ขออนุญาตเล่าเรื่องราว สะพานห้วยตอง มุมเล็กๆน้อยๆนะครับ

ไปมาเดือนก่อน หลงไปผ่านทางนี้

กลางคืนไม่มีรถเลย

ผมไม่กล้าวิ่งกลางคืนเลยครับ

ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มีผู้เสียชีวิตที่ถึงผมจะไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว
แต่ก็เคยมีโอกาสได้พูดคุยด้วย เมื่อครั้งสมัยยังอาศัยอยู่ที่ขอนแก่น

ท่านแรกเป็นน้องที่ทำหน้าที่ขายเกมส์ที่ร้านแห่งหนึ่งในห้างที่ขอนแก่น
ซึ่งแม้ว่าจะเป็ฯการพูดคุยกันในลักษณะ ลูกค้า คนขาย แต่สิ่งที่สัมผัสได้
คือ น้องเป็นคนที่ดีคนนึงเลย

ท่านที่สองเป็นอาจารย์สอนคลาส EP ที่โรงเรียนที่เคยเรียน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เรียน
EP แต่ก็มีโอกาสได้เห็นท่านอาจารย์ อยู่บ่อย ๆ คอยพานักเรียนทำกิจกรรม
เป็นบุคคลที่เริ่ม ๆ พัฒนาการศึกษา EP ในโรงเรียนด้วย และจากปากน้องสาว
ที่มีโอกาสได้เรียนกับท่าน เป็นคนที่ดีมาก ดูแลเอาใจใส่นักเรียน เสียดายที่
ท่านมาด่วนจากไป แต่เรื่องราวคุณความดีของท่านจะยังคงอยู่ตลอดไป

ขอให้ดวงวิญญาณผู้เสียชีวิตทุกท่าน สู่สุขคติครับ

จะไปพักที่น้ำหนาว เลี้ยวผิดที่สระบุรีที่เดียวมาโผล่ทางนี้เลย

ถ้าไปทางขอนแก่นจะไม่ผ่านตรงนี้

เคยไปภูกระดึงแล้ววิ่งผ่านทางนี้ โคตรเปลียวเลย

กลางคืน+ฝนตก คือนรกของจริง มืดจัด

ตอนอยู่อีสานตอนบน แล้วต้องวิ่งขึ้นเหนือ
ปกติจะวิ่งอยู่สองเส้นทางคือ
ภูเรือ ด่านซ้าย นครไท ทองแสนขัน
กับเส้นนี้ ชุมแพ น้ำหนาว เขาค้อ
นี่สภาพไม่ค่อยต่างกันเลย เปลี่ยวทั้งคู่

ผมผ่านบ่อยเพราะเดินทางขอนแก่น-ภาคเหนือเป็นประจำ ทั้งสวย ทั้งน่ากลัว

สมัยวัยรุ่นนั่งรถทัวร์์มาทางนี้คือหลับตลอด กลัว ไม่กล้ามอง เดี๋ยวนี้อายุเยอะแล้ว

ผ่านกลางคืนก็บ่อยครั้ง เปิด ghost radio ฟังไปด้วยก็เป็นประจำ


แต่ที่อันตรายจะเป็นฝั่งที่ลงจากน้ำหนาวมาเจอสะพานมากกว่า เพราะเป็นทางลงเขาชันมายาวหลายกิโล

พอลงมาเจอโค้งของสะพานแทบจะทันที ถ้าไม่ชินทางหรือมาแรงเกินไปก็น่าหวาดเสียวสุดๆ

แต่พอผ่านไปได้แล้วจะโล่งใจมาก เพราะใกล้ถึงหล่มสักแล้ว มีปั๊มมีของกิน ได้เข้าห้องน้ำซะที

แต่ก่อนทำงานขอนแก่น ขับรถไปหาแฟนเชียงใหม่ก็ผ่านทางนี้ประจำ ไม่เคยรู้เลยว่ามีอาธรรพ์อะไร รู้แค่ว่าขับผ่านน้ำหนาวให้ระวังช้างแค่นั้น

เมื่อก่อนผมขับไปขอนแก่น ผ่านทางนี้บ่อย ๆ เดือนละครั้ง2ครั้ง เพราะแฟนผมเรียนต่อเฉพาะทางที่นั่น บอกตามตรง เคยมีครั้งนึงขับประมาณ6โมงเย็น ขับไปเกือบครึ่งชั่วโมง ไม่มีรถสวนเลยซักคัน โคตรน่ากลัว ใจก็นึก นี่กุหลงมาโลกต่างมิติรึเปล่าวะ

สะพานนี่ผมก็เฉย ๆ อาจเพราะไม่รู้ประวัติมัน รู้แค่วิวสวยก็แค่นั้น เลยไม่กลัวไม่อะไรเลย ขับผ่านกลางคืนมาหลายครั้งก็ไม่มีอะไร

แต่ตอนนั้นเคยมีครั้งนึงที่ขับหลังฝนตก แล้วมีหมอกขาว ๆ ขึ้นเป็นกลุ่มตามถนน เหมือนก้อนวิญญาณในหนัง ผมเจอหลายกลุ่มลอยสูงจากพื้นถนนประมาณ1เมตร ก็งงว่ามันคืออะไร เพราะไม่เคยเจอมาก่อน คาดว่าน่าจะเป็นไอน้ำเจอกับความร้อนที่ผิวถนนหลังฝนตก แล้วมันเกาะกันเป็นกลุ่มมั้ง บางก้อนก็ลอยไปมา บางก้อนก็อยู่กับที่ ใจผมอยากจะแวะข้างทางจอดดู แต่คิดอีกทีทางมันเปลี่ยว ไม่ค่อยปลอดภัย เลยช่างแมร่ง ขับทะลุมาเฉย ๆ แล้วก็ปล่อยให้คาใจมาจนถึงทุกวันนี้

เคยขับรถเส้นนี้หนนึงกับปั่นจักรยาน200กิโล หล่มสัก-น้ำหนาว-หล่มสัก 2ครั้ง

ไปมาล่าสุดทางดีกว่าสมัยก่อนมาก ๆ แล้วครับ ถ้าไม่ลงเขามาเร็วมาก ๆ จริง ก็ไม่มีวันหลุดอ่ะ ไหล่ทางขยายเยอะมาก ป้ายเตือนนี่แบบแทบจะจอดแล้วจ้า