คิดว่าถ้าอยุ่จุดนั้น ยิ่งเราเป็นลูกคนเดียว พ่อแม่เราเขาจะไม่ส่งเราเรียนเรื่องธุรกิจ การตลาด อะไรงี้หรอคับ

ละไหนจะสิ่งแวดล้อม คอนเนคชั่น เพื่อนฝูง ญาติพี่น้อง มันขัดเกลาเราอยุ่แล้ว

แก่มาแล้วเห็นระดับของคนแต่ละฐานะมาพอสมควร ลูกพี่ลูกน้องผม ไม่ได้รวยมาจากไหน เป็นพนักงานเงินเดือน ก็ดิ้นรนส่งลูกคนเดียวเรียนกรุงเทพคริสเตียน สังคมในนั้นก็หล่อหลอมให้ต่อ ม ดังๆ (ติดจุฬาละ) ไหนจะคอนเนคชั่นเพื่อนฝูงอีก ไม่พากันย่ำแย่แน่นอนอะ

เกิดมาเป็นลูกคนรวย ถ้าไม่ทำตัวหัวกรวยเกินไป ยังไงก็ประสบความสำเร็จ โคตรจิง

ยังไงคำตอบก็ต้องสานต่อธุรกิจอยู่แล้วแหละ แต่จะไปเวย์ไหนก็ค่อยว่ากัน ไอ้คำตอบที่ว่าขายมรดกทิ้ง มันมีแต่คนแบบเราๆ ที่ไม่ค่อยมีอันจะกินนี่แหละที่ตอบกัน 555+

พูดง่ายทำยากนะครับตัดใจขายธุจกิจครอบครัว คนนอกไม่เคยเจอกับตัวคงคิดว่าขายๆไปง่ายๆเอาตังไปเที่ยวชิวๆ ถ้าเจอเองกับตัวจะรู้ว่ายากครับ มันมีปัจจัยหลายอย่างมาเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจไม่ใช่ตัวเราคนเดียว เอาแค่เรื่อง Ego ของคนเราก็ก้ัาวข้ามยากแล้วครับ มนุษย์อยากจะมีสิทธิมีเสียงมีหน้ามีตามี power เป็นธรรมดาการขายธุรกิจทิ้งก็คือตัด ego ส่วนนั้นทิ้งซึ่งยากสุดๆ

ถ้าระดับนั้นล้มยากแน่นอน ถ้าพ่อแม่เห็นลูกไม่ไหวคงรีบปรับโครงสร้างเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่แล้วจ้างceoเก่งๆเงินเดือนๆละล้านมาบริหารแทน ส่วนลูกก็สบายละ แต่ยังต้องดูห่างๆอะนะ

ผมขอตอบจากเคส ของผมเลย อาจจะไม่ได้ถึง 100 ล้าน เป็นธุรกิจประเภทโรงงาน

ซึ่งถ้าไม่มีพ่อผม ไปต่อไม่ได้แน่ๆ มันไม่ใช่งาน mass เป็นงาน job ซะส่วนใหญ่

ผมเลยตัดสินใจคุยกับเขาตรงๆไปแล้วว่า ผมจะช่วยจนแค่เขาเลิกทำ

สุดท้ายก็คงขาย ไปหาทำธุรกิจอะไรของตัวเอง นั่นแหละ เสียดายนะ แต่มันไม่ใช่ตัวเราอะ

เป็นผม ถ้ามันมีแววไปต่อได้ ก็ทำต่อ ยังไงก็มีลูกทีมคอยเป็นมือเป็นไม้อยู่แล้ว

แต่ถ้าแววไปยาก หรือไม่เข้าใจงานเลย อันนี้ อาจจะตัดใจ หาคนซื้อต่อไปเลย ให้จบๆ

ปั้นให้ได้แบบแชโบเกาหลี



แล้วสร้างฮาเร็ม

กิจการบางกิจการมันขายไม่ได้ครับ (เพราะไม่มีคนซื้อ)

รุ่นใหม่เค้าถึงดันเข้าตลาดหลักทรัพย์กันไง สร้างสตอรี่ เพิ่มมูลค่า เเล้วก้ exit กอดเงินสบายๆ

จากที่ทำงานกับเจ้านายที่ระดับพันล้าน บอกได้เลย กลุ่มคนพวกนี้ไม่หยุดคิดเรื่องสร้างเงินสร้างทองสร้างอาณาจักรธุรกิจต่อยอดความมั่งคั่งของตัวเองอย่างแน่นอน มีแต่พวกเราๆนี่แหละที่อยากจะคิดว่าถ้ามีเท่านี้จะหยุดพักวางมือ

ต้องดูหลายอย่างเลยครับ หลักๆคือแผนครอบครัวในอนาคต อยากมีลูกมั้ย อยากทำอะไรต่อ


แต่ถ้าเป็นผมเลย คือผมไม่อยากมีลูก ผมคงขายกิจการแล้วเสพย์สุขยันตายครับ อันนี้คือระดับ หลายร้อย ถึง พันล้านนะครับ

คนเป็นลูกจ้างอยากมีธุรกิจของตัวเองแทบตาย บางคนพยายามยังไงก็ไม่ประสบความสำเร็จซักที

แต่คนที่ต้องรับช่วงต่อจากครอบครัวกลับติสต์แตก อยากทำแค่สิ่งที่ตัวเองชอบ

โลกและมนุษย์มักหมุนกลับด้านหรือบิดเบี้ยวผิดรูปผิดร่างเสมอ

ก็รับแหละ แล้วทำซัก 10 ปี หรือจนรู้เรื่องหมด ก็จ้าง CEO มาบริหาร ส่วนผมก็เที่ยวรัวๆ

จ่ายภาษีเต็มจำนวนครับ

ขึ้นกับสถานการ์ครับ ถ้ามี potential ไปต่อ ก็ทำต่อ แต่ถ้าได้รับมาแบบเป็นธุรกิจที่ตายไปแล้ว คงขายครับ

จ้างคนเก่งๆมาทำครับ จะให้เพิ่ม 1.5 เท่า 2 เท่า จากที่เดิมก็ได้
เราจะจ้างตัวเองมาเป็นผู้ช่วย หรือในฐานผู้ถือหุ้นขอมาดูการทำงาน ก็ได้
ซึ่งจริงๆบอกไปตรงๆเลยก็ได้ว่า เราไม่เก่ง ต้องการคนที่มาดูแลธุรกิจต่อ และวันหนึ่งถ้าเราความสามารถพอจะขอเข้ามามีอำนาจบริหาร
วงการ C.E.O. จะเข้าใจได้อยู่แล้วว่าตัวเองเข้ามาเพราะว่าที่เจ้าของยังไม่เก่งพอ บางทีบริษัทพ่อ จ้าง C.E.O. ให้ลูกอย่างมากเป็น VP

เชื่อได้เลยว่าในตลาดมีคนเก่งพอที่จะประคองให้บริษัทไปได้ 5 ปี 10 ปี แน่ๆแหละ ถึงวันนั้นค่อยเลือกว่าจะบริหารเอง หรือ ขายทิ้ง

คือถ้าเราไม่มีความสามารถ บอกรีบขายเอาเงินดีกว่า เราก็ยังทำอะไรไม่เป็นอยู่ดี
ได้เงินพันล้านไปนอนกอด เสร็จแล้วยังไงต่อ จะกลับไปเปิดบริษัทเล็กๆเอง หรือไปเป็นลูกจ้างเขา เงินที่ได้มามันก็งอกเงยยากอยู่แล้วครับ

ลดสเกลละกันถ้าไม่ไหวจริงๆ

จากพันล้านก้อาจจะหดครึ่งนึง

เพราะ บ พวกนี้ถ้าทิ้งขี้ไว้จริงๆ ส่วนมากถ้าลดครึ่งนึงมันจะพอบริหารใหม่ได้