ผีแหละ

อยากแนะนำให้หา soft ในรองเท้าแบบบางๆไปด้วยครับ มันช่วยซับเหงื่อ และ ลดความแข็งของพื้น

สมัยผมใช้ผ้าอนามัยรองเอาครับ ดูดกลิ่นออก ซับเหงื่อ

ถอดเปลี่ยนตอนนอนเอา ช่วยได้ดี เท้าจะไม่ได้อับกลัวจะขี้กลากกิน

สมัยนี้ควรมีทิชชู่เปียกแบบฆ่าเชื้อได้พกไปก็ดี

เสื้อข้างในหาหยิบยืมไป ควรมีซัก3ตัว

โมเมนท์วันสุดท้ายโดยเฉพาะตอนนั่งรถกลับนี่นี่ฟินที่สุดในชีวิตละครับ 555555

มองย้อนไปผมว่าแม่งเป็นอีเว้นท์สร้างความทรงจำที่ดีมากกก แต่ให้ไปอีกไม่ไปละ

วันสุดท้ายนี่เหมือนทหารจะปล่อยๆ ตอนกลางคืนนี่ตั้งวงเล่าเรื่องผีกันในเตนท์ มันส์ชิบ

ผมว่ายุคหลังๆมันจะสบายขึ้นไปเรื่อยอะ ตอนผมไปก็ไม่ได้ฝึกหนักแค่มันไม่สบายเหมือนนอนอยู่บ้านอยู่ละ

ถ้าเป็นเต๊นแบบในภาพนี่สบายกว่ารุ่นผมแยะมาก สมัยผมเป็นผ้าใบสามเหลี่ยมเล็กๆ

สิ่งสำคัญคือพกตังค์ไปแยะๆ มีเงินเท่ากับเพิ่มความสบายในหลายๆเรื่อง แต่พกเป็นแบ๊งค์ย่อยๆนะ ใช้ง่ายจ่ายสะดวก

สิ่งที่จะแนะนำนะครับ ก็ไปเมื่อ10ปีได้แล้ว +ประสบการณ์จากอื่นๆ

1.หาชุดเสื้อนอก ที่ใส่ฝึกอะครับ ไปสัก2ตัว ตัวที่2อาจไว้ใส่วันกลับหรือวันอะไรก็แล้วแต่ ตามสถานการณ์เลย อาจไปยืมรุ่นน้องใน รร.ที่ไม่ได้ไปเข้าค่าย หรืออะไรก็ได้ครับ

2.รองเท้า ถ้าใส่ไม่ชินแล้วเดินเยอะๆ ระวังจะกัดหรือปวดฝ่าเท้าได้ ก็หาแผ่นเสริมมารองหรือผ้าอนามัยตามแล้วแต่เลยครับ แล้วก็แนะนำ ใส่ถุงเท้าหนาๆ(ผ้าหนานะครับ ไม่ใช่ใส่ซ้อนเยอะๆหลายๆชั้น) แล้วก็พกไปหลายๆคู่ก็ดี เปลี่ยนวันละคู่เลย

3.เอาแป้งทาตัว โรยรอบเต๊นที่นอนด้วยนะครับ กันพวกมด แมลงต่างๆ เพราะถ้าใช้ปูนขาวอาจจะหายากหน่อยหล่ะมั้ง

4.ส่วนเรื่องถ่ายหนัก ห้องน้ำบลาๆ ถ้าสมัยผมก็แอบไปเข้ากันตอนดึกๆ ไม่ก็แบบเช้าตรู่ก่อนจะเรียกเป่านกหวีดตื่นกัน

5.เงิน ทิชชู่เปียก บลาๆ

ปล.ไม่ได้ลำบากเกินที่เราจะทนได้ครับ ยิ่งมีเพื่อนๆอยู่ด้วยยิ่งทำให้ผ่านไปได้ง่าย / แล้วก็ผมจะบอกว่า สมมุติไปแล้วมี รร.อื่นไปฝึกพร้อมกัน ยิ่งเป็น รร.ดังหรืออินเตอร์ หรือต่างๆ ถ้าได้ฝึกร่วมกัน รร.เหล่านั้นคือโคตรสบายครับ เพราะพวกครูๆประจำ รร. ชอบหิ้วของไปฝาก ครูฝึก แล้วเค้าก็จะปล่อยๆเรา 5555

จากใจรุ่นพี่ที่เคยไป 10 กว่าปีที่แล้ว

คืนก่อนหน้า นอนไม่หลับเลย กังวลไปหมด เด็กเมืองต้องไปใช้ชีวิตอยู่กลางป่า แต่พวกเพื่อนๆ นี่ก็ลูกคนมีกะตังค์ทั้งนั้น ไปร่วมหัวจมท้ายด้วยกันให้มันจบๆไป แต่รุ่นผมต้องไปตอนปีสองด้วย เป็นปีแรกเลย ซวยจัด เลยได้ชิมลางไปก่อน

เช้ามา โคตรหดหู่ เหมือนให้กรูไปออกรบอะ นั่งรถไป ห่อเหี่ยวจัดๆ ไปถึงต้องขึ้นเขาเลย เพื่อนผมหัวโจกบอกให้เพื่อนแกล้งป่วย ผมเลยเออออตามไปด้วย นั่งเฉยๆ โคตรชิล จริงๆ ไม่ได้เป็นไรเลย ทหารมีขู่บอกป่วยจริงป่าววะ แต่เช็คไม่ได้ 555 เน้นสำออยไว้ก่อน

ตลอดห้าวัน ไม่มีไรมาก ตากแดด นั่งฟังครูฝึก เดิน จัดแถว ยืนฟัง ฝึก ต้องแบกปืนไปตลอด เกะกะชิบ ที่แน่ๆ โคตรร้อน แถมฝุ่นเยอะชิบ หน้าดำ เหงื่อย้อย จังหวะพักต้องซัดน้ำอัดลมเย็นๆ สดชื่นมาก น้ำเปล่าเอาไม่อยู่ เพราะงั้นเอาเงินไปด้วยนะ อย่าลืม

โกเต๊กเอาไปรองคอมแบทด้วย ไม่งั้นน็อตมันจะปูดขึ้นมา เวลาเดินอย่างเจ็บ ช่วยได้เยอะจริง ส่วนห้องน้ำบางคนกินยาอั้นขี้ไปเลย ส่วนตัวผมไปลุ้นหน้างานเอา อย่าปวดตอนเข้าป่าพอ สุดท้ายไม่รอด อั้นไม่อยู่ ต้องเข้าเพิงเตี้ย ให้เพื่อนช่วยเฝ้าให้ จังหวะนั้นไม่อายแล้ว

อาหารรสชาติอย่างเห้ ข้าวถาดหลุมอะ ไม่ค่อยร้อนด้วย แถมตอนล้างก็ให้ล้างกันเอง โคตรไม่เกลี้ยง ใครหยิบได้อันสกปรก มีคราบติดก็ต้องทนไป ผมกินน้อยมาก จนไม่มีแรงอะ 55 พูดกับเพื่อนว่ากลับไปกรูจะซัดให้หมด ไก่ทอด พิซซ่า เอาให้หายอยาก

ตอนกลางคืน ชีวิตนอนเตียงนุ่มๆ มาตลอด มานอนเต็นท์อย่างแข็ง พลิกตัวทีเจ็บที นอนไม่ค่อยหลับ กลางคืนหนาวด้วย แต่ด้วยความเหนื่อย คืนหลังๆ หลับเป็นตาย ตอนโดนปลุกก็ต้องรีบจัดๆ โคตรเกลียด เวลาน้อยมาก ต้องแปรงฟันรีบๆ แต่งตัว เวลาหมด คืนหลังๆ ต้องตื่นมาเตรียมตัวก่อน ไม่งั้นล่ก

ส่วนเรื่องอาบน้ำ ได้อาบแค่สองวันเองมั้ง แต่รอบที่อู้ได้อาบแบบคนน้อยๆ อย่างชิล รอบที่คนเยอะๆ จ้วงเอาๆ ไม่มีเวลามาก มีคนแก้ผ้าอาบด้วย 555 ที่เหลือใส่เกงในอาบอย่างเดียว

ขากลับ ตอนนั่งรถบัสสวนทางกับแก๊งที่เพิ่งมาถึง เหมือนเดจาวูตอนขามา ตะโกนบอก มรึงตายแน่ๆ 555 โคตรฮา อีกฝั่งหน้าอย่างเซ็ง

กลับมาบ้าน อาบน้ำ กินข้าวฝีมือแม่ โคตรอร่อย นอนเตียง เปิดแอร์ แม่บอกกลับมาผอมโซดำเมี่ยม หลับเป็นตายอะ ตื่นมาโคตรดีใจเสร็จสิ้นซะที

เชื่อไหมว่าผมยังนอนฝันร้ายอยู่อีกหลายครั้งว่าตื่นมาแล้วต้องไปเขาชนไก่อะ คิดดู พอตื่นมาแล้วรู้ว่าแค่ฝันไป โคตรโล่ง

ผมนึกภาพออกเลยที่ว่า เราจะกลับวันนี้แล้วมีผลัดใหม่มาแบบชุดใหม่เอี่ยมไรงี้ เพราะวันแรกของผมก็โดน บลัฟเหมือนกันว่า มุงโดนแน่

ปูนขาว > ตอนผมไปนี่นึกเสียดายว่าน่าจะเอาไปด้วย เพราะตอนนั้นตะขาบเข้าเต้นท์โดนไปหลายคนมากถึงกับต้องปลุกเต้นท์ในบริเวณนั้นไล่กระทืบตะขาบไม่งั้นนอนไม่เป็นสุข กระทืบเสร็จนี่กลิ่นอย่างเหม็น

ผ้าอนามัย > ตอนแรกก็งงว่าเอาไปทำไมวะ 5555 พอถึงเวลาที่ได้ใช้จริงนี่ผมให้เป็นไอเทมที่ must-have เลย ไว้ใส่รองพื้นเท้าช่วยได้เยอะจริงๆ เพราะใส่คอมแบททั้งวัน

ผ่านมานานสำหรับผม และแปลกใจที่มีเด็กอายุน้อยสมัยนี้ยังเล่นเว็บบอร์ดด้วย

1. เอาเงินไปเยอะๆ ถ้ากลัวหายก็แบ่งเป็นหลายที่ก็ได้ พวกร้านน้ำขายของเมียจ่าทั้งนั้น ร่างกายเราต้องการน้ำตาล กินน้ำหวานแล้วได้พลังงานเร็วที่สุด วันนึงกระดกตั้งไม่รู้กี่ขวด อย่าคิดว่าเอาเงินเป็นพันไปซื้อน้ำมันบ้า ถึงเวลาจริงคือไหลอย่างเร็ว เอาให้มีชัวร์ว่ามีใช้ดีกว่า แล้วก็ถ้าเป็นไปได้พยายามบอกกลุ่มเพื่อนเราโดยเฉพาะเลขติดกันเรื่องนี้ เพราะสุดท้ายมันจะมีคนที่มายืมเงินเรานั่นแหละ

(ถ้าคุณไม่ติดใจอะไรผมแนะนำให้จะเตรียมเผื่อก็ได้ แล้วถ้ามีใครมายืม คุณเลือกแล้วให้เขายืมไปคนนึงไปเลย พอมีคนอื่นมาถามคุณก็บอกไปว่าให้ xx ยืมไปแล้ว ที่เหลือกลัวไม่พอ อันนี้แล้วแต่ว่าคุณนิสัยประมาณไหนนะ ส่วนตัวผมชอบปฏิเสธคนประมาณนี้)

2. ลองมองในแง่ของหน้าที่ของเขา เขาต้องจัดการคนจำนวนมาก เวลาทั้งหมดของเขาคือการจัดสรรให้กับคนโดยไม่ให้ตกหล่น เพราะงั้นเวลาส่วนใหญ่ของเราคือการรอ การตาม การพัก มันจะไม่มีกิจกรรมที่ทำให้เราเหนื่อยจนตายเพราะเขาไม่อยากดูแลอะไรเราแน่นอน มันมีเวลาพักมาก ถ้าเราไม่ได้ตำแหน่งแบบหัวแถวอะไรงี้ยิ่งสบาย เราก็แค่ตามคนอื่นอะครับ

ถ้าเราจัดการจิตใจให้สงบได้นอกจากเราจะไม่เหนื่อย เราจะไม่ตื่นตัวเกินจริงมากไป เพราะที่ผมจำได้คือหลายคนมันพยายามปลุกเร่งเร้าความเป็นแมนอะไรในตัวเกินไปรึเปล่าไม่รู้ พอวันหลังๆความหงุดหงิดมีมากขึ้นจนวันที่ 4 เพื่อนผมแทบจะต่อยกันแบบเรื่องโง่ๆที่ถ้าคุยกันที่โรงเรียนคงไม่มีอะไร แต่มันเกิดภาวะที่จัดการอารมณ์ตัวเองตรงนั้นไม่ได้ ทุกวันนี้ยังไม่คุยกันเลย แบนกันด้วยเหตุผล ปญอ

3. เอาผ้าอนามัยสอดไว้ในรองเท้าคอมแบต จัดทรงให้ดี เอาให้มั่นใจว่าอยู่ทรงก็เดินสบาย

4. กิจกรรมที่ผมรู้สึกอันตรายที่สุดมีสองอย่าง
4.1 ยิงปืน เพราะมีคนหูดับมาเยอะแล้วกับการยิงปืนๆทำให้ดูด้านในฉีกขาดฉับพลัน แล้วมันเป็นตลอดชีวิต ในหูจะมีเสียงวิ้งตลอดเวลา
4.2 โดนสั่งให้กอดปืนแล้วกลิ้ง เพราะตอนนั้นเราไม่รู้เลยว่าเราจะโดนปืนหรือคอมแบตใครฟาดหน้า

5. ถ้าไม่อยากถ่าย อย่า กิน ผัก ไม่ได้เชียร์ให้อั้นนะ มันแล้วแต่ แต่ถ้าคุณเลือกแล้วคุณอย่าไปกินผักมั่วซั่ว

คิดซะว่าไปแคมป์สนุกๆ

ใช่ครับ

สมัยผมไป เจอป่วนกันมาแล้วทั้งกองพัน อย่างน้อยมีพระห้อยคอไว้ ก็อุ่นใจกว่าครับ

วันไปไม่นับวันกลับไม่คิด (แต่เราคิดแมร่งทุกวัน) คิดว่าไปสนุกกับเพื่อนๆครับ

ผมว่ามันสนุกนะ แรกๆก็กลัวโน่นนี่ พอไปถึงแล้ว ทำตามกฏ สนุกสนานไปกับมันก็สบายๆนะ 5 วัน ตอนนั้นยังเด็กด้วยแหละ

ไม่ค่อยกบฏเหมือนตอนนี้

สนุกดีครับ ผมไปเขาชนไก่เมื่อปี 48 กับ 49 อ่ะ
ไม่รู้ตอนนี้เหมือนเดิมอยู่ป่าว

ปล. เตรียมถุงนอนไปเองด้วยดีที่สุดครับ ตอนกลางคืนหนาวจัด

เดินเยอะ หารองช้ำมาสวมในรองเท้า กางเกงใน ถุงเท้า ใช้แล้วทิ้งเลย ขี้ได้รีบขี้ ถ้าไปขี้ในป่าน่ากลัว

กะเทยเพียบระวังโดนหมุดมตอนนอน