถึงคุณพ่อในฐานะผู้ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเรามาจนโตครับ บอกได้เลยว่าพ่อผมเป็นแบบอย่างของคนที่เริ่มสร้างชีวิตขึ้นมาจากศูนย์ขยันทำงาน อดทน อดออมและเก่งมากๆครับ เพียงแต่ท่านพลาดที่ไม่มีความรู้เรื่องการวางแผนชีวิตให้กับตัวเองและครอบครัว