เปิดดูคลิปจากเว็บเฟสบุค 



เมื่อเช้าวันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2543 กองกำลังกะเหรี่ยงกลุ่มก็อดส์อาร์มี่ (God’s Army) หรือกองกำลังพระเจ้า จำนวน 10 คน นำโดย นายเบดาห์ หรือ ปรีดา ได้ก่อเหตุด้วยการปลอมตัวเป็นผู้โดยสารนั่งรถประจำทางสายสวนผึ้ง-ราชบุรี แล้วใช้ปืนเอ็ม-16 กับระเบิดจี้คนขับรถให้พาไปยังโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรี เมื่อไปถึงก็ได้บุกยึดโรงพยาบาล จับแพทย์-พยาบาล และคนไข้รวมกว่า 1,000 คน เป็นตัวประกัน

กลุ่มก็อดส์อาร์มี่ยื่นข้อเรียกร้อง 2 ข้อหลักๆ ได้แก่ ขอนำแพทย์และพยาบาลของโรงพยาบาลดังกล่าวไปรักษาชาวกะเหรี่ยงที่ได้รับบาดเจ็บจากการถูกทหารเมียนมาปราบปรามอย่างหนัก และขอให้ทหารไทยเลิกกดดันผู้อพยพชาวกะเหรี่ยงที่หนีเข้ามาฝั่งไทย

ในที่สุด เวลา 04.00 น. ของวันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2543 กองกำลังหน่วยนเรศวร 261 กับหน่วยอรินทราช 26 จำนวน 50 นาย ได้บุกเข้าไปช่วยเหลือตัวประกัน ควบคู่ไปกับการจัดการขั้นเด็ดขาด โดยใช้เวลาไม่ถึง 20 นาที ก็สามารถช่วยเหลือตัวประกันไว้ได้ทั้งหมด ส่วนกลุ่มผู้ก่อเหตุทั้ง 10 คนเสียชีวิตทั้งหมด

เห็นใจอยู่นะ ที่จนตรอก จากที่โดนพม่ารุกเข้าตีเรื่อยๆ แต่ก็ไม่สมควรอยู่ดีละ ที่มายึดโรงพยาบาล
บางครั้งกลุ่มกองกำลังชนกลุ่มน้อยต่างๆ ทางเราก็ช่วยไม่น้อยจนถึงทุกวันนี้ แต่ใช่ว่าจะช่วยได้ทุกอย่าง

แล้วหลังจากนั้น ชาวกะเหลี่ยงได้รับการรักษาไหมครับ หรือปล่อยไว้อย่างนั้นแหละ

ความขัดแย้งระหว่างทหารไทย กับก๊อดอาร์มี ชนวนเหตุยึดโรงพยาบาลราชบุรี
ระหว่างที่ทหารชุดเฉพาะกิจ (ฉก.ร 29) เข้าตรึงพื้นที่ตามแนวชายแดนด้านอำเภอสวนผึ้ง ได้เกิดการกระทบกระทั่งกันเล็กๆน้อยๆระหว่างก็อดอาร์มี่ และทหารไทยจำนวน 10 นาย ที่ประจำการที่ชายแดนฝั่งไทย ล้ำเข้าไปในเขตก็อดอาร์มี่ และถูกควบคุมตัวไว้ จนกระทั่งตำรวจตระเวนชายแดนต้องเข้ามาเคลียร์ปัญหาให้ จนถูกปล่อยตัวออกมา ต่อมาทหารไทยแก้ลำด้วยการจับกุมกะเหรี่ยงที่เข้ามาตักน้ำในลำห้วย ในที่สุดก็เคลียร์กันได้อีกครั้งหนึ่งโดยตำรวจตระเวนชายแดน เพื่อเป็นการป้องกันตนเองของกลุ่มกะเหรี่ยง จึงวางกับระเบิดไว้ในเขตของตนป้องกันทหารพม่าที่จะใช้ดินแดนไทยอ้อมมาโจมตีกะเหรี่ยง พร้อมกับได้แจ้งให้เจ้าหน้าที่ตำรวจตระเวนชายแดนทราบ เนื่องจากความสัมพันธ์อันดีต่อกัน อย่างไรก็ตาม มีการยืนยันจากแหล่งข่าวว่า เรื่องดังกล่าวเป็นความจริง ตำรวจตะเวนชายแดนก็ได้บอกเตือนทหารแล้ว
เหตุการณ์ได้บานปลายเมื่อทหารไทยจำนวน 9 นายที่ออกลาดตระเวนไปเหยียบกับระเบิดเสียชีวิต 4 นาย บาดเจ็บ 5 นาย เมื่อ วันที่ 17 มกราคม 2543
“ …ทางไทยก็เลยตอบโต้ด้วยการนำปืน ค.120 ไปตั้งไว้ แล้วก็ยิงในวิถีโค้งในช่วง 2 วันนั้น ตั้งแต่วันที่ 19 - 20 ยิงหนักมาก วันที่ 3 ก็ยังยิงอยู่ นักข่าวเข้ามาก็เห็นนี่ แล้วเผอิญจุดที่ยิงกระสุนปืนไปตกที่ด่านช่องเขากระโจม บ้านกัมมาปอ ซึ่งเป็นบ้านเรือนของกะเหรี่ยงจริง เขาทั้งตาย ทั้งบาดเจ็บ เยอะมาก แล้วเสียงปืนใหญ่ฝั่งโน้นดังตลอดเลย พม่าก็คงตีไล่หลังเขาตลอด ทางไทยเราบี้หนัก มันก็ไม่มีทางออก” •
แหล่งข่าวจากบ้านผาปก อ.สวนผึ้งให้ข้อมูล และชี้ว่าเหตุการณ์ดังกล่าวน่าจะเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้กลุ่มก็อดอาร์มี เลือกทางออกสุดท้าย คือ การเข้าไปยังเขตไทย เพื่อวิงวอนขอให้หยุดยิงชนกลุ่มน้อย หยุดช่วยเหลือทหารพม่าที่เข้ามาใช้พื้นที่แนวชายแดนไทยในการต่อสู้กับกองกำลังกะเหรี่ยงและถ้าเป็นไปได้จะขอหมอ พยาบาลกลับไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บ
ปรากฏว่าวันที่ 24 มกราคม 2543 นาย ปรีดา นักศึกษาพม่า นำกำลัง 10 คน เข้ายึดโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรีได้ยื่นหนังสือเรียกร้อง 5 ข้อต่อทางการไทยคือ
1. ขอร้องให้ฝ่ายรัฐบาลไทย ทหารไทยหยุดยิงผู้อพยพชายแดน เช่น กะเหรี่ยง มอญ พม่า ซึ่งขณะนี้มีผู้ เสียชีวิตประมาณ 200 – 300 คนแล้ว มีทั้งเด็ก ผู้หญิง ไม่ใช่ทหาร
2. ขอร้องให้ทหารไทยหยุดให้ความช่วยเหลือทหารพม่า โดยหยุดช่วยเหลือด้านนำกำลังเข้ามาในเขตไทย หยุดยิงจากเขตแดนไทย หยุดฆ่า ข่มขืนพวกผู้อพยพ
3. ขอร้องให้รัฐบาลไทยทำการช่วยเหลือผู้อพยพ โดยให้นำผู้อพยพเข้ามาอยู่ในเขตไทย เนื่องจากผู้อพยพไม่มีอาหารประทังชีวิต ขอให้ช่วยเหลือด้านอาหารโดยด่วนและเต็มที่
4. ขอร้องให้รัฐบาลไทยและสหประชาชาติประชุมปรึกษากัน กดดันรัฐบาลพม่าให้ยอมรับและช่วยเหลือผู้อพยพให้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
5. ให้รัฐบาลไทยดำเนินคดีลงโทษ หัวหน้าทหารไทย ซึ่งเป็นผู้สั่งให้ยิงผู้อพยพ

ลำดับเหตุการณืที่ชายแดน
...2538 พม่าเริ่มรุกโจมตีกะเหรี่ยง ตรงข้ามสวนผึ้งผู้อพยพหนี เข้ามาที่ห้วยสุด และห้วยคอกหมู
2540 กะเหรี่ยงมากกว่า 8,000 คนเข้าไปอยู่ในศูนย์อพยพถ้ำหิน
2542 ตุลาคม นักศึกษาพม่ายึดสถานทูตพม่าที่กรุงเทพฯกลับมาอยู่ชาย แดนตรง ข้าม สวนผึ้ง
สำรวจบุคคลไม่มีบัตร และออกบัตรบุคคลบนพื้นที่สูง ( สี เขียวขอบแดง )
2543 15มกราคม พม่าเข้าตีกะเหรี่ยง การสู้รบรุนแรง กะเหรี่ยง1,000 คนหนีเข้ามาทาง ช่องเมเพี๊ยะ
17 มกราคม ทหารไทยเหยียบกับระเบิดที่ชายแดน ตาย 4 บาดเจ็บ5 และยิงปืนใหญ่ใส่ฐานที่มั่นกลุ่มก็อดอาร์มีที่ ฐาน กะมาปลอ ตรงข้ามเขากระโจม
24 มกราคม นักศึกษาพม่าและแนวร่วมก๊อดอาร์มีบุกยึดโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรี
27 มกราคม ทหารพม่ายึดที่มั่นฐานกะมาปลอ ของกลุ่มก๊อดอาร์มี่ เวลา 5 โมง เย็น

ที่มาอ้างอิง วุฒิ บุญเลิศ งานวิจัยประวัติศาสตร์ท้องถิ่น เมื่อกะเหรี่ยงสวนผึ้งลุกขึ้นพูด

จำได้ว่าสุขุมพันธุ์ได้ซีนสุดๆจากเหตุการณ์นี้

ผมเกิดที่ รพ นี้เลย

ไม่รู้หรอกครับว่า รักษาหรือไม่รักษา พี่น้องชาวกะเหรี่ยงที่เหลือ ไม่สามารถออกนอกหน้านอกตาได้เลย ข่าวนี้

แต่ผมเชื่อว่าก็ต้องหาทางช่วยเหลือทางอื่นแหละครับ ไม่ให้ข่าวออก ยังไงเราก็ไปช่วยพวกนี้ออกนอกหน้านอกตาเกินไปไม่ได้ เพราะไม่งั้นพม่าไม่พอใจเราอีก เดี่ยวจะกล่าวว่าเราสนับสนุนชนกลุ่มน้อย ที่เป็นภัยความมั่นคงต่อประเทศพม่า

แต่การไปรักษากะเหรี่ยงพวกนี้ ถ้ามองแง่ร้ายคือ นำเงินภาษีคนในประเทศเราไปรักษาคนนอกบ้านตัวเองครับ สำหรับผมไม่มีปัญหานะ ถ้าช่วยเท่าที่ช่วยได้ ยังไงไทยก็คอยสนับสนุนชนกลุ่มน้อยที่ริมชายแดนไว้หลายกลุ่มอยู่แล้วครับ ซึ่งมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ผมมองว่าสนับสนุนชนกลุ่มน้อยพวกนี้ให้ตีกับพม่าไปนี้แหละ ดีกับไทยที่สุด

นาที 13 นักข่าวท้องถิ่นเล่าเรื่อง นาที 22 สัมภาษณ์ 1 ใน ฝาแฝด
ถ้าจริงก็น่าสงสารนะครับ แค่อยากปกป้องชนชาติกระเหรี่ยง แต่ถูกเอาชื่อไปใช้ อ้างเสียๆหายๆ

ได้ซีนก่อนหน้านั้นครับ ตอนนักศึกษาพม่าบุกยึดสถานทูตเมียนมาร์ เจ้าตัวต้องไปเจรจาด้วยตนเอง

แต่ถ้าเป็นก็อดอาร์มี คนที่มีบทบาทมากสุด คือ พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ ผบ.ทบ.ขณะนั้น

หนนั้นสื่อสนใจมาก ทำข่าวล้อม รพ.ทำทุกช็อตทุกมุม ทำให้จัดการฝ่ายผู้ก่อเหตุลำบาก จนที่สุดต้องใช้ปฏิบัติการสายฟ้าแล่บช่วยตัวประกันออกมาและจับตายคนก่อเหตุทั้งหมด

ก็ต้องชมเขานะครับ เอาจริง ๆ จะมีสักกี่คนกล้าไป แค่ตัดสินใจไปก็ถือว่าตายเกิน 50% แล้ว

สมัยนั้นหน่วยรบพิเศษโคตรเท่ ยิงปืนวิถีโค้งเก็บเรียบ ออกข่าวให้ลุ้นตลอด

นึกถึงละครเรื่อง เก็บแผ่นดินเลย
ที่จะต้องการแค่ปกป้องที่อยู่อาศัยของตัวเองเท่านั้น

บ้านผมอยู่ราชบุรีครับๆ ใกล้รพ.ราชบุรีเลย เรื่องเกิดปี43 ก่อนผมเกิดไม่กี่วัน แม่ผมบอกว่าก็อดอาร์มี่ยึดรพ.เพราะอยากได้ยาไปรักษาครับ แต่สุดท้ายโดนวิสามัญทุกคนเลยประมาณว่าเค้าใช้สไนเปอร์ยิงแล้วเอาศพไปไว้ที่เขาบิน ราชบุรี ครับ