มาถึงจุดนนี้ ตู่ ป้อม แตกจริงหรือละคร

ละครเรื่องนั้น

แตกไม่แตกไม่รู้ มีผลประโยชน์เมื่อไหร่มันก็กลับมาจูบปากกันอยู่ดี

ต่อให้วันนี้มันแตกกันจริง
พรุ่งนี้ผลประโยชน์ลงตัวมันก็กลับมาร่วมกันใหม่ได้อยู่ดี

ตู่ ป้อม มันก็ไม่เคยจะมีสัจจะอยู่แล้ว
ไม่ต้องไปสนใจหรอกมันจะแตกไม่แตก

สนใจเรื่องจะรวมเสียงฝั่งเรา กะจะทำยังไงไม่ให้เราโดนโกงเลือกตั้งดีกว่า

ละครหลอกเด็ก แต่ละคนเห็นแผลของกันและกัน คิดว่าเขาจะแตกหักกันจริงหรือ?

สุดท้ายหลังเลือกตั้งมันต้องไปรวมกันอยู่ดีอะ

ละครหมดอ่ะ เห็นข่าวรวมๆ จุดยืนมันไม่ได้มีแต่แรกละ มีแต่จุดร่วม

อาจจะไม่ถึงกะแตก แต่สัมพันธ์ไม่เหมือนเดิมแล้วแน่ ๆ เด็กใครเด็กมันป้อมไม่ฟังตู่เหมือนเดิม

ใจนึงก้คิดว่าถ้ามีรุ่นน้องโง่ๆไว้ออกหน้าคนเป็นพี่มันก้น่าเหนื่อย

แต่เชื่อว่าถ้ามีผลประโยชน์ก้ดีลได้ลงตัว ให้น้องโง่ออกหน้าได้แต่ตัวพี่มันก้ต้องอิ่ม

เอาอะไรไปจริง

ยังไม่แตกแต่ลูกน้องป้อมไม่เอาตูบ

คิดว่าแตก​ แต่สุดท้ายตู่น่าจะต้องไปง้อป้อมแน่

แตกกันแต่ไม่ได้มาอยู๋ข้าง ปชช นะ

มันก็ยังรุมกินโต๊ะ ปชช อยู่ดี

จะเรียกว่าแตกก็คงไม่เชิง
เรียกว่าเขี่ย ดีกว่า

การรัฐประหารครั้งนึง มันต้องมีคนทำหน้าที่ในตำแหน่งต่างๆ
หลักๆต้องมี ผู้นำเหล่าทัพทั้ง4,ผบ.ตร.
ตู่มันก็เป็นหนึ่งในนั้น

มันก็ทำหน้าที่ตามคำสั่งที่ได้รับมาตลอด เป็นแม่ทัพทัพหน้า โดยมีป้อมเป็นกุนซือ ที่ควบคุมเสบียง และจัดการอำนาจภายใน

ถึงจุดนึงมี่ตู่มีบาดแผล และเริ่มไม่มีแรงรบ ป้อมก็ต้องมองหาทัพหน้าคนใหม่ แต่จะเอาแม่ทัพตู่ออก มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะในตอนนี้ตู่ก็มีกำลังในมืออยู่

แค่นั้นแหละ

1 การเมืองไม่มีมิตร ไม่มีศัตรู ดังนั้นไม่มีรักกัน ไม่มีเกลียดกัน ดังนั้นไม่มีแตกจริง ไม่มีละคร ทุกคนพร้อมเอาตัวรอดและเหยียบใครก็ได้ให้ขึ้นไปได้
2 การเมืองคือการเล่นตามน้ำ ดนตรีเล่นสด บทไม่มี ถ้าแยกแล้วดีก็หนังโรแมนติก ถ้าแยกแล้วไม่ดีก็หนังชีวิต (แต่ที่แยกเพราะคิดว่าแยกแล้วลงตัวกว่า)

ถ้าคิดว่าการเมืองคือน้ำที่เปลี่ยนรูปตามภาชนะที่ใส่ ผมว่าเรียกมันเป็นแก๊สเลยดีกว่า อิสระแบบไร้แพทเทิร์น ไม่มีภาชนะกรูก็กระจายตัวไปยังที่ต่างๆได้