ทุกอย่างมีวงจรครับ เดี๋ยวพอคนเริ่มอพยพไปอยู่ดาวแพนดอร่า ราคาที่ดินก็จะค่อยๆตกเองครับ เชื่อผมผมเรียนมา

มันขึ้นมาตลอดเรื่อยอยู่แล้ว โดยเฉพาะจังหวัดดังๆ ขึ้นไวด้วยในแต่ละปี

FIAT IS SHIT

ตามหลักเงินเฟ้อและดอกเบี้ยทบต้น ยังไงก็ขึ้นครับ

เว้นแต่ว่ามีเหตุอะไรสักอย่างทำให้ราคาที่ดินถูกหั่นลง เช่น ประชากรหดตัว เกิดภัยพิบัติรุนแรง ที่ดินกลายเป็นที่ตาบอด หรือรัฐบาลเข้าแทรกแซง ครับ

ผมลองคิดนะ ในอนาคต ที่ดินในเมือง ราคา จะยังสูงตามปกติ แต่ที่ดินที่อยู่ต่างจังหวัดที่ ไม่เจริญ จะยิ่งถูกลง ยิ่งไม่มีธรรมชาติ สวยยิ่งถูกลงอีก

เพราะว่า ประชากรเรา จะลดลงเรื่อยๆ คนหนุ่มสาว

จะเข้ามาทำงานในเมือง กันหมด บ้านก็มีร้างมากขึ้น

ดูจากญี่ปุ่น ที่บางพื้นที่ของเขา สามารถซื้อได้ถูกๆ แต่ไม่ใครเอาเลย

ส่วนตัวคิดว่าบ้านคือมรดกหลักเลยที่จะส่งต่อให้ลูก สมบัติอื่นๆผมแทบไม่มีเลย ผมยอมซื้อแพง(สำหรับผม) เพื่อซื้ออนาคตให้ลูก ซื้อทำเลที่ผมประเมินแล้วว่าดี สะดวก อยู่กันไปยาวๆ ชั่วลูก ชั่วหลาน และมูลค่าที่จะเพิ่มขึ้นในอนาคต เมื่อ 4 ปีก่อน ซื้อมา 5.8 M ตอนนี้ขายต่อกัน 7 M แล้ว อยู่ใกล้รถไฟฟ้า และอีกไม่นานรถไฟฟ้าจะต่อขยาย มาถึงหน้าหมู่บ้านด้วย ราคาคงขึ้นไปอีก คิดว่าลูกหลานผมในอนาคต ไม่น่าจะกังวลเรื่องที่อยู่มากนัก ถ้าเค้าจะอยู่ที่ กทม นะ

มันมีเงินเฟ้อมาเป็นปัจจัยด้วยนะ

เอาแค่ราคาประเมินก็ขึ้นเรื่อยๆ แล้วครับ ที่พ่อผมราคาประเมินเก่าอยู่วาละ 4,000 อัพอันใหม่มาวาละ 10,000 ไม่กี่ปีก็ขึ้นมาเท่านึงแล้ว ซึ่งขึ้นอยู่กับความเจริญของพื้นที่ด้วย

ส่วนตัวมองว่าเมื่อก่อนที่ไม่มีภาษีที่ดิน การซื้อที่ดินเก็บไว้เป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก แต่ในปัจจุบันมีภาษีที่ดินมา ถ้าซื้อเก็บไว้ก็ต้องมั่นใจด้วยว่ามีจ่าย เพราะมันแพงจริงๆ ยิ่งที่ดินเปล่ายิ่งหนัก แล้วมี +0.3% ทุก 3 ปีด้วย ถ้ามันไปสุดที่ 3% แล้วราคาประเมินในอนาคตแพง การลงทุนไม่น่าคุ้มเลย

ตัดสินใจเป็นหนี้ก้อนใหญ่เมื่อ 7ปีที่แล้ว แถวพระราม 2 (ซอยท่าข้าม)ราคาตอนนั้น 3.2ล้าน เนื้อที่ 22ตรว. มาถึงตอนนี้คือดีใจที่คิดตัดสินใจถูกที่ไม่เอาคอนโดแถวคลองสาน(ราคาเท่ากัน) เพราะตอนนี้ราคาบ้านโดดไปไกลมากละ 4ล้านกว่าเฉย เพราะข้างบ้านให้ธนาคารฯมาประเมิณราคาขาย ประกาศขายไป 4.5ล้าน และเป็นบ้านทาวน์โฮมที่อยู่ตรงกลางด้วย บ้านผมได้หัวมุมติดถนน ตัวบ้านติดแค่ 2หลังอารมณ์ประมาณบ้านแฝด คิดไปคิดมาคือลูกผมได้ประโยชน์จากสินทรัพย์ก้อนนี้แน่ๆ