เพื่อนผมเคยเจอแบบนี้ แต่นั้นมันสมัยมัธยมละ
พอเลิกปุ๊ป สรุปแดกน้ำยาล้างห้องน้ำจริงอีก

แต่สุดท้ายก็คุยกันดีๆก็เลิกกันได้นะ

ผมว่าห่างๆกันก่อนก็ได้ มาทำงานต่างจังหวัดไรงี้ ความสัมพันธ์จะได้เบาบางลง อย่าพึ่งไปหักดิบเลย บางทีของแบบนี้ต้องใช้เวลานะ ให้ครอบครัวเค้าช่วย เราก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์กะครอบครัวเค้าเป็นไง อาจกลายเป็นไปทำร้ายเค้าเพิ่มก็ได้

เจอเหมือนกันเลยครับ ตอนนี้เลย

ไม่กล้าบอกเลิก เป็นห่วงกลัวจะทำร้ายตัวเอง

ผมว่าลองหาจังหวะดีๆที่เค้าใจเย็น แล้วคุยกับเค้าเรื่องการรักษากับจิตแพทย์จะดีมากเลยนะครับ ถ้าแบบนี้ไปเรื่อยๆ อันตรายกันทั้งคุณและแฟนคุณแน่ เป็นกำลังใจให้ครับ

เหนื่อยใจแทนเลยครับ

ปล. แต่ถ้ารักกันจริงๆ ก็ขอให้สู้ไปด้วยกันครับ

เคยตกในสถานการแบบนี้ครับ แต่ของผมกลับทิศทางกัน
เธอแอบไปคุยกับคนอื่นแล้วผมจับได้
พอจับได้ เธอกลายเป็นเหมือนคนช็อคอย่างหนัก
ผมเองสิแย่จะทิ้งไปก็กลัวจะฆ่าตัวตาย

หลังๆมาระแวงผมไปมีคนอื่นตลอดเวลา
ผมนี่หมดรักเธอแล้วแต่ทิ้งไปไม่ได้
เลยคุยกันว่าควรไปหาหมอจิตแพทย์ให้เค้ารักษาจนเธอดีขึ้น
ตอนนี้แยกย้ายเลิกกันมาได้ ผมนี่โคตรสบายใจ

เคยคบผู้หญิงแบบนี้คนนึ่ง โคตรเอาแต่ใจ ตรูทำได้ คนอื่นทำไม่ได้

พอไม่ได้ดั่งใจ หรือไม่มีคนตามง้อก็เอารองเท้าตอบหน้าตัวเอง หนักสุดเอามีดจ่อคอตัวเอง เอากับมันสิ

โชคดีที่หลุดพ้นมาได้ เหมือนมีชีวิตใหม่ นึกสภาพถ้าได้เป็นแม่ของลูก สงสารลูกตัวเองจริงๆ คงโดนแม่ตบตีตั้งแต่ทารก

ต้องคุยกันครับ

ลองถามดูครับว่า​ ที่คบกัน​ ปลายทางคืออะไร

ถ้ายังเป็นแบบนี้​ ไม่มีทางใช้ชีวิตคู่ได้แน่นอนครับ

ถาม​ : ทำไมต้องทำร้าย​ตัวเอง​ คิดฆ่าตัวตาย?

ถ้าคำตอบคือ​ รัก

ไม่ใช่แน่นอน​ เขาไม่ได้​รักใครเลย ไม่รักแม้ตัวเอง

เขาแค่หลงในความต้องการของตัวเอง​ ไม่ได้​ดังใจก็

ทำร้ายตัวเอง​ ไม่มีคำว่า"รัก" แน่นอน

ถาม​ : ชีวิตคู่​คืออะไร

คงตอบไม่ได้​ ดึงแม่น้ำ​ทั้งสายมาตอบแน่นอน

แค่ทุกวันนี้ยังเป็นแบบนี้​ มองอนาคตไม่เห็นเลยครับ

แนะนำให้คุยครับ

เขาขาดคุณได้​ หาทางดูครับ

ตอบแบบเคยเห็นคนที่อยู่ในสภาวะแบบนี้

ไปคุยกับพ่อแม่เขาตรงๆ ถามว่ารู้หรือเปล่าว่าลูกสาวเป็นแบบนี้

ถ้าพ่อแม่เขาบอกว่าไม่เคยเป็น
ก็บอกพ่อแม่ว่าตอนนี้เป็น ให้พ่อแม่รับลูกสาวกลับไปอยู่ด้วยแล้วรักษาให้หาย เพราะอาการแบบนี้ทำให้เราทำงานการอะไรไม่ได้ เสียสุขภาพจิต ไม่ต้องห่วงภาพว่าเราทิ้งลูกสาวเขา คนที่อยู่ข้างกายคุณควรเป็นคนที่ทำให้คุณมีความสุข ไม่ใช่ทำให้เสียสุขภาพจิต

ถ้าพ่อแม่เขาบอกว่าเป็น
ก็บอกเขาว่าเราไม่เคยเจอคนแบบนี้ เราไม่มีวิธีการรับมือคนแบบนี้ ลูกสาวแม่มีโอกาสจะเครียดแล้วฆ่าตัวตาย เราดูแลไม่ไหว ขอให้พ่อแม่รับลูกสาวกลับไปดูแลเอง
ถ้าพ่อแม่เขาบอกว่าเขาก็ดูแลไม่ไหว ก็บอกเขาไปว่าขนาดพ่อแม่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็กยังดูแลกันไม่ได้ เราเป็นคนอื่นที่โตมาต่างกันจะดูแลได้ยังไง และทางครอบครัวเราก็รับไม่ได้กับคนที่มีอาการแบบนี้ อยู่ด้วยกันไปมีแต่เลวร้าย เสียอนาคตทั้งคู่ ขอส่งคืน

สรุปคือต้องเลิกครับ
ทุกคนเกิดมามีพ่อแม่ มีญาติพี่น้อง ยังไงเราก็ต้องดูแลตัวเองและพ่อแม่พี่น้องก่อน ผมเห็นบางคนไปหลงรักผู้หญิงแบบนี้แล้วทิ้งพ่อแม่พี่น้อง บอกว่าจะสร้างครอบครัว บอกได้เลยว่าโง่ ไม่มีความคิดเอามากๆ คุณมีคนรอบข้างที่รักและเข้าใจเข้าใจกันมายี่สิบสามสิบปี มีทะเลาะกันบ้างเถียงกันบ้างแต่ก็รักกัน แล้วคุณก็ทิ้งพวกเขาไป ไปคว้าผู้หญิงที่อาการใกล้เคียงกับคนบ้ามาเป็นเมีย ชีวิตที่เหลือคุณจะโดดเดี่ยวเพราะไม่กล้าพาผู้หญิงกลับไปหาพ่อแม่พี่น้องเลยด้วยซ้ำ
และคุณไม่มีทางสร้างครอบครัวอะไรได้กับคนแบบนี้ คุณจะไม่มีอันทำงานทำการเพราะมัวแต่ห่วง มัวแต่พาไปรักษา หมดเงินหมดทอง คุณอยู่คอนโดก็อับอายเขาไปทั่วเพราะวันดีคืนดีผู้หญิงก็ตีอกชกหัวกรี๊ดลั่นห้อง ร้องไห้หัวกระเซอะกระเซิงเหมือนผีบ้า เดินไปทางไหนก็มีแต่คนมองด้วยสายตาแปลกๆ คุณทำงานมีสังคมแต่คุณจะไม่กล้าพาผู้หญิงไปรู้จักใครเลย เลิกงานก็ต้องรีบกลับบ้านเพราะผู้หญิงจะระแวงตลอดเวลาว่าคุณมีคนอื่น และจะขุดคุ้ยขึ้นมาพูดให้รำคาญใจได้ตลอด หนักเข้าเขาก็จะไปเฝ้าถึงที่ทำงาน และผู้หญิงพวกนี้จะเรียกร้อง จะเอาโน่นจะเอานี่ ต้องการให้คุณตอบสนองเพื่อแสดงให้เห็นว่าคุณยังรัก อยากให้พาไปเที่ยวต่างจังหวัด อยากไปไกลๆ อยากพักโรงแรมหรู ไม่ได้สนใจว่าเงินทองคุณพอใช้หรือเปล่า แล้วคุณก็จะเป็นหนี้บัตรเครดิต ผ่อนรถผ่อนคอนโดไม่ได้ และวันนึงผู้หญิงคนนี้จะอยู่ตัวคนเดียวไม่ได้ เกิดอาการหลอน คุณต้องอยู่ใกล้ๆ เขาตลอดเวลา ในที่สุดคุณก็ทำงานไม่ได้ ตกงาน ออกมาค้าขายก็ทำไม่ได้อีกเพราะผู้หญิงจะเกาะคุณเป็นตังเม

ถ้าอยากมีอนาคตก็ตัดใจซะ ยิ่งเร็วยิ่งดี พ่อแม่เลี้ยงคุณจนโต ส่งเสียให้เรียนหนังสือเกือบยี่สิบปี เขาอาจไม่ได้ต้องการให้คุณเลี้ยงตอนแก่ แต่เขาก็ไม่อยากเห็นเหมือนกันว่าลูกชายเขาตกนรกตั้งแต่ยังไม่ตาย

โหเข้าใจเลยแฮะ

เคยสมัยเด็กๆครั้งนึงขนาดคิดว่าเป็นความรักแบบเด็กๆละนะ ตอนนั้นรู้สึกว่าอึดอัด เหนื่อย คบกันแล้วทำให้เหนื่อยขึ้น เลยตัดสินใจบอกเลิก เขาส่งภาพข้อมือที่กรีดไปแล้วนิดนึงมาให้ดู ผมนี่อย่างช็อค

ไม่รู้ว่าวิธีผมจะช่วยได้มั๊ยนะ อาจจะแย่หน่อยแต่ผมรู้ตัวเองว่าหมดรักแล้ว ฝืนอยู่ไปมันก็เท่านั้น แต่แค่กลัวเค้าทำอะไรแบบนั้น ผมค่อยๆเฟดแบบ ลดความสำคัญของตัวเองในชีวิตเค้า ที่เค้าบอกว่าไม่มีเราเค้าอยู่ไม่ได้ ส่วนนึงอาจจะเป็นเพราะความเคยชิน ผมคิดแบบนั้นนะ คนเราเกลียดการเปลี่ยนแปลงในชีวิตแบบกะทันหัน ค่อยๆลดการคุยกัน การไปไหนด้วยกัน จนวันนึงเค้าก็ไปคุยกับคนอื่น ผมเลยกล้าที่จะบอกเลิกเค้าแบบเต็มตัว ซึ่งคิดว่าตอนนั้นเค้าน่าจะไม่ทำอะไรละ เพราะเราไม่มีความสำคัญในชีวิตเค้าแล้ว

แต่ของผมมันเป็นแค่ความรักแบบเด็กๆเลยนะ ของท่านถ้าเป็นวัยผู้ใหญ่แล้วนี่ดูละยุ่งยากเลย

ผมว่าผมเข้าใจท่านนะ

แนะนำให้พาแฟนท่านไปหาหมอครับ ถ้าคิดว่าเป็นคนบอกเองแล้วสถานการณ์จะแย่ก็คุยกับพ่อแม่เขาดูครับ ผมก็เคยเจอสถานการณ์แบบนี้สุดท้ายแฟนผมไปหาหมอและยอมรักษาโรคซึมเศร้า ทุกอย่างก็ดีขึ้นเยอะเลยครับ

พาหาจิตแพทย์ดีไหมครับ

เอาตรงๆนะ ตัวมันเองมันยังไม่รักแล้วมันจะรักใครได้ไง เปนผมปล่อยตายแม่ม รำคาน ถ้าเรื่องมากนัก รักไม่ลง