ตอนนี้ อาการผมเข้าขั้นหนักละ 3 อาทิตย์แล้วนะ แต่อาการไม่ดีขึ้น ผมอาจจะพิมพ์ดูบ้าๆและไม่เข้าใจอยู่ ผมก็ไม่สามารถบอกตัวเองได้ว่า ต้องทนไปแบบนี้กี่วัน ร้องไห้จนไม่เหลือน้ำตาละ จนแม่ผมบอกว่า ไปร้องไห้ เศร้าโศกเสียใจไปทำไม ไม่ได้แสดงภาวะผู้ชายเลย ที่ผมร้องไห้หรืออาการหนักแบบนี้ เพราะผมผิดเอง ด้วยการกระทำผมละ ถ้าเขานอกใจแต่แรกอาจจะไม่เจ็บแบบนี้ ผมเป็นคนที่ไม่โรแมนติกเลยนะ พูดน้อยด้วย เป็นคนแบบ ขอแค่มีเขาก็เพียงพอละ แต่เขากลับมองว่าไม่ใส่ใจ ไม่ได้มองเขาเป็นคนสำคัญ ซึ่งผมก็มองว่า ถ้าเรารักเขามากจริงๆ มันต้องโรแมนติกให้มากขึ้นละ ซึ่งผมลืมตัวไปตลอดว่า ผญ เป็นเพศที่ต้องการความใส่ใจ ต่างจาก ผช ที่ไม่ต้องการก็ได้ มีโลกส่วนตัว แต่เรากลับพยายามให้เขาเข้าใจเราว่า เราไม่โรแมนติก แต่เราก็ยังเธอนะ ซึ่งมันไม่ใช่เลย การแสดงออกให้เห็นว่ารักเป็นการแสดงที่ได้เห็นว่าเรารักเขามากขนาดไหน อย่าเก็บอย่ากั๊ก

ตอนนี้ไปๆมาๆ ผมก็เห็นการเปลี่ยนแปลงผมละ ซึ่งมีทั้งทางที่ดีและไร้สาระไม่น้อย

1.พร้อมเปลี่ยนแปลงเวลาถึงแม้ว่าเราจะแบ่งเวลาแล้วก็ตาม พร้อมเปลี่ยนแปลงโปรแกรม นับแต่เลิกกับแฟน ผมจะเป็นพวกถ้าแบ่งเวลาแล้วจะไม่เปลี่ยนแปลงสถานการณ์เลยยึดแบบไหนก็แบบเดิมตลอด ตอนนี้อยู่ดีๆก็เปลี่ยนโปรแกรมได้ตลอดเวลาซะงั้น ไว่าจะแบ่งแค่ไหน เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ผมเลยเสียใจมาจนถึงทุกวันนี้เลย

2.ใจเย็นมากขึ้น แต่ยังไม่สุดนะ เพราะอาการหัวใจตัวเองยังหนักอยู่บทจะหลุดนี้ก็ไปละ แต่ไม่ได้ด่าใครนะ แต่หลุดเพราะตัวเอง ด่าตัวเอง แต่รู้ว่า เวลาไหนที่ลืมเขาไปพักหนึ่ง จะเก็บอาการได้ดีขึ้นละ

แต่ที่อยากเปลี่ยนแปลงในอนาคต แต่ไม่รู้จะทำได้ไหม ก็มีบางอย่างไร้สาระไป

1.เข้าใจ ผญ ให้มากที่สุดละ ยกเว้นเรื่องเงินทองละ ที่ผมยังแก้ไขให้ไม่ได้

2.ใจเย็นให้สุดขั้วละ กับ คนที่เรารัก ถ้าไม่รู้จะคุยอะไรก็หาเรื่องคุยไป หาเรื่องปั่นไปเลยก็ได้ หรือ ทำตัวให้เป็นคนตลกมากขึ้น

3.ทุกเทศกาลทำให้สำคัญที่สุด ตื่นเช้ามานึกถึงว่า จะพิมพ์หรือพูดอะไรก่อน ต่อให้ไม่ดีเหมือนรักกันใหม่ๆ แต่ก็ยังดีกว่าที่ไม่ทำ

4.พยายามปรับปรุงตัวเองให้ดีมากขึ้น ในทุกๆทาง ถึงจะฝืนใจก็ตาม แต่ก็ต้องทำ

5.ถ้าทะเลาะกันจะรีบเคลียร์ไปเลย ไม่รอให้ผ่านอีกวันแล้วหายไปละ แบบที่เคยเป็นมา

6.จากข้อ 5 หลังๆ ผญ ก็เริ่มงอแงมากขึ้นอีกวัน ไม่พอใจทำไมไม่รีบเคลียร์ กลายเป็นเราคนที่มีอีโก้มากขึ้น แต่ในอนาคตจะไม่เป็นคนมีอีโก้ละ พยายามอธิบายให้ได้มากที่สุดละ ไม่เดินหนี ไม่ชักสีหน้า ไม่ฮึดฮัด พยายามทำให้ได้ที่สุดละ

7.รับมือผู้หญิงที่งี่เง่าได้ดีมากขึ้น ขี้งอลให้ดีมากขึ้น ให้คิดเสียว่า เขางี่เง่าเพราะรัก เขางอลเพราะรัก ต้องง้อเขา

เพ่ หาแฟนที่ชอบสไตล์เพ่ไปเลยไม่ง่ายกว่ารึ จะได้เป็นตัวเอง ไม่ต้องปรับจูนเยอะ

พอมาตอนนี้ อยากให้เขางอล อยากให้งี่เง่าแล้วไงครับ แต่อยากทำในวันที่สายไป ในวันที่เขามีใหม่แล้ว ผมเชื่อว่า ให้แก้ไขใหม่ ผมว่าผมรับมือได้แล้วอะ ในหลายๆอย่าง

ส่วน ผู้หญิงที่จะชอบสไตล์ผมอะไร บางทีเขาอาจจะไม่เป็นคนที่ใช่สำหรับผมก็ได้ไงครับ ถ้ามองแบบแย่ๆเลยนะ ก็เผื่อใจเวลาได้ผู้หญิงที่เรามองว่าสำคัญ หรือรัก แต่ไม่ตรงตามสไตล์

เปลี่ยนแปลงแบบเป็นธรรมชาติก็ดีแล้วครับ แต่อย่าฝืนทำ เราเองจะรู้สึกอึดอัด

เรื่องน่าจะยาว เลี้ยงเบียร์โล้นไหม จะเป็นผู้ฟังที่ดีฮับเพ่

เลิกกะแฟนคนนึง เราจะรู้ข้อเสียของเรามากขึ้น และปรับตัวสำหรับ คนที่ใช่ในอนาคตครับ

เวลาเยียวยาทุกสิ่งจริงๆครับ ใครปลอบก็ไม่หาย เข้าใจอะไรขึ้นมาก็ไม่ช่วยให้หายเศร้า
เวลาเท่านั้นจริงๆ

ตอนผมดาวน์

คำพูดแม่ "เกิดมาก็อยู่คนเดียวได้ แค่มีคนมาอยู่ด้วยแค่ช่วงเดียว ทำไมจะกลับไปอยู่คนเดียวเหมือนเดิมอีกไม่ได้"


ร้องได้ เสียใจได้ นั่งพักได้ แต่ต้องลุกมาเดินต่อได้ ชีวิตมันไม่ได้จบลงแค่ตรงนี้ เรายังจะมีโอกาสไปเจอคนอีกเยอะ สู้ๆนะครับ

รักแท้ และ คำสัญญา ก็แค่ลมปาก

ผมเคยโดนด่าว่า หัดใช้หัวใจมั่ง ไม่ใช่ใช้แต่เหตุผล

ผมก็ยังคงใช้เหตุผลเหมือนเดิม เพราะผมคิดว่ามันไม่ได้มีอะไรผิด ชีวิตคนเรามันต้องใช้เหตุผลกำกับ แต่ผมก้ใจเย็นขึ้นเยอะ โดนด่า ก็ไม่หือ อือ ละ หรือภาวะจำยอมหว่า

คนที่ควรแคร์ที่สุดในเวลานี้คือคนที่อยู่ข้างๆเราครับ ผมก็เคยเป็นสุดท้าย คนที่ผมไม่อยากให้เสียใจกับผมมากที่สุดคือแม่ของเราเองนี่แหละ รักตัวเอง รักคนรอบข้างให้เยอะ ๆ ครับ ทำให้ตัวเองดีขึ้น ท่องไว้ครับ ทำยังไงก็ได้ให้เขารู้สึกเสียดายหรือเสียใจที่เลือกเดินออกจากชีวิตเราไป

ท่านใช่คนที่คุยกับผมเรื่องนี้ป่าวหว่า ที่ผมมาบ่นเรื่องตัวเองไม่เข้าใจว่าจะถามทำไมเรื่องที่รู้อยู่แล้ว

อย่าฝืนจนไม่เป็นตัวของตัวเองครับ เปลี่ยนแปลงเฉพาะข้อเสียของเราก็พอ ฝืนตัวเองมากไป จนไม่เป็นตัวของตัวเอง

มันจะไปมีความสุขอะไรครับ

หญิงใด ไหนเลย จะมาเทียมเท่า ชายเราด้วยกัน ล่ะพี่จ๋า

โชคดีเด้อ พี่บ่าวหัวใจสะออน

ได้เพิ่มขึ้นแน่ ๆ คือประสบการณ์ครับ คุณจะรู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดพลาด และในอนาคตคุณจะทำอะไรที่ดีกว่าเดิมได้บ้าง

การร้องไห้ ตอนผมอกหักครั้งแรก ผมก็ร้องครับ ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย ร้องไปเดี๋ยวก็หาย คนไม่ร้องแล้วซึมเศร้าตั้งหลักไม่ได้อันนี้น่ากลัวกว่าครับ

ขอให้ จขกท. กลับมาเข้มแข็งโดยเร็วนะครับ