อย่างเดียว ที่ กทม ราคาแพงกว่า ตจว แบบชัดเจน คือ ราคาบ้านกับที่ดินครับ

ที่เหลือ ราคาพอๆ กัน




แต่ ในขณะเดียวกัน. กทม. มีตัวยั่วกิเลส ให้ใช้เงินเยอะกว่า ตจว มาก

ตจว บ้านผม ไม่ค่อยมีแสงสีอะไร สองทุ่ม ปิดไฟนอนแล้ว ที่เที่ยว ส่วนใหญ่ก็ป่า กับ วัด


แต่ กทม มีอะไร มายั่วกิเลสเยอะมาก โดนเฉพาะของกิน ที่เที่ยวที่ต้องใช้เงินก็เยอะ

เมื่อก่อน ต่างกันเยอะ

ตอนนี้ แทบไม่ต่างกันนะ

แต่ข้อดีของ ต่างจ. ร้านค้า ระดับชุมชน ราคายังไม่แพงมาก

สินค้าที่ชุมชน ผลิตขึ้นเอง ราคายังไม่แพงมาก
อย่างพืชผัก ที่ใช้ประกอบอาหาร ถูกจริง นะ...
สินค้าโอทอป ขนมพื้นเมือง ก็ยังอยู๋ในราคาที่รับได้

หมูไก่ ถูกกว่ากทม.นิดหน่อย

ร้านอาหาร ร้านถูกก็มี ร้านแพงก็มี เริ่มเลือกได้หลายแบบ

ต่างจังหวัด ก๋วยเตียว ผมยังหาทานได้ ในราคา 30/40บาท... ไม่ไกลจากบ้าน

จริงๆต้องบอกว่า กทมและ ตจว จะมีของถูก
แต่ต้องหาให้เจอมากกว่าครับ
อย่างผม ไปมาโคราช กทม บ่อย
ไม่ว่าจะของกิน ของสด การบริการ
โคราชมีทั้งถูกและแพง กทม ก็เช่นเดียวกัน
โคราชมีกระเพราห่อละ 10 บาท กทม ก็มี
แต่มันจะคุ้มค่าเดินทางไปซื้อไหมอะไรแบบนี้
อย่างโคราชล้างรถในเมืองก็มีนะ 120
กรุงเทพ โซนราชเทวี สยาม ก็มีปั้มล้างรถถูก
ส่วนราคากับสิ่งที่ได้จะชอบไม่ชอบก็คงขึ้นอยู่กับแต่ละคน

ตจว.บางเขตก็ไม่เชิงเป็นชนบทแล้วด้วย เป็นสังคมเมืองชัดเจน เอาที่ผมอยู่มานานก็ขอนแก่น ทุกวันนี้อยู่เมืองขอนแก่น

ค่าครองชีพไม่ต่างจากอยู่กรุงเทพฯแล้วหละครับ ถูกกว่าก็คือราคาบ้านกับที่ดิน แค่นั้น

(แต่ราคาบ้านนี่ก็กินเงินชีวิตไปเยอะมากแล้วหละ หาบ้านดีๆถูกๆอยู่ได้ก็สบายไปเยอะแล้ว)

กทม มันจะมีอยู่ตามแต่ละที่ คือถูกและอร่อย อยู่ที่จะหากันเจอมั้ย มันจะเป็นรูปแบบตลาด และแบบที่เขามาขายทุกวัน คือต้องใกล้บ้านแบบกลับจากที่ทำงานยังไงก็ผ่านอะไรแบบนี้ ของถูกในกทมหาไม่ยาก แต่ที่สำคัญคืออร่อยมั้ย เพราะถูกบางเจ้าเรากินแป้บๆก็เบื่อแล้ว สุดท้ายต้องมากินของแพง และคำว่าถูกในที่นี้ไม่จำเป็นต้องข้าวแกงถุงละ30-40 อาจมี50ถึง60แต่ปริมาณเยอะสามารถกินได้ 2 มื้อ ส่วนตัวคิดว่าที่อร่อยจะเป็นอาหารใต้ และก็มาดูกันว่าร้านนั้นทำอร่อยมั้ยปริมาณเยอะมั้ยสะอาดมั้ยเป็นต้น

ผมใช้คำว่า แล้วแต่สังคมจุดนั้นๆ มากกว่าดีกว่า

ต่อให้เป็นกทมเอง กลางเมืองก็ราคานึง ชานเมืองก็ราคานึง บริเวณนิคม หรือจุดที่มีผู้ใช้แรงงานเยอะๆ ก็อีกราคานึง

ราคาข้าวแกง ราดข้าว 2 อย่าง มีตั้งแต่ 35 จนไปถึง 50 บาท

อยู่ที่เราจะเลือกกิน หรือหาร้านกิน มากกว่า

อันนี้ผมแอบแปลกใจเหมือนกันครับ คือไป onsite ลูกค้าอยู่ 2-3 วัน ไปกินข้าวตามสั่งหรือร้านคาเฟ่กาแฟเล็กๆราคาแรงกว่า แถวที่ทำงานในตัวเมืองกทมผมอีก

บ้านและคอนโดราคาพอๆกะชานเมืองกทมเลย ที่ขับๆผ่านกัน

ตจว หลายๆที่ เดี๋ยวนี้บูมเรื่องท่องเที่ยวเยอะ แน่นอนพอพูดถึงการท่องเที่ยว แพงสิคับแหม่

บ้านผม เปิดเป็น จว ท่องเที่ยวได้ราว 10 ปีละ ค่าครองชีพแพงพอกะ กทม ทั้งที่เป็น จว ชายแดน โปรโมทด้วยการจ้างดาราช่อง 3 มารำพยานาคทุกปี ปีที่ผ่านมาก็มีไอ้หนุ่มคนนึงมาว่ายน้ำข้ามโขง ตอนนี้เต้นแร้งเต้นกาจนกระแสกลับมาละ

จะซื้อบ้านใหม่ให้พ่อแม่ แกติดที่ อยากอยู่ในเมือง ค่าที่ค่าบ้านแพงกว่า จว ปริมณฑลอะ ทาวโฮม 3 ชั้นโง่ๆ สต้าทที่ 5 ล้าน 555555555+ กุนึกว่าอยุ่ใจกลางลาดพร้าว

แต่พอออกนอกเมืองไปหน่อยแค่ 4-5 โลนะ เงียบเป็นป่าช้า ไฟถนนไม่มี ไม่แปลกที่พ่อแม่แกอยากอยู่ในเมือง

อันนี้จริงเลยครับเรื่องบ้านนอกเมืองกับกลางเมือง ตจว. ขนาดของบ้านแฟนผมอยู่ถัดจากคูเมืองลำพูนไปหน่อยเดียว เงียบเป็นป่าช้า หน้าทางเข้าบ้านมีโมเต็ลดูน่ากลัว ถนนลูกรัง อินเตอร์เน็ตไม่มีเพราะไม่ได้ตั้งสาย

แต่ที่แถวๆกลางเมืองแพงระยับ เพราะเริ่มเจริญมากแล้ว

ราคาอาหารพอๆกัน แต่ที่ถูกกว่าชัดเจนจะเป็นราคาอสังหา

ล่าสุดไปกทม.2คืน นั่งร้านSab indy จะบอกว่าอาหารถูกกว่าร้านในโคราชอีก

แล้วก็ไปนั่งร้านอาหารอีสานในซ.มหาดไทย(ไม่ใช่ร้านหรู) ราคาเท่ากันกับโคราชเลย บางเมนูโคราชแพงกว่าอีก

ถูกกว่าแค่ค่าเช่าห้อง ส่วนค่ากินผมว่าพอๆกัน

ทุกวันนี้ถ้าค่ากินนี่ไม่ต่างเลย

เดี๋ยวนี้เท่ากันแล้วพวกค่ากิน กทม จะแพงกว่าก็พวกเช่าที่อยู่กับค่าเดินทาง

อยู่หาดใหญ่ ก้ไม่ได้ถูกกว่ามากนะครับ บ้านที่ดินก็แพง ถึงจะไม่เท่ากทม แต่ก็ราคาแรงอยู่

มีดีคือรถติดน้อยกว่า กทม