แชร์ความรู้สึกการตาม BNK48 ของผม
ผมอยากจะขอแชร์ความรู้สึกในการตาม BNK48 ของผมหลังจากน้องๆรุ่นหนึ่งแกรดไปเมื่อวาน อ่านจะเวิ่นเว้อหน่อยนะครับ แต่ก็อยากแชร์ครับ 55
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง นับตั้งแต่ปีก่อน ที่น้องประกาศในไลฟ์ว่าวางแพลนเรื่องแกรดไว้แล้ว แต่ยังไม่ได้คุยกับ อฟช อย่างเป็นเรื่องเป็นราว ซึ่งน้องบอกว่ายังอีกเป็นปี ไม่ต้องรีบกันนะทุกคน ผมก็ได้แต่นับเวลาถอยหลังมาเรื่อยๆ ได้แต่คิดว่าถ้าถึงวันนั้นจริงๆ จะเป็นไงนะ จนมาถึงงาน general election ครั้งที่ 3 น้องประกาศแกรดอย่างเป็นทางการ แต่จะอยู่จนหมดสัญญา ซึ่งก็คือเมื่อวาน 21 ธ.ค. 2022 จนมาถึงเมื่อวาน ความรู้สึกมันโหวงๆแบบบอกไม่ถูก ปกติผมเป็นคนที่ไม่ได้ตามอะไรนานมาก ถ้าไม่ได้ชอบสิ่งนั้นจริงๆ จะติดตามแค่ช่วงสั้นๆ ไม่กี่เดือน วันนี้เลยอยากจะมาแชร์การเข้าสู่วงการตาม BNK48 ของผมตลอดเวลา 5 ปี อาจจะยาวสักหน่อยครับ ผมขอใส่สปอยไว้นะครับ
ผมเองตามบอร์ด SS มาเป็น 10 ปี ก็เพราะชอบดูบอล ชอบดูรูปสาวๆ ชอบอ่านวาไรตี้ เพราะมีข่าวอัพเดตหลากหลายดี เห็นผ่านตาก็หลายครั้งที่คนตั้งกระทู้ เกี่ยวกับ AKB, BNK ก็ไม่เคยกดเข้าไปดู เพราะไม่รู้มันคืออะไร จนมาวันนึงตอนอยู่ที่บ้าน แฟนผมก็สะกิดถามว่ารู้จัก วง BNK48 มั้ย รู้จักเพลง คุกกี้เสี่ยงทายมั้ย แน่นอนครับว่า ผมไม่รู้จักเลย ขนาดเพลงคุกกี้ว่าดังๆผมยังไม่เคยฟัง แฟนผมก็เลยเปิด MV ให้ดู แล้วบอกว่าเพลงนี้มันดังมากเลยนะ ผมก็ดูๆไป เพลงมันหลอนหูดี แต่แฟนผมดูจะไม่ค่อยชอบวงนี้เท่าไหร่ เพราะเนื่องจากแฟนผมไม่อินกับการซื้อบัตรจับมือ มันดูแบบผู้ชายหื่นๆอยากจับมือสาวๆน่ารัก (อันนี้ความรู้สึกแฟนผมนะ) ผมฟังก็ได้รับฟัง เพราะผมก็เพิ่งจะเคยรู้ว่ามันมีวงนี้อยู่ มีกิจกรรมอะไรแบบนี้อยู่ด้วย แต่ระหว่างที่ดู MV ไป ก็รู้สึกถูกชะตากับน้องคนนึง ผมชอบรอยยิ้ม และการเต้นของน้องคนนึง
หลังจากนั้นผมก็ลองไปหาข้อมูลดูว่าน้องคนนี้เป็นใคร ก็รู้ว่าน้องชื่อมิวสิค ผมก็ไล่หาดูคลิปเก่าๆ นั่งดู Fancam ได้ทุกวัน เรียกได้ว่าโดนตกเต็มๆ เลยหาข้อมูลเกี่ยวกับวงและน้องมิวสิคไปเรื่อยๆ ก็เริ่มเข้าใจระบบแบบ 48 Group เข้าใจพวกคำศัพท์ต่างๆที่ใช้กัน กลายเป็นโอตะเต็มตัว หลังจากนั้นเข้าเว็บ SS ก็จะต้องเข้ากระทู้ Live BNK48 ทุกๆวัน ไปอีเว้นท์ที่เค้าจัดงานวันเกิดให้น้อง เริ่มสั่งสินค้ากับทาง อฟช พยายามซื้อเท่าที่ซื้อไหว ซื้อบัตรจับมือ จนไปถึงไปงานจับมือ ตอนไปนี่ตื่นเต้นมากๆ เพราะไปคนเดียว ต้องบอกว่าด้วยหน้าที่การงานรอบๆตัวผม ไม่มีใครตามวงเลย จะคุยกับใครก็ไม่ได้ ไปงานไหนก็ต้องไปคนเดียว ต่อคิวแถวยาว 5-6 ขด มีสาวๆน่ารักๆ ที่มาต่อแถวรอจับมือน้องเหมือนกัน รออยู่เป็นชั่วโมงกว่าจะถึงคิว ตอนใกล้ถึงนี่กดดันสุดๆ พอถึงคิวผม น้องยื่นมือมาจับแบบสองมือ มือนุ่มมาก ซึ่งน้องถามขึ้นมาก่อนเลยว่า พี่ดูเหนื่อยๆนะคะ ผมก็ตอบไปว่าง่วงนอนนิดหน่อย น้องก็บอกให้พักผ่อนเยอะๆนะ บลาๆ หลังจากนั้นเหมือนสติหลุด จำไม่ได้ละว่าน้องพูดไรบ้าง ออกจากเลนมาแบบโคตรเสียอาการ 55
ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าในชีวิตผมในวัย 30+ จะมาต่อแถวรอจับมือไอดอลอะไรแบบนี้ การติดตามข่าวเกี่ยวกับน้องกลายเป็นส่วนนึงในชีวิตผม พยายามซัพพอร์ตน้องเท่าที่ซัพพอร์ตไหว โดเนทงานเวิล์เซ็ม, งาน GE ไปดูหนังที่น้องเล่น เห็นน้องได้ตำแหน่ง ได้รางวัลมา ก็รู้สึกดีใจ อยากช่วยส่งน้องไปให้ไกลที่สุด ตอนงาน GE1 ที่ได้น้องได้ที่ 3 เห็นหน้าน้องตอนประกาศชื่อแล้ว รู้ว่าน้องผิดหวัง ก็รู้สึกเจ็บปวด อยากช่วยให้น้องไปได้ไกลกว่านี้ ก็ตามน้องอยู่เรื่อยมา โดยหวังอยากให้น้องอยู่วงให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้
จนวันที่น้องพูดในไลฟ์เรื่องแกรด ลากมาจนถึงงาน GE3 มีหลายอารมณ์ตอนแรกผิดหวังที่ส่งน้องไปไม่ถึงที่หนึ่ง ทั้งที่มีโอกาสที่ดีมากๆแล้ว พอฟังน้อง speech น้ำตาก็ไหล หลายคนอาจจะคิดว่าผมเว่อร์ แต่ผมรู้สึกโหวง รู้สึกเหมือนชีวิตมันจะขาดอะไรไป ผมอยากให้น้องอยู่ตรงนี้ให้นานกว่านี้ แต่ก็รู้อยู่ดีว่า แต่ให้จะนานกว่านี้ สุดท้ายก็ต้องมีวันที่น้องแกรดอยู่ดี พยายามเก็บช่วงเวลาดีๆที่เหลืออยู่จนถึงวันที่น้องแกรด ซึ่งตอนนี้น้องแกรดแล้ว กับวง BNK48 ผมคงไม่ได้ตามหรืออาจจะตามห่างๆ เพราะผมตันโอชิน้องมิวสิคคนเดียว กับเมมเบอร์อื่นผมเคยลองพยายามดูแล้ว แต่ก็รู้สึกเฉยๆ ไม่ใช่ว่าน้องคนอื่นไม่ดี แต่ความรู้สึกมันไม่ได้ ผมคงซัพพอร์ตน้องในเส้นทางอื่นที่น้องเลือกเดินต่อไป
จะว่านานก็นาน จะว่าไวก็ไว ผมตามน้องมา 5 ปี จากเด็กที่คอยแต่เอาแต่โยนไมค์ให้เพื่อน น้องเติบโตขึ้นอย่างงดงาม อยากจะขอบคุณน้องที่เข้ามาเป็น BNK48 เป็นแรงบันดาลใจ ทำให้รู้สึกดีเวลาที่รู้สึกเหนื่อยล้า ทำให้ผมเปิดใจและเข้าใจในความเป็นไอดอล 48 group
Love you na Praewa, Say goodbye My Dearest
[/img]
: 0 ใบ
: 0 ใบ
[/img] 
My Locker
